FanFic.nl

broken mirrors

you made it better

Langzaam liep ik het schoolgebouw in. Stiekem hoopte ik dat het nu minder zou worden met Harry. Bang? Ja, dat was ik nog steeds. Want, wat nou als Harry totaal niet voor me opkwam? Of nog erger, wat nou als hij mij zou gaan pesten? Ik kon er maar op één manier achter komen. En dat was heel simpel het gebouw betreden. Nou ja simpel... Het ging meestal met veel pijn en moeite. Het was vaak naar binnen lopen en dan kijken wat er gebeurd. Elke dag verzonnen ze nieuwe pesterijen. Er was maar één ding dat elke dag hetzelfde bleef, Het geroddel in de gangen. Het begon als ik langsliep, en eindigde als ik aan het einde van de gang was.

Vermoeid liet ik mijn benen me het schoolgebouw in lopen. Met Harry vlak achter me. Hij versnelde zijn pas en ging voor me lopen zodat hij de deur voor me open kon houden. Het voelde alsof iedereen me aankeek, maar in werkelijkheid waren het er minstens dertig. De rest van de mensen in de gang waren aan het kijken naar Harry. Een paar Directioners gilde. En ik? Ik stond roerloos naast Harry. Ik zag het groepje jaloers mijn kant op kijken. Gelukkig had Harry had kluisje naast die van mij. 'Harry.' Ik wachtte even. Moest ik hem dit wel vertellen? 'Je kunt misschien beter niet bij me lopen als je niet gepest wilt worden.' Ging ik voorzichtig verder. 'Shannon ik ben haat gewend, maak je geen zorgen ik kan het aan.' Was zijn antwoord. Een zucht rolde over mijn lippen. 'Het is voor je eigen bestwil.'

Voorzichtig opende ik mijn kluisje, bang voor de hand van Max die hem- zoals altijd- dicht zou smijten. Wonder boven wonder gebeurde er niks. Voor heel even was ik blij. Dit zou waarschijnlijk een dag zonder gepest en getreiter worden! Helaas duurde het niet zo lang, want de stem van Sander verpeste het. 'Zo zo heeft vriendloos een vriendje gevonden.' De woorden deden mijn hart breken. Je zou het kunnen vergelijken met het gevoel alsof iemand een mes in je hart steekt en dat dan een paar keer herhaalt. Ja, dat doet nogal pijn. Ik draaide me om, om Sander onder ogen te komen. Om mijn best te doen voor me op te komen. Maar ik kreeg er de kans niet voor, want iemand anders deed dat voor me. Namelijk Harry. 'Dude, laat haar met rust, weet je dan niet hoeveel pijn je haar ermee doet?' Geschokt stond ik naast Harry, niet wetend wat te doen. 'Oh kijk, je vriendje kiest voor jou.' Harry balde zijn vuisten, net als Sander. 'Sander laat hem met rust hij heeft je niks gedaan, pak dan mij.' Ik schrok van mezelf. Had ik dit net echt gezegd? Voordat ik er antwoord op kreeg voelde ik een klap tegen mijn kaak, en daarna een bonk tegen mijn hoofd. Daarna werd alles zwart.

Reacties:

1 2

Deeemdiaries zei op 8 sep 2013 - 22:31:
melding wauw je schrijft echt geweldig

fallinlove zei op 5 sep 2013 - 15:03:
WHAAAAA!!!!!! Ik MOET echt SNEL verder LEZEN

Malikaa zei op 15 juli 2013 - 23:37:
Het was er gezellig op whatsapp ^^

Als je in het volgende chapter gaat zeggen dat ze in coma ligt door die klap, dan kom ik je stalken op whatsapp
snel verder
xXx your fellow spirit and many more

DjMalikjuh zei op 15 juli 2013 - 23:09:
Shanouis!
Louannon!
Lonnon!
Shalou!
Loushan!
Shalounon!
Loushanis!

OK i'm goin' crazy now .

DjMalikjuh zei op 15 juli 2013 - 23:06:
oei, dan had je toch maar de hulp gan Hazzabear moeten aannemen...
Hazza laat die Sander zijn bakkoes houden!
Maar eerst roept hij: Wollah, ik sla jou.
En dan is het BAM X_X.

Oké, dat is humor uit mijn klas .