Hoofdcategorieën
Home » One Direction » schuldig » hoofdstuk 11
schuldig
hoofdstuk 11
Met zijn duim wrijft hij onder mijn oog, en vervolgens bekijkt hij mijn armen.
‘Wat is er allemaal met je gebeurt?’ vraagt hij zachtjes terwijl de tranen in zijn ogen staan.
‘Hij heeft me megenomen naar new york, daar heb ik een half jaar gewerkt bij de starbucks. Er was een vrouwtje die heel aardig voor me was, alleen hij sloeg me nog wel enzo’ dat laatste zei ik wat zachter. Een traan glijd over zijn wang, hij slikt even en dan omhelst hij me nog eens.
‘Alles komt goed, je bent nu bij mij en ik laat je nooit meer gaan’ fluistert hij in mijn oor. Ik sla mijn armen stevig om hem heen, ik wil hem nooit meer kwijt.
‘Kom ik neem je mee naar huis’ zegt hij, ik pak zijn hand en samen lopen we richting huis. ‘Louis?’ vraag ik zachtjes,
‘Ja’ antwoord hij, ‘zijn ze boos op me?’ vraag ik nog zachter.
‘Nee joh natuurlijk niet, ik heb ze alles vertelt’ antwoord hij, ik glimlach opgelucht. We lopen het complex binnen die in twee jaar helemaal niet is veranderd, Louis opent de deur en ik loop achter hem aan naar binnen. De eerste die mij opvalt is Niall,
‘Omg Anne, ik heb je zo gemist’ roept hij terwijl hij op me af rent. Ik kreun zachtjes omdat hij me te hart knuffelt,
‘Ni doe is rustig ze is gewond’ zegt Louis terwijl hij Niall van me af trekt.
‘Sorry’ zegt hij zachtjes,
‘Geeft niet, ik ben blij dat je zo entousjast bent’ antwoord ik. Als ik verder naar binnen loop komen de rest ook allemaal op me af rennen,
‘Anne!!! We hebben je zo gemist!’ roept Liam.
‘Ik heet eigenlijk geen Anne’ zeg ik zachtjes.
de volgende ochtent
Langzaam word ik wakker, Louis ligt achter me, zijn handen heeft hij om me heen geslagen en zijn adem kietelt in mijn nek. Ik heb gisteren alles uitgelegd, aan alle jongens. Even dacht ik dat Harry boos op me zou zijn, want ja ik heb hem toch een soort van gebruikt. Maar hij was helemaal niet boos, hij was zelfs heel erg lief. Voorzichtig draai ik me om, zodat ik hem niet wakker maak. Ik kijk naar hoe hij slaapt, jeetje wat had ik hem gemist. Gisteren avond was geweldig, hij was zo lief maar toch ook zo goed. Opeens opent hij zijn ogen en hij krijgt een lach op zijn gezicht,
‘Goede morgen’ zegt hij met zijn sexy ochtend stem. Ineens overspoelt me een gevoel van misselijkheid en ik ren naar de wc, heel mijn maaginhoud kots ik uit. Louis wrijft over mijn rug,
‘Gaat het wel?’ vraagt hij.
‘Ja… ja het gaat wel’ antwoord ik,
‘Ben je ziek?’ vraagt hij terwijl hij aan mijn voorhoofd voelt, ‘hm je bent niet warm’ zegt hij dan. Hij loopt naar de wasbak en pakt een glaasje water, dankbaar pak ik het aan. ‘Misschien is het beter als je nog even in bed blijft liggen’ zegt hij waarna hij me optilt en weer terug ik bed legt. Ik glimlach zwakjes naar hem, hij is zo lief.
‘Ik ga even een glaasje sinaasappelsap voor je halen, dat is goed voor je’ zegt hij waarna hij naar beneden loopt. Ik zucht zachtjes, ik haat kotsen. Ik ga rechtop zitten en plof daarna weer in mijn kussen, misschien was gisteren avond toch niet zo geweldig, misschien ben ik wel zwanger.
Reacties:
Neeeee ze mag niet zwanger zijn van die enge gast, wel van Louis!!
Snel verder! Ze zijn zo lief voor haar!
Meen je dat, zwanger?!
I hope not....
They are together
Snel verder
xXx
goed dat ze elkaar hebben vergeven. ik hoop niet dat je zwanger is van die man maar wel van louis