Hoofdcategorieën
Home » One Direction » The Wizard [END] » Chapter 1
The Wizard [END]
Chapter 1
Perrie POV
Ik druk de knop in een na een paar seconden gaat de deur open. Ik stap de lift binnen. Net voordat de lift bijna dicht gaat, rent iemand naar de lift toe. Ik vang een glimp op van een jongen. Oh nee! Het is Zayn! Ik druk zo'n vijf keer achter elkaar snel op de knop waar 'Dicht' op staat. Net op tijd gaan de deuren dicht, en Zayn kan niet naar binnen. 'Perrie!' roept hij. Ik reageer niet. De lift gaat naar beneden, steeds sneller. Opeens voel ik dat hij bijna op topsnelheid gaat. Sneller, sneller, sneller en sneller! Het lijkt wel alsof deze lift stuk is. Ik ga al zo snel dat ik me moet vasthouden aan een barré. Nog sneller, en nog sneller! Ik begin te gillen, steeds harder. 'ZAYN!' roep ik. 'HELP ME!!!' Ik ben gewichteloos en voel niks meer. Ik kan niet sneller en ga steeds verder naar beneden. Waarschijnlijl heb ik al flink wat kilometers afgelegd. 'PERRIE!' Hoor ik een vage stem van Zayn roepen. Hij roept nog iets, maar ik kan het niet verstaan. Zayn's stem klinkt verder, en verderweg en dan hoor ik niks meer. Dan hoor ik een doffe klap en een grote knal. Ik sta stil op de grond. Ik voel mijn hoofd licht worden, ik ben echt enorm hard neergekomen. Ik kijk rond in de 1x1meter kabine. In de spiegel zie ik mezelf zitten. Dan wordt mijn zicht opeens heel erg vaag en voordat ik het weet, zie ik alleen maar zwart.
Harry POV
'Voor Perrie...' hoor ik opeens Zayn fluisteren. Ik kijk hem aan. 'Huh, wat bedoel j...' Op dat moment neemt Zayn een klein aanloopje en laat zich voorover vallen, het gat in. 'ZAAAYN!' roept iedereen. Een koude, harde, lange schreeuw van Zayn klinkt en hij valt steeds verder maar beneden, totdat hij verdwijnt...
Zayn's P.O.V:
Ik val steeds verder en verder en ik blijf schreeuwen. Dan besef ik dat het geen zin heeft en dat ik vanzelf ergens terecht zal komen. Ik zie niks, alles is zwart. Na zo'n 15 seconden vallen, land ik op iets wat zacht, maar ook nat is. Ik doe mijn ogen open, en ik kijk rond. Wauw, wat is het hier mooi! Maar dit is echt weird, ik ben in een andere wereld beland! Een totaal andere wereld! Ik lig in prachtig groen gras. Ik zie bergen met besneeuwde bergtoppen, riviertjes, en achter me ligt een groot bos. Maar op dit moment is dat niet belangrijk, ik moet Perrie vinden.
Perrie's P.O.V:
'HELP ME! IEMAND!' Ik roep al vijf minuten om hulp, maar niemand hoort me. Ik ben gestrand in een totaal andere wereld, waar misschien wel niemand woont. 'HEEEELP!' roep ik nog een keer. 'PERRIE! BEN JIJ DAT!?' hoor ik in de verte. Een sprankje hoop ontstaat... 'JA!' antwoord ik. Ik loop naar de kant waar de stem vandaan kwam. 'Waar ben je!' roept de stem, die al best dichtbij is. 'Ik ben hier! Zayn, ben jij dat?' roep ik. 'JA!' klinkt de stem weer. Dan zie ik in de verte een bewegend stipje dat steeds dichterbij komt en steeds groter wordt. Ik kan al zien dat het Zayn is, en voordat ik het weet staat hij voor me. 'Perrie...' fluistert hij en hij omhelst me, tranen ontstaan in mijn ogen. We laten elkaar los en kijken elkaar aan. 'Ik laat je nooit meer gaan.' zegt Zayn.
Debby's POV:
'Godverdomme! Zayn is vast te pletter gevallen op een of andere koude grond.' zegt Louis zenuwachtig. 'Dat weet je niet! Maar we kunnen er maar op één manier achterkomen...' zeg ik. 'Je bedoeld dat we moeten springen?' vraagt Niall steeds nerveuzer. Ik haal m'n schouders op. 'Debby heeft gelijk. We kunnen Zayn en Perrie daar niet achterlaten, we zijn vrienden.' zegt Demi. Pfieuw, ik ben blij dat iemand het met me eens is. 'Zullen we het doen?' piept Liam. Iedereen knikt. 'Oké, wie gaat voor?' vraagt Harry. 'Ik ga wel.' zeg ik. 'Weet je het zeker?' Harry kijkt me onderzoekend aan. Ik knik. Harry buigt zich voorover, en geeft met een kus op mijn wang. 'Succes.' zegt hij. Ik knik en haal diep adem. Ik neem een aanloopje, en spring in het zwarte gat.
15 MINUTEN LATER
'Kom op Niall, je kan het!' Iedereen behalve Niall is terechtgekomen in 'another world'. We staan al drie minuten op Niall te wachten, en ik ga ervan uit dat hij te bang is. En, waarschijnlijk hoort hij ons niet. Ik bedoel, dat zwarte gat zal wel een paar kilometer lang zijn... Opeens verschijnt er een soort rood krachtveld in de lucht. Meteen valt Niall vanuit de lucht op de grond. En net zo plotseling als het krachtveld verscheen, verdwijnt het nu. Niall opent zijn ogen, staat op, en kijkt om zich heen. 'Wat the f...' stamelt hij. Precies op dat moment komen Zayn en Perrie aanlopen. 'HÉ GUYS!' roept Louis.
Zayn zwaait en Perrie rent naar ons toe. 'Guyzzz, ben zo blij dat we hier niet alleen zijn!' roept ze. 'Jep, me too. Maarre... een vraagje. Waar zijn we?' vraagt Niall confused. Iedereen haalt zijn schouders op. Op dat moment voel ik een koude windvlaag, dat een briefje met zich meebrengt. Niemand bedenkt zich een moment, en stort zich op het papiertje. Niall vangt hem, en leest voor wat erop staat.
'Welkom, in Oz.' leest Niall.
Reacties:
omg en ik maar w8 op het vervolg nu kunnen ze me niet meer van jou ff afhouden
ah LOL ik ga dit verhaal zeker lezen x wauw nu voel ik me wel een noobje x dit verhaal is al 26 hoofdstukken lang en ik zit aan ....... 1 x droog...