Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Zusje van... [AFGEWERKT] » |7|

Zusje van... [AFGEWERKT]

18 april 2009 - 14:44

430

0

390



|7|

Tom
Met mijn ogen wijd open gesperd lig ik in het veel te grote bed in mijn hotelkamer. Ik heb Lies niet meer gesproken en daar voel ik me wel een beetje schuldig om. Ze had het moeilijk en ik ben gewoon weg gelopen. Nu kan ik toch niet naar haar toegaan. Ze ligt waarschijnlijk al te slapen. Als ik dan bij haar ga aankloppen, haal ik haar uit haar bed en dat wil ik niet. Misschien kan ik haar een sms sturen. Dat kan toch geen kwaad, denk ik.
Hey Lies,
sorry als ik je wakker maak maar ik kan maar niet in slaap geraken en ik voel me schuldig omdat ik je zomaar achterliet deze namiddag. Het was niet mijn bedoeling, echt niet en ik weet dat een sms zo onpersoonlijk is als het maar kan zijn maar ik wou het je nu zeggen.
Echt sorry als ik je wakker gemaakt heb.
Kuss.Tom

Ik druk op verzenden en wacht geduldig op een antwoord maar na een tijdje val ik toch in slaap. Ook al is het om 5 minuten later terug wakker te schrikken van mijn GSM die oplicht en begint te trillen. Belt er mij nu iemand? Verbaasd neem ik mijn GSM. Lies belt. staat er op mijn schermpje. Er is toch niks ergs aan de hand, hoop ik. “Lies, is alles oké?”¯ vraag ik ongerust. “Tom…”¯ hoor ik snikkend aan de andere kant van de lijn. “Ja?”¯ Nu word ik echt ongerust. Lies huilt volgens mij niet zo snel dus als ze al zou huilen, moet er iets ergs zijn.
“Wil je naar me toe komen?”¯ vraagt Lies snikkend en ik hoor hoe ze even haar neus snuit.
“Ja, tuurlijk. Ik kom direct.”¯ Ik leg mijn GSM weg, schiet in een trainingsbroek en loop naar Lies haar kamer. Na meerdere keren geklopt te hebben gaat de deur langzaam open en staat Lies met rode ogen van het huilen in de deuropening. Zonder iets te vragen neem ik haar in mijn armen, leid haar naar het bed en wieg haar sussend heen en weer. “Wil je bij me blijven?”¯ vraagt Lies onzeker als ze wat rustiger is. “Ik wil niet alleen zijn en Gustav wil ik hier niet mee belagen.”¯ “Natuurlijk.”¯ Ik trek mijn trainingsbroek uit en kruip naast Lies onder de dekens. Voorzichtig sla ik een arm om haar heen en druk een kusje op haar zwarte haren. Na een tijdje wordt haar ademhaling weer rustig en moet ik ook moeite doen om me wakker te houden en sluit ik mijn ogen en laat me meezuigen in een onrustige slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.