Hoofdcategorieën
Home » One Direction » The Wrong Shoe Size ~ One Directon » O21 ~ Harry Styles & Louis Tomlinson
The Wrong Shoe Size ~ One Directon
O21 ~ Harry Styles & Louis Tomlinson
Harry Styles
Ik trok het portier dicht en keek via de autospiegel naar Mary Ann die achterin de auto had plaatsgenomen. Aan de ene kant vond ik het toch wel zielig dat haar jurk nu helemaal onder de modder zat omdat ze gevallen was door mijn schuld. Soms ben ik iets te behulpzaam.
'Mooie auto,' zei Mary Ann bewonderd.
'Thanks,' zei Louis dankbaar en zette de autoradio aan. Even later zette hij zijn TomTom aan en vroeg waar ze woonde.
'Aan het einde van deze straat aan nummer 630,'
'Is dat ver?' vroeg ik.
'Als het aan het einde van de straat is, zal het heus wel een eindje hier vandaan zijn Haz,' antwoordde Louis en hij tikte het adres in van het huis. Een route kaart met een rode weg met een pijl erop verschenen op het scherm van de TomTom.
'Het is een rechte weg,' mompelde ik.
Louis startte de auto en zette het volume van de radio, dat erg laag stond, hoger. De welbekende intro van BBC Radio 1 startte en daarna kregen we te horen dat de show van Anne Nightingale net was begonnen.
'Anne Nightingale?' merkte Louis op. 'Hoe laat is het wel niet?'
'Ik denk rond een uurtje of drie,' antwoordde Mary Ann vanaf de achterbank.
'Zo laat al?' zei ik en Louis keek lachend naar me.
'Och Harry is het niet allang kinderbedtijd ge-'
'Pas op!' gilde Mary Ann en Louis remde abrupt.
Louis Tomlinson POV
Ik trapte meteen op de rem en ik schoot een heel stuk naar voren vanwege de plotselinge stilstand van de auto.
'Iedereen oké?' vroeg ik een beetje bezorgd.
'Ja prima,' zei Mary Ann.
'Wat was dat?' vroeg Harry verbaasd.
'Ik zag iets lopen op de weg en we reden er bijna overheen,' antwoordde ze.
'Waar is het nu dan?'
'Geen idee, zullen we anders even kijken?' zei ik en de anderen stemde in. We klikten onze gordels los en keken de straat af. We zag niks, alleen de huizen die er donker en verlaten bij stonden.
Ik knielde neer en keek onder de auto. Ik zag iets vreemd en ik kon niet plaatsen wat het was.
'Harry licht eens bij,' zei ik en ik gebaarde naar de linker voorband van mijn auto. Hij pakte zijn mobieltje, ging naast me op de grond zitten en scheen met het licht ervan naar wat ik bedoelde. Ook Mary Ann keek over onze schouders mee.
'Iew wat is dat?' zei ze en wees naar het vieze ding dat onder mijn band zat.
'Lou, je hebt het doodgereden!' riep Harry. 'Wat het ook is...'
'Wacht even ik rijd wel even een stukje naar achteren,' mompelde ik en ik sprong weer in de auto. Toen ik er weer uit stapte waren Mary Ann en Harry druk aan het bestuderen wat het precies was.
'Lou,' klonk Harry's stem nu op een rare toon die ik niet van hem gewend was. 'It's a pussy!' schreeuwde hij vervolgens zo hard dat er bij enkele huizen de ramen open gingen en er mensen naar buiten keken waar het lawaai vandaan kwam. 'Louis Tomlinson, idioot, je hebt een kat doodgereden!'
'Ik deed het niet expres!' schreeuwde ik bang van Harry's reactie zonet.
Mary Ann voorkwam gelukkig een tweede woede-uitbarsting door iets sussend in Harry's oor te fluisteren, wat ik van de afstand waar ik van hem vandaan stond niet kon horen.
'Zullen we eerst Ann naar huis brengen?' zei Harry vervolgens heel kalm alsof er zonet niks gebeurd was.
'I prefer "Mary",' zei Mary Ann en ik knikte vervolgens. Voordat we instapten raapte Harry nog de dode, bebloede kat van de straat en droeg hem mee in zijn armen, net alsof hij nog leven was.
Toen het platte stukje vlees en haar wat er nog van over was in mijn auto ging samen met Harry had ik zwaar de neiging om te zeggen: 'Dat niet in mijn auto!'
Maar ik liet het maar zo. Ik had nu eenmaal die kat overreden. Eigen schuld Tomlinson...
Met een zucht startte ik de auto weer op en we reden langzaam verder over de eentonige straat.
Aaawh! Zielig!!
Melding?