Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » schuldig » hoofdstuk 17

schuldig

16 juli 2013 - 15:45

866

10

484



hoofdstuk 17

Paul POV,
Hij is het zeker nog niet verleerd, hij doet nog net zo goed intervieuws als eerst. Hij kijkt vrolijk en hij beantwoord de vragen perfect. Opeens hoor ik achter me een ringtone, die van Louis. Ik laat hem gaan, niet voor mij bestemt. Maar als die nog 2 keer word gebeld kijk ik op het schermpje. Het is Liam, dus ik neem op.
‘Omg, Louis eindelijk,’ roept hij door de telefoon.
‘Hoi Liam, dit is Paul,’ zeg ik dan maar.
‘Waar is Louis?,’ vraagt hij een beetje in paniek. Ondertussen komt Zayn aangelopen met mijn koffie, waar ik hem eerst voor bedank.
‘Bij dat interview natuurlijk,’ antwoord ik.
‘Paul dit is belangerijk, haal hem eruit,’ zegt hij smekend.
‘Nee waarom zou ik?’ vraag ik verbaasd
‘Omdat Maddy moet bevallen, en ze strest zich helemaal kapot’
‘Maar ik kan Louis echt niet zomaar uit een interview halen hoor!’
‘Paul alsjeblieft, Maddy heeft Louis echt nodig.’
‘Liam rustig, als jij haar nou naar het ziekenhuis rijd. Dan stuur ik Louis daarheen zodra het interview voorbij is,’ stel ik voor
‘Maar paul..,’ verder komt hij niet, ik heb al opgehangen. Zayn kijkt me met een vragende blik aan. ‘Maddy moet bevallen,’ beantwoord ik zijn blik.
‘Wat omg!, we moeten Louis halen!,’ schreeuwt hij.
‘Nee we wachten tot na het interview,’ antwoord ik rustig.


Louis POV,
Pff, wat ben ik blij dat dit achter de rug is zeg! Ik zucht en loop terug naar de hal. Zayn en Paul komen gelijk naar me toe gerent.
‘Sup?’ vraag ik.
‘Maddy is aan het bevallen!!’ schreeuwt Zayn in mijn oor.
‘Omg! Kom dan!!!! Hoe lang al? ben ik al telaat?’ schreeuw ik terug.
‘Kom mee ik breng je wel,’ zegt Paul kalm. Zo snel als ik kan ren ik naar buiten, met Zayn en Paul achter me aan. Gelukkig rijd Paul wel een beetje door, want voor ik het weet zijn we al bij het ziekenhuis. Ik stap uit en ren de parkeerplaats over, door naar binnen en vraag naar Maddy bij de balie.
‘Afdeling verloskunde, kamer 310,’ zegt de. Ik knik en bedankt haar. Dan ren ik door de trap op, door de gangen en dan kom ik bij 310. Ik smijt de deur open. Ze zit op het bed, huilend. Harry zit naast haar, hij heeft haar hand vast. Met een betraand gezicht kijkt ze me aan, ‘Louis’ zegt ze met een zwakke stem.
‘Ik ben er, alles komt goed,’ zeg ik terwijl ik naar haar toe loop. Harry staat op en glimlacht naar me,
‘Je kan het Maddy’ is het laatste wat hij zegt voor hij wegloopt.
‘au!’ schreeuwt ze hart. Ik pak haar hand. Weer kreunt ze en ik voel al haar spieren aanspannen. Dan krijg ik een idee, ik ga achter haar op het bed zitten. Mijn handen verstrengel ik in de hare.
‘mevrouw, we gaan even kijken hoe ver uw bent ja?’ vraagt een man. Ze knikt waarna ze weer kreunt van de pijn. Ze knijpt in mijn handen, ik geef een bemoedigend kneepje terug. Ze legt haar hoofd op mijn borst terwijl de man tussen haar benen kijkt, iets wat me eigenlijk helemaal niet bevalt.
‘Aha, tien centimeter, u mag gaan persen mevrouw,’ zegt hij met een lach. Ze zucht en tilt haar hoofd op, al haar spieren spannen zich aan en dan schreeuwt ze weer.

Drie uren zijn er al voorbij gegaan, en ze is nog steeds bezig. Ze is helemaal uitgeput.
‘Louis, ik kan echt niet meer’ zegt ze met een gebroken stem. Ik ga wat rechter op zitten, en leg mijn handen op haar buik.
‘Kom op, we doen het samen,’ fluister is in haar oor. Ze neemt een hap lucht en perst nog eens, ik probeer haar wat kragt mee te geven. Het helpt, ik hoor gehuil. Ze draait haar hoofd en ik druk een kus op haar mond. Dan komt de dokter aanlopen met ons kleine prinsesje Anne. Ze is mooi, ze is prachtig. Ik kruip achter Maddy vandaan en pak mijn mobiel. Dan maak ik een foto van mijn meisje en onze pas geboren dochter.

Harry POV,
Jezus wat duurt dat lang zeg! Ik zucht nog eens wat me een paar geïriteerde blikken oplevert van de jongens.
‘Zal alles wel goed gaan?’ vraag ik zachtjes.
‘Weet ik niet,’ antwoord Liam. Ik weet niet wat het is maar ik maak me best wel zorgen. Ik bedoel ik hou van Maddy, en nee niet op die manier maar gewoon als vrienden. Ik zou het echt niet leuk vinden als er wat met haar of met haar kindje is. dan trilt mijn telefoon,
‘Omg een whats app van Louis’ schreeuw ik. Als ik mijn telefoon ontgrendel zie ik dat het een foto is, een foto van Maddy en een baby. Ik laat het ook aan de rest zien,
‘Wouw ze is prachtig,’ zegt Niall als eerste.
‘Laten we gaan kijken of we naar binnen mogen,’ zeg Zayn. Ik knik instemmend en we lopen naar de deur. Precies dan komt er een zuster uit,
‘oh kijk nou toch ik wou jullie net gaan halen, ga maar naar binnen,’ zegt ze vrolijk. Ik loop naar binnen. Daar zit een troste Maddy op het bed, met een klein meisje in haar armen. Louis zit er naast, als een trotse vader, kijkt hij naar zijn meisjes.


Reacties:

1 2

DjMalikjuh
DjMalikjuh zei op 16 juli 2013 - 17:22:
Auwwhh .
Weetje, stiekem vraag ik me altijd af waarom Paul zo vaak
negatief afgezet. Het kan best een aardige man zijn, lijkt me...
Achja, het is de eigen keuze en in dit verhaal past het er wel bij.
Al zou het best grappig geweest zijn als Paul helemaal gestressed
een paar meter de lucht in zou springen .

Anyways, next chapter?


MichelleSky zei op 16 juli 2013 - 16:57:
Ahww lief! Melding en snel verder!! Xxxx


Janitaa
Janitaa zei op 16 juli 2013 - 16:48:
Aaawwwh!
Familie Tomlinson!
Snel veder hoor!
Xxx'ieass


1Dzayn
1Dzayn zei op 16 juli 2013 - 16:08:
Nou ja zeg. Paul, hoe durf je *verkoopt paul een klap*

Aaawhhh. Cuttee ^^


1Dharrylouis
1Dharrylouis zei op 16 juli 2013 - 15:53:
Wat leuk! Zo romantisch! Helemaal verliefd op je verhaal, Paul is een klootzak en Louis is superlief!

Xx