Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Until the end » 008

Until the end

13 juli 2013 - 1:32

447

1

253



008

'Wat doe jij hier?' Hoor ik Lisa zeggen.
'Ik wou Myra spreken.'
Ik til mijn hoofd op als ik de zo bekende stem hoor.
'Ze is niet in de stemming om jou aan te spreken op dit moment.'
'Wie geeft jou de recht om mij tegen te houden.'
'Door het feit dat ze mijn beste vriendin is en ik niet wil dat ze nog een keer zo gekwetst word door een persoon als jij.'
Ik zie hoe Tom haar met gemak opzij doet waardoor ze met een smak tegen de muur aan valt. Zonder een blik op haar te richten komt hij op me af gelopen.
'Myra...' Begint hij.
'Nee Tom het is over zo als jij vier jij geleden zei, en het is nog steeds over.'
'Ik weet dat jij me mist, zoals ik jou mis.'
'Jij mist mij helemaal niet en dat weet jij ook. Jij bent geen type voor een relatie en dat is niet erg zo lang je er niet een begint met een meisje.'
'Ik veranderd.'
'Jij bent helemaal niks veranderd!' Ik sta op en loop naar de deur. Lisa is ondertussen al op gestaan.
'Je gaat er nu uit of ik bel de bewaking!' Roep ik en sein naar Lisa dat ze moet bellen. Ze knikt en loopt de kamer uit.
'Ik heb je gevolgd van af het begin.' Tom pakt mijn hand en trekt me naar hem toe. 'Alsjeblieft, geloof me als ik zeg dat ik veranderd ben, ik ben veranderd voor jou. Ik realiseerde me het pas toen het te laat was, ik kan niet leven zonder jou.'
'Jij moet echt acteur worden.' Zeg ik met een lach. 'Ik zou je zo geloven. Als ik niet wist wat voor een klootzak je werkelijk bent!'
'Myra alsjeblieft.'
'Nee Tom, je bent te laat. Ik ben al met steef.'
'Steef, laat me niet lachen dat mietje.'
Ik wil me los wringen uit zijn armen maar hij houd me alleen maar strakker vast. 'Laat me los Tom.'
Hij klemt mijn beide armen in zijn rechter hand en houd mijn kin vast met mijn ander. 'Nee, ik wil je weer als mij vriendin terug.'
'Je doet me pijn Tom.' Snik ik en kijk hem in zijn ogen. Ik zie wat veranderen in zijn ogen en voel de greep om mijn armen verzwakken, waarna hij me helemaal los laat. Hij kijkt naar beneden en laat zijn armen langs zijn lichaam hangen. 'Het was niet de bedoeling te pijn te doen, echt waar.'
'W..waarom deed je het dan?' Vraag ik zacht. Ik ga met mijn handen over de plekken waar hij me net vast had. Dat worden vast blauwe plekken. Hij haalt zijn schouders op en draait zich om.


Reacties:


shania13
shania13 zei op 13 juli 2013 - 11:45:
ooh mooi verhaal
als je wilt mag je me een melding sturen bij het volgende hoofdstuk

xxx