FanFic.nl

Gotta be you (AF)

×26×

POV Zayn
Ik zit al de hele avond naast Miley aan het bed. Dit keer zijn Liam en Lotte er ook. Ze vertellen gelijk aan Miley dat ze wat hebben en dat ze smoorverliefd op elkaar zijn.
,,Miles, if you want to sleep...just do that." Zeg ik tegen haar.
,,Zayn, the doctor said that I had a thrombus in my head." Ik slik, kijk haar aan en zeg: ,,That's true. In your head, not in your brains. You had a major surgery, you have slapped for three weeks. The fact that you are added means it has gone very well."
,,What happend to me?"
,,It's my fault, that you lie here. It's all my fault!"
,,What do you mean, your fault Zayn? What happend?"
,,Liam. He pushed you because you where trying to help me. It's my fault because I covered for you." Ik krijg tranen in mijn ogen. ,,If I didn't fight with Liam, this all was never happened."
,,For this you do not need to blame yourself!" Nu krijgt Miley ook tranen in haar ogen. ,,It's not your fault. No way!" Ik ben blij en omhels haar. Volgens mij schrikt ze. Ik wil haar zoenen, maar Miley houdt het af.
,,What are you doing?" vraagt ze. Ik kijk haar niet begrijpend aan, maar reageer wel op haar vraag.
,,What do you mean? I'm your boyfriend, so I will kiss you more times."
,,My boyfriend?" Ze kijkt me aan. ,,No, you are my best friend. You have a relationship with Perrie."
,,It's over between me and Perrie. I have a relationship with you." Miley schudt haar hoofd. O nee! Ze herinnert ons niet! Ik ga naar de gang om het daar even tot me door te laten dringen.

POV Louis
Ik kijk op mijn horloge. Het is half negen, straks hebben we ons concert in de O2 arena. Lotte, Laura, Ouiam en Kimberley hebben V.I.P kaarten van mij gekregen, maar ja Kimberley kan ik nu niet tegen komen. Zou ik haar af kunnen zeggen? Ik haal mijn mobiel tevoorschijn en kijk naar mijn scherm. Nee, dat kan ik niet maken. Ze mag mijn hart dan gebroken hebben, maar ze is een fan en fans mag en kan ik niet af zeggen. Harry, Laura, Ouiam en Niall komen naar me toe. En niet lang daarna komen Zayn, Liam en Lotte ook terug vanuit het ziekenhuis. Met z'n allen stappen we in de limousine en rijden naar de arena.

Als we bij de arena aankomen, kijken we onze ogen uit. De arena is groot en mooi! We stappen de limousine uit en zien de andere fans achter het hek staan. Ze gillen heel hard. Ik moet nog steeds wennen aan het idee dat honderden, misschien wel duizenden of nog wel meer meiden moeten gillen om mij. Ik wilde dat Kimberley daar nu bij stond! Dat ze mijn naam gilde, maar ze staat daar niet. Ik zucht. Aan de ene kant hoop ik dat ze wel komt, zodat ze het uit kan leggen, maar aan de andere kant hoop ik dat ze weg blijft! Ik heb het gevoel dat ze me gebruikt heeft. Dan horen we dat de fans al binnen zijn en we moeten beginnen. We gaan op het podium staan en dan horen we de klanken van I would. Ik zoek Kimberley in het publiek en na lang zoeken vind ik haar. Ik kijk haar aan en bij mijn solo zing ik: ,,It feels like I'm constantly playing. A game that I'm destined to lose. Cus I can't compete with you're boyfriend, he's got twenty-seven tattoos!" En daarna: ,,Would he please you, would he kiss you, would he treat you like I would." Ik zie haar slikken. Op zich ben ik wel blij dat ze weet dat het een beetje over haar gaat. Dan is I would afgelopen en begint gelijk I loved you first. Weer kijk ik Kimberley aan, het moet wel duidelijk zijn. ,,Girl, it should be me, calling on your phone. Saying you're the one and that i'll never let you go!" Ik slik even en kijk naar Harry die zijn solo zingt. Daarna kijk ik weer naar Kimberley. ,,Baby, I loved you first!" Zing ik en daarna ren ik het podium af naar de kleedkamer. Ik kan het niet meer. Ik veeg mijn tranen weg. Ik snap er niks van. Normaal zou ik nooit zoiets voelen voor een meisje en nu ik Kimberley heb leren kennen, moet ik steeds vaker huilen. Ik hou dus wel echt van haar, anders doe ik dat niet.
,,Louis?” Ik kijk naar de deur en in de deuropening staat Kimberley. Ik kijk haar aan, maar zeg niks. ,,Louis, I have to talk with you."
,,I don't want to talk." Ze sluit de deur en nu zijn we alleen met z'n tweeën.
,,Louis, you don't understand."
,,O, but I do. Leave me alone!" Maar Kimberley blijft staan.
,,Louis, you really don't understand!" zegt ze en pakt mijn handen. Mijn lichaam warmt zich op door haar handen. Mijn hart gaat tekeer als een bezetene, maar zo makkelijk krijgt ze me niet terug. Ik kijk haar aan.
,,I don't understand? What do I don't understand about your kiss with your boyfriend?"
,,He is not my boyfriend. He is my ex-boyfriend. When I left him, I didn't know you. I never use you to get over him. I was already over him, but he is not over me. He kisses me when you walked away yesterday. He saw you looking back and that is when he kisses me, so he was sure that you saw it."
,,Did you enjoy the kiss?"
,,No. Ik don't love him anymore. I love you, Louis! Really, believe me, I love you!" Ik kijk haar diep in haar ogen aan en zie dat ze het echt meent.
,,What are you going to do with uhm...that boy."
,,Jordy? He have to leave, I love you and I want to be with you." Dat is wat ik wilde horen! Ik wilde horen dat ze voor mij gaat en niet voor Jordy. Ik neem haar gezicht tussen mijn handen en zoen haar volop haar mond.

Reacties: