FanFic.nl

The Stepbrothers

08. Battlefields

“Hoe was je dag op school?” vraagt mijn moeder mij met een glimlach als ik met nog steeds een verbaasde uitdrukking op mijn gezicht thuis kom. Ik kijk haar aan en doe mijn mond open om iets te zeggen, maar er komt niets uit. Zo overdonderd ben ik.
“Die blik ken ik. Wat is er gebeurd?” grijnst mijn moeder. Ik schud mijn hoofd en trek een wenkbrauw op. “Meneer Trümper heeft Krista en mij gevraagd of wij een demo wilden opnemen en dan hijd an onze demo aan de jongen van Tokio Hotel gaat geven en dat wij dan misschien in het voorprogramma van hun nieuwe tour komen te staan en...”
“Gabi,” gooit mijn moeder er doorheen, “rustig aan, ik kan je niet verstaan.”
“Meneer Trümper haalde mij vandaag uit de klas. Zijn stiefzoons zijn de zoons van Jörg. Ik vertelde hem waarom ik zo afwezig was in de klas, ik moest namelijk steeds denken aan Bill, Tom en Jörg en hoe het zo ver heeft kunnen komen. Hij zei dat ze zich er ook niet goed bij voelen enzo, en dat het vooral door Simone, hun moeder, komt. Daarna lieten we het onderwerp vallen en zei Meneer Trümper dat Bill en Tom aan hem hadden gevraagd of ze een demo van een nummer van Krista en mij mochten hebben. Ze zouden het laten horen aan Gustav en Georg, hun drummer en bassist, en dan zouden ze gaan kijken of wij iets voor bij hen in het voorprogramma zouden kunnen zijn,” ratel ik aan een stuk door. Dit keer vergeet ik echter niet wel een paar keer adem te halen en na te denken voor ik een zin formuleer.
“Maar dat is toch mooi,” zegt mijn moeder, nu bijna even enthousiast als ik. Meteen krijg ik een grote grijns op mijn gezicht en dringt het eindelijk door wat dit voor mijn toekomst zou kunnen betekenen. Tokio Hotel is onder contract bij Universal, ik wil graag bij Universal werken. Een plus een is twee.
Uit het niets besluit ik mijn moeder een knuffel te geven en ook Kuro krijgt een heleboel aaien over zijn koppie. Hij is er blij mee en kruipt lekker dicht tegen mij aan. Ik pak hem op en houd hem goed vast in mijn armen. De grijns op mijn gezicht blijft staan.
“Gabi, Krista aan de deur voor jou,” klinkt mijn moeder haar stem ineens. Ik loop, met Kuro nog steeds in mijn armen, naar de gang toe en laat Krista Kuro aaien. Daarna zet ik hem op de grond neer en geef Krista een knuffel. Kuro vindt het nog nodig om mij een paar kopjes te geven en dan weg te sprinten. Hij heeft zijn gekke vijf minuten weer.
“Kom, zullen we eens kijken wat we kunnen doen wat betreft een nummer opnemen? Een demo, een eigen nummer maken?” vraagt Krista en ze zet al een stap op de eerste trede naar boven. Ik knik en volg haar naar boven. Ze is hier ondertussen ook alweer zo vaak gekomen dat ze zich zonder enige schaamte door het huis beweegt. Ik vind het niet erg, ik ben blij dat Krista eindelijk een vriendin is die wil blijven.
Als we in mijn kamer zijn aangekomen laat Krista haar gitaar van haar schouder afglijden en gaat op het bed zitten. Ze stemt haar gitaar even en ik pak ondertussen mijn basgitaar. Aan de klanken van Krista haar gitaar te horen gaan we eerst een nummer proberen te schrijven in een standaard stemming. Dat is misschien ook wel het handigste om in te beginnen.
Vijf minuten later zijn we beiden helemaal klaar en kijken we elkaar aan met een frons op ons gezicht. We zijn beiden hard aan het nadenken over een nummer, over iets van een melodielijn die we kunnen gebruiken. Zonder het door te hebben begin ik wat te plukken aan de snaren van mijn bas. Krista krijgt meteen een grijns op haar gezicht te staan, pakt een aantal van de bladen met snaarschema’s erop van mijn bureau en begint een aantal akkoorden en loopjes op te schrijven. Aandachtig kijk ik mee met haar, pak ook een blad en begin een baslijn op de akkoorden en solo’tjes te schrijven.
“Oké, een tekst,” zegt Krista als ze alles heeft opgeschreven. “Oké, zullen we dit anders even samen spelen?” vraag ik meteen. Krista knikt, tikt het tempo af met haar hand op haar gitaar en begint dan te spelen. Meteen schiet er een tekst door mijn hoofd die ik natuurlijk meteen opschrijf. Krista blijft gewoon doorspelen en speelt wanneer het nodig gewoon nog een keer het schema.
Na een tiental minuten hebben we een beginsel voor de lyrics. Krista en ik kijken dan wat er nog aan verbeterd kan worden. Het duurt wel even, maar dan heb je ook wat.
“En nu. Zullen we het dan maar eens op gaan nemen?” vraagt Krista met een grijns op haar gezicht. Ik knik en doe mijn basgitaar en eventueel de boeken die ik morgen nodig heb voor school in mijn tas. Krista stopt haar gitaar terug in haar tas en gaat dan achter mij aan naar beneden toe.
“Mam? Ik en Krista gaan wat dingen bij haar opnemen. Ik denk dat ik daarna bij haar blijf slapen, dus ik heb mijn boeken voor morgen mee, en ik leen dan wel wat kwa kleding. Tot morgen!” ratel ik vrolijk. Ik geef mijn ma een kus op haar wang, knuffel Jörg, die net binnen is komen lopen, hij was bezig in de tuin, en geef Kuro een aai over zijn kopje. Daarna schiet ik samen met Krista de deur uit, richting haar huis.
Wanneer we bij haar aangekomen zijn, groeten we eerst haar ouders, praten een minuutje snel bij en gaan dan naar de studioruimte in de kelder. De vader en moeder van Krista zitten ook in de muziek, daarom hebben ze een eigen, kleine muziekstudio. Ik vind het hartstikke fijn om zoiets ook tot mijn beschikking te kunnen hebben nu ik heel goed bevriend ben met Krista. Het was in het begin wel raar, maar de ouders van Krista zeiden dat ik er ook zo vaak gebruik van mocht maken als ik wilde.
Gabi, zullen we beginnen met de bas?” vraagt Krista. Ik knik, zet me op een stoel en laat Krista alle kabeltjes en dingetjes aansluiten. Als dat allemaal gedaan is, begin ik, met het gemak van een metronoom die het tempo aan geeft, de baslijn te spelen die nodig is. Het moet een paar keer over, maar uiteindelijk lukt het. Daarna neemt Krista haar gitaarspel op. Eerst alleen de akoorden en dan de solo partijtjes. We gaan zo ongestoord door, tot we uiteindelijk om half één ’s nachts met een grijns op ons gezicht in het bed van Krista naar ons eerste eigen nummer liggen te luisteren: Battlefields.

Reacties: