Hoofdcategorieën
Home » Overige » When Memories Came true » Part 2
When Memories Came true
Part 2
Ik open mijn ogen van de mijn wekker die half 7 aanwijst. Een zucht verlaat mijn keel. ´maar een droom´ mompel ik waarna ik de wekker uitdruk en me op het randje van mijn bed neerzet. Het was gek, maar ik wou eigenlijk wel weten wat dat geen was achter de deur in mijn droom. Ik zou er nooit achterkomen. Want dromen waren bedrog, dat werd mij al sinds mijn jonge jaren verteld.
Nadat ik mij had omgekleed loop ik wat suf naar beneden. Ik was eenmaal niet zo vlug op een vroege morgen als deze. ´Goedemorgen lieverd´ begroet mijn moeder vrolijk terwijl ze gesmeerde broodjes neerzet. Ik schuif en tafel en knik enkel even. ´hay´ mompel ik dan zacht om direct een hap van 1 van de broodjes te nemen. Een nieuwe dag in het nieuwe huis en het begin van mijn eerste schooldag op een nieuwe school. Bah, daar had ik apsoluut geen zin in. Je kende niemand, wist de weg niet en je moest altijd maar hopen dat ze je niet als raar beschouwde.
´wil je dat ik je naar school breng?´ Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik mijn moeder aan. ´no way! ik ga zelf wel op de fiets´ mopper ik direct. Nee als ik me moeder liet brengen liet ik direct zien dat ik een moederskindje was. Dat zou ik niet laten merken, dat was iets wat zeker was. ´ik moet gaan, doei mam´ Ik sta op en druk haar snel een kus op haar wang waarna ik mijn tas pak en naar de deur loop. Buiten pak ik mijn fiets, Nog 2 dagen en ik had eindelijk een auto, was ik eindelijk 16. Door de verhuizing had ik mijn feest die ik wou geven moeten opgeven.
Na flink wat doortrappen was ik toch op school aangekomen. Een school waar ik de komende jaren op zou zitten, waar ik nieuwe vrienden kreeg en hopelijk ook mijn diploma. Ik plaats mijn fiets in 1 van de daarvoor bestemde rekken en zet hem op slot. Ik haal mijn tas van mijn rug en begin naar een blaadje te zoeken die ik in moest leveren. Nadat ik deze had gevonden kijk ik tevreden waarna ik de schooltrap op loop en naar de administratie opzoek ga.
´Goedenmorgen waarmee kan ik je helpen?´ vraagt de vrouw achter de bali. Ze was erg opgetut en had haar haar opgestoken. ´Ik ben nieuwe en kom mijn rooster ophalen´ ´heb je je aanmeldingsbriefje bij je?´ ´Ja hier, alstublieft´ zeg ik beleeft waarna ik het wat vervrumelde briefje geef. De vrouw kijkt ernaar en tikt wat in bij een computer. ´Silvia Noringthon?´ De vrouw kijkt mij over haar kleine zwarte leesbril aan. Ik knik. ´ja dat ben ik´ ik glimlach vriendelijk. ´Dit is je rooster, je kluisnummer en code en een plattengrond´ legt ze mij uit terwijl ik alles van haar aan neem. ´bedankt, dag´ Ik loop de administratie weer uit en besluit maar in de pauze mijn boeken te lozen omdat er nu niet veel tijd meer over was en ik maar opzoek ging naar het lokaal waar ik les had.
Zodra de bel gaat heb ik net het lokaal kunnen vinden en kan dus direct binnenstappen. ´Ah een nieuwe leerlinge´ de leeraar staat anthousast voor de klas waar langzaam de leerlingen binnenstromen. ´Wat is je naam?´ vraagt hij terwijl hij er een lijst bij pakt. ´Silvia Noringthon, meneer´ meld ik beleeft terwijl ik stiekem mee kijk bij de lijst. ´Ja, je staat op de lijst. Ik ben Meneer Aplle. Je kan naast drew gaan zitten´ hij wijst naar een tafel met een jongen die schijnbaar nog niet wakker was. Ik knik en ga stilletjes naast de jongen zitten die enkel even omkijkt en dan weer naar buiten staart.
Ik sla mijn boeken open, maar al gauw vindt ik het zei. Een deel had ik al gehad en de leeraar had nu iedereen aan het werk gezet en was zelf bezig met zijn eigen werk. Ik richt even mijn ogen op de jongen die enkel naar buiten staart. Hij had zijn boeken nog niet eens open. Veder dacht ik er eigenlijk ook niet over na. Ik kijk naar mijn boek maar lees echter niet. Ik had totaal geen zin om ook maar iets te lezen. Ik had het toch allemaal wel gehad. Plots word ik uit mijn eigen wereldje getrokken door een deur die met een klap opengaat. Direct kijkt iedereen naar de man, die redelijk woest de klas rondkijkt. ´Kan ik meneer aplle, Drew Boling per direct spreken?´ de man probeerd zich duidelijk in te houden om niet te gaan schreeuwen en de persoon naast mij, drew, niet direct de klas uit te slepen. ´Ja dat kan hoor´ de stem was niet van Mr. Aplle maar van de jongen naast mij die kalm opstaat en zijn boeken oppakt.
´Die heeft weer iets geflikt!´ word er door iemand aan de andere kant van het lokaal de klas doorgeschreeuwt direct begint iedereen te lachen en te smoesen. Ik kijk enkel even verbaast rond mij terwijl ik hoor hoe Mr. Aplle de klas weer tot de orde roept. Hij zou wel iets heel ergs moeten gedaan hebben want de man was echt woest. Of dat was normaal op deze school. Op mijn oude school werd je gewoon rustig de klas uitgestuurd.
Plots is de klas helemaal leeg, en enkel ik zit er nog. Ik sta op en loop de gang in, niemand te zien, niemand te horen. Ik loop door de gang terwijl ik stokstijf sta als ik weer dat gegrom hoor. Dezelfde als uit de kelder. Zou het me achtervolgen? Ik kijk om maar zie niks. Plots gaan alle lichten in de gang uit...
Door de bel werd ik uit mijn dagdroom gesleurd. Zwijgzaam liep ik het lokaal uit. Ik had nog niet echt veel vrienden gemaakt. Drew werd de hele dag niet meer in de klas gezien. De rest volgde net zoals ik netjes de lessen. Aan het eind van de dag had ik toch 3 vrienden kunnen maken. Mike, Joy en lisa. Ze zijn aardig en je kan er goed mee lachen. De volgende dag zag ik daarom ook goed in.
Terwijl ik opzoek ben naar mijn fietssleutel in mijn tas kijk ik even rond het schoolplein. Vele uit mijn klas hadden zo te zien al een auto. Gelukkig had ik er ook 1 over 2 dagen. Teminste als mijn moeder zich aan haar belofte hield.
In mijn ooghoeken zie ik een zwarte pick up voorbij rijden. Als ik het goed had zat Drew daarin. Best raar want de hele schooldag was hij er eigenlijk niet meer geweest. ´het zal wel´ mompel ik terwijl ik mijn fiets open maak en wegrijd.
Reacties:
snel veder