schuldig

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » schuldig » hoofdstuk 14

schuldig

Geschreven door:

1Dlover

Onderdeel van:

schuldig

Laatst bijgewerkt:

14 juli 2013 - 10:16

Aantal woorden:

622

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

398

hoofdstuk 14

sorry deze is een beetje inspiratie loos, als je nou verzoeken of ideeën hebt laat het weten!!! onthou ik sta ook atlijd open voor commentaar en/of tips love you guysss

In een ruk schieten mijn ogen open, ik lig in een bed. In een witte kamer, het ziekenhuis. Naast mijn bed zit Harry, zijn ogen zijn rood en nat en zijn hand ligt op de mijne. Hij kijkt op en ziet dat ik wakker ben,
‘Hey.’ zegt hij zachtjes en met een gebroken stem.
‘Hey.’ zeg ik terug,
‘Wat is er, waarom heb je gehuild, waar is Louis?’ vraag ik in paniek.
‘Uhm… Louis en Niall zijn allebei neergestoken, ze liggen nu in coma. Louis zijn toestand is onstabieler van die van Niall, en ja ik heb dit net te horen gekregen dus daarom huil ik.’ fluistert hij bijna. Ik krijg tranen in mijn ogen,
‘Komt het wel goed?’ vraag ik zachtjes en bang voor het antwoord.
‘Dat weet ik niet Maddy, dat weet ik niet.’ Op dat moment komt er een dokter de kamer binnen gelopen,
‘Hey je bent wakker.’ roept hij enthousiast. Hij loopt naar me toe en bekijkt mijn hoofd,
‘Het ziet er goed uit, op mijn betreft mag je als je rustig aan doet gaan.’ vertelt hij met een lach. Ik glimlach lichtjes terug.
‘Ohja maar als je iets van pijn voelt niet twijfelen en gelijk terug gaan oke?’, ik knik als antwoord. Harry pakt mijn hand en helpt me omhoog uit bed, samen met mijn zijn ondersteuning lopen we samen naar Louis zijn kamer. Even slik ik als ik naar binnen loop. Hij ligt daar maar, als ik iemand zou vertellen dat ie dood is zou ik het geloven. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten, dan pak ik zijn hand. Even hoor en zie ik niets meer om me heen, alleen Louis. Ik denk na over alles wat er met hem zou kunnen gebeuren, de tranen rollen over mijn wangen heen. men mijn duim wrijf ik voorzichtig over zijn gezicht, dan voel ik een hand op mijn schouder. De hand van Harry. Ik schuif een stukje op, op mijn stoel en gebaar dat hij naast me kan gaan zitten. Hij gehoorzaamt, ‘Wat heeft hij precies?’ breng ik zachtjes uit.
‘Het mes heeft zijn lever geraakt, daar is hij aan geopereerd en nu ligt hij in coma,’ legt hij me uit. Weer rollen er tranen over mijn wangen, Harry slaat zijn arm om me heen
‘Het komt wel weer goed,’ zegt hij zachtjes.
‘Maar Harry, we hebben morgen een afspraak bij de gynaecoloog,’ breng ik zachtjes uit.
‘Dat komt wel goed, er gaat wel iemand met je mee,’ zegt hij waarna hij me een klein glimlachje schenkt. Ik glimlach terug,
‘Haz?’,
‘Ja’.
‘Wil jij met me mee gaan?’, hij glimlacht en knikt dan
‘ja natuurlijlk wil ik dat’.
‘Waar is de rest eigenlijk?’ vraag ik dan.
‘Liam is bij Niall en Zayn is aangifte doen,’ antwoord hij,
‘Zullen wij ook even naar Niall gaan?’ vraag ik zachtjes.
‘Ja is goed,’ antwoord hij. Vervolgens lopen we samen naar de kamer van Niall, waar inderdaad Liam ook is.
‘hey Maddy, omg je loopt al, hoe gaat het?’ vraagt hij gelijk als hij me ziet.
‘Ja het gaat wel’ antwoord ik waarna ik hem een knuffel geef.
‘Hoe is het met Niall’ vraagt harry dan,
‘Hij is wakker geweest’ vertelt Liam opgewekt.
‘Omg, waarom slaapt hij dan weer,’ vraag ik,
‘Omdat hij zijn rust nodig heeft’ legt Liam dan uit. Ik knik begrijpend waarna ik bij Niall aan zijn bed ga zitten, hij ziet er in ieder geval al een stuk beter uit als Louis. Ik zucht en leg mijn hand dan op de zijne, hopelijk word hij snel wakker. Hij maakte mij altijd vrolijk, het is niet leuk om hem zo te zien. Hoe gelukkig ik een paar uur geleden was, hoe ongelukkig ik nu ben.