Hoofdcategorieën
Home » One Direction » What happens in bed, stays in bed. - Harry Styles » Hoofdstuk 5.
What happens in bed, stays in bed. - Harry Styles
Hoofdstuk 5.
Toen ik na een half uur mezelf eindelijk weer een beetje bij elkaar geraapt had, besloot ik het enige te doen wat me op dat moment mogelijk leek. Ik pakte de hotelkaart, zodat ik gewoon weer naar binnen kon en pakte mijn grootste zonnebril. Ik trok mijn grootste vest aan en deed de muts op, daarna deed ik de zonnebril op. Ik stapte de hotelkamer uit en trok de deur achter me dicht. Ik ging op weg naar het stadscentrum.
Toen ik de eerste de beste drogisterij tegenkwam liep ik naar binnen. Meteen kocht ik een zwangerschapstest. Voor andere dingen had ik nu geen tijd, dus ik ging direct terug naar het hotel.
Meteen sloot ik me op in de badkamer en pakte het glas wat naast de wasbak stond. Deze vulde ik met water en dronk hem snel leeg. Zo ging ik door totdat ik naar de wc moest. Ik haalde de test uit de verpakking en plaste over het staafje.
Ik bleef staren naar het ding. Het duurde 30 seconden tot de uitslag zichtbaar zou zijn. Het waren de langste 30 seconden van mijn leven. Toen er eindelijk iets tevoorschijn kwam liet ik de test op de grond vallen. Het roze bolletje dat zichtbaar was geworden maakte duidelijk dat ik inderdaad zwanger was.
Ik pakte mijn mobiel, probeerde Harry tig keer te bellen, maar zonder resultaat. Na 3 kwartier gaf ik het op. Ik ging in foetushouding op bed liggen, de tranen liepen weer over mijn wangen.
Na een lange tijd, ik kon niet zeggen hoe lang, werd ik uit mijn gedachten geschud doordat iemand op de deur klopte. Ik veegde mijn tranen weg, stond op en liep naar de deur terwijl ik mijn kleding rechttrok. Toen i kde deur voorzichtig geopend had, zag ik Louis staan.
‘Waar blijft Harry?’ vroeg hij boos, ‘We staan al 20 minuten op hem te wachten!’
Hij liet zichzelf binnen en ik gooide de deur achter hem dicht.
‘Hier zul je hem niet vinden. Ik heb hem sinds een uur of 1 niet meer gezien.’ Zei ik bitter, ‘Misschien moet jij hem eens bellen, dat hij jouw telefoontje wel opneemt. De mijne negeert hij namelijk compleet.’
Ik draaide me om en liep naar het raam. Daar sloeg ik mijn armen over elkaar.
‘Wat is er gebeurt? Hebben jullie ruzie gehad?’ vroeg hij bezorgd.
Ik voelde zijn aanwezigheid vlak achter me en hij legde een hand op mijn schouder.
‘Ik zou willen dat dat het was,’ zei ik,’ we hebben vaker ruzie gehad, maar dan kwam hij na een half uur wel weer terug, met een hele bos rode rozen!’
Ik glimlachte bij de gedachte.
‘Kom jij anders met ons mee. Harry kan zijn weg wel vinden,’ zei hij.
‘Nee dank je. Ik wil even alleen zijn. Maar veel plezier!’ zei ik, terwijl ik me omdraaide.
‘Zeker weten?’ hij keek me bezorgd aan.
‘Ja. Daarnaast wil ik ook hier zijn wanneer Harry terugkomt.’ Zei ik, en glimlachte.
Hij knikte, zei gedag en verliet de kamer weer.
Reacties:
Poooor Sofia, poor harry!