FanFic.nl

When Memories Came true

Part 4

De hele dag zat ik bij jessica en had al snel een aantal vrienden gemaakt. Toch bleef ik het raar vinden waarom Drew wel naar school was gegaan maar nog geen enkele les mee had gedaan, daarbij was hij ook nergens in de pauze´s te vinden. Ik belsoot er echter veder niet over te denken.

We zaten nu bij Geschiedenis, en omdat daar iedereen vast plaatsen had, zat ik naast niemand. Daarbij lach iedereen te dagdromen of half te slapen door het super saaie verhaal van de geschiedenis leeraar. Mijn ogen richten zich naar buiten terwijl mijn hoofd op mijn hand steund.

Het was een zonnige dag en ik loop door het bos. Het lag er zo vredig en stil bij, dat het bijna eng zou worden. Plots zie ik iets voorbijschieten. Nee het was vast niks. Rustig loop ik veder waarna ik bij een boom blijf staan en er wat tegen aan leun terwijl naar het meer voor mij kijk. ´BOE!´ ik schrik als er plots iemand ondersteboven voor mij hangt en ik val echter naar achter op de grond..

´Zou iedereen even willen opletten?´ vraagt Mnr. Brown richting de klas. Ik adem even diep in waarna ik oplet. Er word wat huiswerk opgeschreven en niet veel later gaat de bel. Ik loop naar buiten waar ik een plekje in het gras zoek en stuen met mijn rug tegen een muurtje. Echter werd ik gek van die dromen. Maar ermee stoppen kon ik niet, en dat was nog het raarste. Ik kon het gezicht niet plaatsen dat mij liet schrikken. Misschien hoefde dat ook wel niet. Want zoiets zou enkel gebeuren in mijn dromen.

Ik kijk het veld op, enkele leerlingen zitten ook in het gras wat te eten, andere praten en andere lopen mekaar te pesten. Een vredige glimlach sierde mijn lippen. Deze dag kon gewoon niet beter. Ik had vrienden gemaakt en het zonnetje scheen ook nog eens lekker. ´Silvia, ga je vanavond mee naar de film?´ jessica komt vrolijk aanhuppelen. ´Nee sorry, ik moet nog wat dingen
regelen voor mijn verjaardag. Nu ik wat mensen ken, moet ik vlug mijn feest organiseren´ meld ik met een vrolijke glimlach. ´Zolang ik maar mag komen´ zegt ze vrolijk. Ik sta op ´tuurlijk mag je komen!´ zeg ik waarna we de beld horen en richting onze laaste lessen lopen.

Reacties: