Hoofdcategorieën
Home » DNAngel » ¤Hero In Disguise¤ {Afgelopen} » Talking 'Bout Annoying! ¤4¤
¤Hero In Disguise¤ {Afgelopen}
Talking 'Bout Annoying! ¤4¤
‘Waar ga je heen? Je moet die vaas naar de kelder brengen!’ zei Daisuke maar Dark bleef de trap oplopen naar Daisuke zijn kamer.
‘ik moet nog even wat regelen..’ mompelde Dark en hij opende de deur naar de kamer waarna hij wat laatjes door ging zoeken, de vaas nog steeds onder zijn arm geklemd. ‘hebbes!’ zei hij toen vrolijk en hij zette de vaas op het bureau en opende de balkondeuren.
‘Dark….’ knarste Daisuke, ‘WAT precies ben jij van plan met mijn rotjes?’ Dark haalde zijn schouders op en stapte naar buiten, ‘Even ervoor zorgen dat jij Satoshi niet nog erger irriteerd morgen.’
Hiermee gooide Dark de gehele voorraad rotjes met grote souplesse weg, ze uitzwaaiend op hun weg naar beneden.
Daisuke was plotseling verbazend stil geworden, hij was furieus!
‘ik breng die vaas wel even naar de kelder!’ zei Dark toen vrolijk en hij pakte de vaas op waarna hij de traptredes afhuppelde en de vaas beneden bracht waar de moeder en opa van Daisuke al zaten te wachten.
‘geweldig Dark! Dankje wel’ zei de moeder blij en ze pakte de vaas over…
Die avond lag Daisuke woest in bed, hoe durfde die Dark zijn rotjes weg te gooien! Het waren er zeker nog 30 geweest! 30 rotjes! ‘hufter’ mompelde Daisuke en hij draaide zich voor de zoveelste keer om.
Dark kon maar beter niet in zijn dromen verschijnen vannacht want hij zou er voor zorgen dat hij dit keer wel zou sterven!
Woelend bleef hij liggen in bed, niet in staat om in slaap te komen van de woede, misschien stelde hij zich wel aan, hij kon toch altijd nieuwe halen? Nee! Zo mocht hij niet denken! Dark had het recht niet die rotjes weg te gooien. En die Satoshi verdiende het om door die dingen bekogeld te worden! Hij zat ten slotte achter Dark aan en…
Wacht eens, bekogelde hij Satoshi omdat hij achter Dark aanzat? Nee toch zeker, hij bekogelde Satoshi omdat hij een vervelende mannetje was! Altijd maar glurend en om zich heen kijkend, Daisuke walgde van hem!
Hij draaide zich opnieuw om, en sloot zijn ogen voor de zoveelste keer die avond, de slaap kwam geen spat dichterbij.
Hij gromde in zichzelf en legde zijn kussen over zijn hoofd heen. ‘Moeite met slapen Daisuke lief?’ hoorde Daisuke de sarcastische stem van Dark.
‘jij bent wel de laatste die dat moet vragen jij dief!’ spuugde Daisuke hem toe en hij hoorde Dark schaterlachen, ‘Inderdaad ja! Ik ben zeker een dief. Maak je niet zo’n zorgen om die rotjes, je hebt genoeg geld gejat om nieuwe te kopen toch?’
Hierop werd Daisuke stil, was Dark nou behulpzaam of juist irritant, hij had wel een punt, hij had genoeg geld voor nieuwe, maar waarom had hij ze dan weggegooid?
‘hou gewoon je bek en laat me slapen’ mompelde Daisuke, plots moe geworden, hij legde zijn kussen terug onder zijn hoofd en ademde rustig in en uit langzaam wegdrijvend in slaap..
‘Oh Daisukeeeee..’ ‘wat wil je?’ antwoordde Daisuke, starend naar de persoon voor hem en naar zijn hoofd uithalend met een honkbalknuppel, hij kreeg het niet voor elkaar raak te slaan. ‘Geen idee, praten over je gedrag misschien?’ antwoordde de dief na de honkbalknuppel opnieuw te hebben ontweken. ‘Geen zin in’ en Daisuke haalde opnieuw uit naar Dark, mis.
‘Praten lucht op?’ probeerde Dark en de honkbalknuppel werd opnieuw naar zijn hoofd geslagen, mis.
‘Blijf… Uit…. Mijn…. Dromen!’ schreeuwde Daisuke elke keer slaand met de honkbalknuppel, als Dark zo doorging zou hij morgenochtend wakker worden met het idee dat hij nooit had geslapen!
‘Ik vrees dat ik dat niet kan doen!’ was het antwoord…
Ik vind dark zielig!