FanFic.nl

Catch me if you can.

Weerwolfen

Hinkend en in een hopeloze poging vooruit te komen stompelt ze de straten van Woodbridge door.
Woodbrigde is een plaatsje in het oosten van Engeland , en telt ongeveer 10.956 inwoners. Hailey vraagt zich af waar de inwoners gebleven zijn , aangezien de stilte op de straten.
Uit de huizen komt geen enkel geluid en de lichten zijn uit. Het enige licht dat haar zicht geeft in het duister komt van de straatlantaarns , maar hier en daar zijn er een paar uitgevallen. Ze laat haar blik langs de ramen glijden , en het valt haar op dat de huizen niet saai en hetzelfde zijn zoals in Nederland.
De huizen zijn wit of een andere kleur geverft in plaats van de saaie stenen die haar huis terug in Nederland vormden. Hier waren het geen lange straten van rijtjeshuizen , die precies hetzelfde waren. Het waren losstaande huizen van elkaar , elk met een heel andere bouw en verschillende soorten ramen.
Hailey was gefasineerd door de verschillen , en vroeg zich af waarom in nederland alles saai was en op elkaar leek. Opnieuw liet ze haar ogen langs de huizen glijden maar nu langs de andere kant van de straat.
Toen bleef haar blik hangen bij een slaapkamerraam van een wit huis een paar meter verder op.Het huis leek recht uit een sprookje te komen , met haar blauwe bloemetjes langs de witte muren ,en de babyblauwe klapluiken langs de ramen. De gordijnen waren opgetrokken , en ondanks het donker uit de kamer kon ze toch het kleine meisje zien dat naar haar staarde.
De lantaarnpaal voor haar huis -Die anders mooi voor beter zicht had kunnen zorgen- was uitgevallen en het meisje drukte haar hand tegen het glas aan.
Haar lange haren , die in 2 staartjes waren gebonden , waren blond noch bruin en haar felblauwe ogen leken licht te geven in het duister.
Voor enkele minuten staarde ze Hailey aan , maar bij het horen van een hels gejank van de weerwolf verderop schrok ze en snel trok het meisje haar gordijnen opnieuw dicht. Langzaam begon Hailey zich te realiseren waar de inwoners van Woodbridge waren gebleven.

Ik had eerst wad rondgezwerft in Nederland , maar toen er opsporingsberichten van mij opdoken ben ik per schip naar Engeland vertrokken.
Dagen had ik me verstopt tussen planten of onder tafels , en toen we aankwamen was ik zo snel als ik kan het schip afgerend.
Ik bevond me in Hastings, een district ,badplaats en haven in het zuidoosten van Engeland. De eerste 2 dagen had ik maar wat rondgezwerft , en geleeft van het beetje eten wat ik van gulle mensen kregen , of zelf had gestolen uit de winkels of van de markten. Brandon was hem gesmeerd nadat hij me had verteld dat hij nog wat te doen had. Wat weet ik niet. Dat vertelde hij er niet bij.
Toen ik over de straten liep , aan het einde van de middag kreeg ik een gratis krant in de handen gedrukt , en uit levenloosheid en verveling ben ik maar gaan zitten bladeren.
'Werk van een weerwolf?' las ik als kopje van 1 van de krantenartikelen.
Nieuwsgierig als ik was ben ik verder gaan lezen , en kwam er zo achter dat er in Woodbridge al een tijdje sprake was van overlast. 'AL een tijdje werd er geklaagd over de jankende honden van de oude boer op de heuvel' schreef de krant. Toen een man, Genaamd Josh Stonehedge , zich zou gaan beklagen bij de boer zou hij niet meer teruggekomen zijn. De plaatselijke politie ging de heuvel op , en vond de oude boer dood in zijn bed. Volgens lijkschouwers lag hij daar al enkele weken.
TOen 1 van de politiemannen s' nachts opnieuw het 'hondengejank' hoorde en besloot een kijkje te nemen is ook hij verdwenen. Opgeslokt in het duister van de nacht.
2 dagen later stond Stonehedge opeens weer voor de deur van zijn huis en zijn familie was dolblij hem terug te zien. 'Al was hij niet meer dezelfde' aldus zijn vrouw Kim.
Een week later , tijdens volle maan werd de politie gebeld door de buren van Stonehedge omdat ze geschreeuw en andere rare geluiden uit het huis van hun buren hoorde. De politie arriveerde nog geen uur later en vond vrouw en kinderen dood in de keuken. Van Joshua was geen spoor te bekenen. Zijn gezin was doodgebeten, en alles leek te wijzen of het werk van een wolf. Al geloofde de politie hier niks van.
In Woodbridge leefden geen wolfen , en waarom was Joshua dan niet gedood? Waarom had hij zijn gezin achtergelaten? EN waarom had niemand hem teruggezien?
De volgende dag ging de roddel de ronde dat de Stonehedge familie getroffen was door een weerwolf. Het nieuws reisde snel , en kwam zo in mijn handen terecht.
Na het stonehedge incident zijn er ook lijken van andere doodgebeten mensen gevonden en ik besloot er wat aan te doen. En hier sta ik dan. Midden in de stille straten van Woodbridge. De mensen zijn gevlucht ,of hebben zich verstopt in hun huizen. Ze hebben wolfennagels langs hun deurposten gehangen , in de hoop de weerwolfen buiten te houden ,zoals de legende's zeggen dat het moet. Maar zo werkt het niet. De legende's zijn mooier gemaakt met extra verhaaltjes door de tijd heen , maar in mijn boekje stond de waarheid.
Waarschijnlijk was Joshua gebeten door weerwolf en er zo 1 geworden.
Weerwolfen hebben geen volle maan nodig om te veranderen. Ze kunnen veranderen wanneer ze maar willen , met volle maan zijn ze alleen sterker.
Er zijn geen manieren om weerwolfen buiten te houden , maar het verhaal over de zilveren kogel klopt wel. Dat is het enige wat ik kan gebruiken om hem te doden.
Joshua was waarschijnlijk overmeesterd door de volle maan die avond , en de maan had hem verteld zijn gezin te vermoorden. En dat deed hij.
Weerwolfen zien de maan anders dan jij en ik. Ze zien de maan als hun meester.
Hij fluisterd hun dingen toe ,die ze moeten opvolgen.
Met halfe maan zijn de bevelen niet zo sterk , maar met volle maan kan hij de wolfen laten doen wat ze maar willen. Hij kan ze de hele nacht door bevelen , ook voor de dag van morgen of volgende week. Hij kan ze vertellen dat ze over 10 jaar een pasgeboren kind moeten vermoorden ,en dan wacht de wolf voor wie het bevel bedoelt is rustig af. Ohja, ik moet je nog wat vertellen over die weerwolf fabeltjes.
Zoals ik al zei , de enige manier om een weerwolf te doden is met behulp van een zilveren kogel. Dit werkt echter niet als de wolf nog in zijn wolfgedaante is.
Het lukt alleen als hij weer mens is geworden. Nu vraag je je vast af, hoe herken ik hem dan? Simpel. Een wond die ik bij de wolf aanbreng ,zal ook te zien zijn in zijn menselijke gedaante. Werewolf , here I come.

Reacties: