Hoofdcategorieën
Home » Overige » When Memories Came true » Part 3
When Memories Came true
Part 3
Mijn huis gaat het lege huis rond. Mijn moeder was nog te werk. Terwijl ik zelf wat eten voor me klaar maak en dit opeet wordt het buiten al snel donker. Ik had nog niet echt veel vrienden gemaakt. Mijn verjaardag zou vast erg zaai worden. Ach, het was zo als het was.
Nadat ik een verfrissende douce had genomen en mijn nachtjapon al aan had getrokken trek ik de koelkast open opzoek naar cola. ´natuurlijk altijd als ik het nodig heb is het op´ mompel ik waarna ik de koelkast sluit en richting de
kelderdeur loop. Als ik de kelderdeur open waait er een windvlaag mijn gezicht in. Ik haal mijn schouders op waarna ik de donkere kelder instap en bendenden aan de trap naar het lichtknopje tast die een zwak licht creerde. Ik begon in enkele dozen te kijken en het druppende geluid van een lekkende kraan was erg iritant. Ik pak een andere doos waar ik in begin te zoeken. ´waar heeft ze het nou neergezet?´ mompel ik.
Met een schrik kijk ik naar een donkere hoek als ik er een gebonk vandaan hoor en er enkele spullen nu over de grond rollen. ´hallo?´ breng ik uit. Maar ik wist dat er niemand was. toch? Ik besluit maar niet veder te zoeken naar de fles cola als ik een gegrom hoor. Ik spuurt naar boven waardoor ik bijna struikel en net optijd de deur achter mij dicht kan krijgen. Met een harde vaart botst er iets tegen de deur aan. Mijn ademhaling is versneld en de angst is duidelijk van me af te lezen. Ik zak tegen de kelderdeur op de grond terwijl ik mijn hoofd tussen mijn handen houd.
De volgende morgen word ik van mijn wekker wakker. Ik laat mijn handen even over mijn gezicht gaan. ´een droom silvia een droom. Dat kan geen werkelijkheid zijn.´ mompel ik waarna ik recht ga zitten op mijn bed. Ik sta op en loop naar mijn kast waar ik wat kleding bijmekaar zocht en me aankleed. Na een halfuurtje sta ik beneden en ga aan tafel zitten. ´sorry dat ik zou laat thuis was silvia, maar ik moest overwerken´ meld me moeder die een kop thee op tafel zette. Ik smeer nog slaperig een broodje en kijk haar even aan. ´geeft niet kan gebeuren´ zeg ik waarna ik een hap van het broodje neem. ´Waarom zag je er gisteren eigenlijk zo verschrikt uit?´ vraagt me moeder. Ik kijk haar bijna ongelovig met open mond aan. ´weet ik niet, ik heb afentoe van die dagdromen´ meld ik waarna ik opsta. ´ik moet naar school anders kom ik te laat´ zeg ik waarna ik naar mijn tas pak en naar buiten loop om richting school te fietsen.
Als ik de parking van school oprij moet ik plots vol in mijn remmen door de
zwarte auto die mij afsnijd. Ik plaats mijn fiets in het fietsenrek. Ik kijk wie er uit de auto stapt. ´drew´ mompel ik waarna ik kijk hoe hij redelijk woest richting de schooldeuren stapt. Ik kijk hem even met opgetrokken wenkbrauw achterna waarna ik mijn fiets opslot zet. ´hij is afentoe helemaal niet te begrijpen hoor´ ik kijk op van de stem naast me. ´nee dat merk ik. Ik ben silvia´ zeg ik waarna ik mijn hand uitsteekt. ´Jessica aangenaam´ zeg ze waarna ze me hand even kort schud. ´We moeten opschieten de bel gaat zou´
meld jessica, ik knik waarna we al pratend richting de schooldeuren lopen.
super goed geschreven snel verder.. Ik hou van je verhaal
x