Hoofdcategorieën
Home » One Direction » He loves me?|| Harry Styles [AFGEROND] » Hoofdstuk 9
He loves me?|| Harry Styles [AFGEROND]
Hoofdstuk 9
Sharon Wodner POV
Ik ren door de straten van London. Weg van hem. Weg voor mijn gevoelens. Het kan niet. Steken kwellen me en dwingen me stil te staat. Ik buig voorover en steun met mijn handen op mij knieën. Waarom? Waarom roept hij zo veel gevoelens in me op? De adem schuurt door mijn keel en steken kwellen me nog steeds. Ik kijk om me heen, maar zie niks bekent. ‘Shit.’ Na een tijdje ben ik eindelijk gekalmeerd. Ik loop naar een bankje en ga zitten. Niall noemde hem Harry. Harry, hij ziet er goed uit. Te goed. Zijn krullen, zijn ogen. Hij lijkt op mij. We hebben beiden krullen, beiden groene ogen. Happend naar adem zak ik achterover. We zouden een perfect koppel zijn, alleen al om ons uiterlijk. Maar het kan niet. Hij zal toch nooit van me houden. Ik ben het niet waard om van te houden. Een groep jongens komt op me afgelopen.
‘Hey babe. Kunnen we je helpen?’ Ik schud mijn hoofd en wil opstaan, maar ze omsingelen het bankje. ‘Waar ga je heen? Laten we nog wat kletsen.’ Een diepe zucht verlaat mijn mond. ‘Ik waarschuw jullie. Ga aan de kant.’ De jongens lachen. ‘Of wat? Ga ons dan pijn doen? Oh mama help help. Ik ben zo bang nu.’ De andere lachen. Een andere diepe zucht verlaat mijn mond.
‘Ik zit op Thaiboksen hoor.’ Ze proesten het uit. ‘En dat moeten wij geloven?’ Ik knik en ze lachen weer. Ik zucht, dit is niet waarom ik erop ben gegaan, maar als het echt niet anders kan…
Heel eventjes sluit ik mijn ogen en voel ik de kracht door mijn spieren vloeien. Dan geef ik de eerste jongen een low kick (een trap tegen de bovenbeenspier, zeer pijnlijk en effectief) Hij zakt in elkaar en grijpt naar zijn bovenbeen. ‘Verdomme,’ sist hij. Ik draai me om, de andere jongens lopen langzaam achteruit. ‘Je…je mag gaan.’ Ik glimlach beleefd. ‘Dank je, erg aardig van je.’ Snel pak ik mijn tas op en loop ik weg. Brr, engerds. Met een flink tempo loop ik weer door de straten. Ik heb geen idee waar ik ben, totdat ik mijn school zie. Een zucht van opluchting rolt over mijn lippen en ik loop naar huis.
Doodmoe stap ik het gebouw in. Ik kan gewoon niet meer. Snel werp ik een blik op mijn horloge. Het is al negen uur! Wauw, mijn ouders zullen wel ongerust zijn. Zo snel mogelijk loop ik naar de liften en stap in. Ik druk op het bovenste knopje, het knopje van ons penthouse. Zuchtend laat ik mijn zwarte rugzak op de grond vallen. Gelukkig zijn we de rest van de week vrij, want ik kan Niall nu echt even niet onder ogen komen. De bekende pling klinkt en ik stap uit. Bijna meteen galmt de stem van mijn moeder door het huis. ‘Sharon? Sharon, ben jij dat?’ Ze komt de hoek om en kijkt opgelucht als ze me ziet. ‘Hey mam,’ zeg ik zo luchtig mogelijk. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. ‘Ach meissie toch. Je moet het vast moeilijk hebben nu.’ Verward kijk ik haar aan. ‘Ik weet alles,’ zegt ze. ‘Wat? Hoe dan?,’ vraag ik. Ik kijk over haar schouder heen en zie Niall tegen de muur aangeleund staan. ‘Ik heb het haar verteld,’ zegt hij. Hij slaat zijn armen over elkaar heen en kijkt me aan. Ik slik. Voorzichtig worstel ik me uit de knuffel van me moeder en loop naar Niall toe. Als ik voor hem sta laat ik mijn hoofd zakken. Minuten staat we daar, dan voel ik zijn armen om me heen. ‘Het spijt me, Nialler,’ zeg ik. Hij wrijft over mijn rug. ‘Het is al goed.’ Hij laat me los en ik draai me om. Mijn moeder kijkt ons vertederd aan. ‘Ach, wat schattig.’
‘Mahamm!’ Ze glimlacht. ‘Sorry sorry.’ Dan loopt ze langs ons heen
‘Waar is pap eigenlijk?’ Mijn moeder draait zich om. ‘Hij moest overwerken en hij moest morgen weer vroeg op zijn werk zijn, dus heeft hij een hotel vlak bij zijn werk gepakt.’ Ik knik en mijn moeder loopt weer weg. ‘Maar, wat doe jij hier?' vraag ik dan nieuwsgierig aan Niall. Hij begint te blozen.
‘Ik maakte me zorgen. Je was nogal overstuur toen je wegliep slash rende. Ik wist niet waar je heen zou gaan dus ben ik maar naar je huis gegaan. Je moet toch ooit thuiskomen.’ Ik knik en sla mijn armen om hem heen en begraaf mijn gezicht in zijn borst. ‘Dank je.’
‘Graag gedaan,’ zegt hij terwijl hij een kus op mijn kruin geeft. Niall is echt de beste vriend die je je ooit kan wensen. ‘Dan ga ik maar weer. Ga je morgen mee naar de studio?’ Vertwijfeld kijk ik hem aan. In de studio zal Harry zijn… ‘Ehm, goed dan, denk ik.’ Hij kijkt me even aan. ‘Bang voor Harry?’
‘Soort van.’ Hij wrijft even over mijn arm. ‘Het komt echt wel goed. Geef het wat tijd.’ Ik knik.'‘Goed dan. Ik ga morgen mee.’ Hij glimlacht en plaatst een kusje op mijn wang. ‘Dan zie ik je morgen, negen uur. Wij komen je ophalen.’ Ik knik weer en Niall loopt weg. De liftdeuren schuiven open en hij stapt in. Hij zwaait even en dan is hij weg. Ik zucht diep en pak mijn tas op, dan loop ik naar mijn kamer. Sharon, Sharon. Wat heb je gedaan! Nou moet je een hele dag met Harry, en de anderen natuurlijk, optrekken. Niet slim. Terwijl ik mezelf uit foeter kleed ik me om. Dan eindelijk kruip ik doodmoe in mijn bed. Binnen twee seconden ben ik vertrokken naar dromenland.
Harry Styles POV
Ik probeer mijn woede te laten wegebben en uiteindelijk lukt het. Ik trek de koelkast weer open en pak de benodigdheden voor een simpele salade. Zou alles goed gaan met Sharon? Ik zucht diep en maak de salade klaar. Met de salade in de ene hand en wat drinken in de andere loop ik naar de bank. Ik plof neer en zet de salade en het drinken op de salontafel. De afstandsbediening die op de bank ligt wordt opgepakt en ik begin wat te zappen. Midsummer murders flitst voorbij en gauw zap ik terug. Stiekem ben ik er een beetje aan verslaafd. Oeps. Terwijl ik ernaar kijk eet ik mijn salade op. Morgen moeten we weer de studio in. Wat nieuwe liedjes uitproberen en zo.. Mijn vork schraapt over de bodem van de kom. Op. Ik sta op en was de kom en mijn glas af. Ik werp een blik op de klok en zie dat het al half negen is. Snel besluit ik een douche te nemen en dan mijn bed maar in te duiken. Half zingend loop ik naar de badkamer en kleed ik me langzaam uit. Ik stap onder de warme stralen van de douche en sluit mijn ogen.
Zo’n drie kwartier later stap ik onder de douche vandaan. Ik droog me snel af en loop naar mijn slaapkamer. Ik sla de dekens terug en stap eronder. Diep zuchtend sluit ik mijn ogen en val in een diepe slaap. Dromend over háár.
dit hoofdstuk reageren krijgen een
melding voor het volgende hoofdstuk.
Reacties:
Sharon is echt badass
En die jongens verdienen eigenlijk nog wel een paar trappen ^^ Snel verder
xXx your fellow spirit and many more
Harry is mij. Driekwartier douchen. Done.