FanFic.nl

Losing memorie

13

Met een hoofd vol mist werd Romy na enige tijd weer wakker.
Het duurde even voor ze besefte dat ze op een brits lag en zich in een klein zolderkamertje bevond.
Remus zat naast haar op een krukje, met zijn hoofd leunend tegen een van de muren en duidelijk in slaap.
Hoe lang had ze hier gelegen? Ze was toch gewoon even het bewustzijn verloren?
Ze raakte zijn schouder even aan en hij schrok meteen wakker.
‘Wie… Wat? Romy, eindelijk je bent wakker.’ Riep hij duidelijk opgelucht.
‘Je hebt me echt goed laten schrikken. Doe dat nooit meer.’ Riep hij gespeeld kwaad.
‘Alsof ik dit met opzet gedaan heb, maar goed. Ik beloof je dat ik het zal proberen.’ Antwoorde ze terwijl ze haar benen over de rand van de brits gooide en probeerde recht te staan.
Remus sprong meteen recht toen ze even haar evenwicht dreigde te verliezen.
‘Rustig jij, blijf nog maar even zitten.’
Toen viel het haar op dat Tops nergens te bespeuren was.
‘Die is al vertrokken om de andere te vertellen wat er gebeurt is. Maar vertel eens, ik hoorde je iets mompelen over Reese. Heb je je iets kunnen herinneren?’
‘Zijn naam is Reese Conley, het leek er op dat we elkaar hebben leren kennen op school, ik werd lastig gevallen door enkele pestkoppen en hij nam het voor me op.’
Er verscheen een lachje op haar gezicht toen ze er aan terug dacht, het was zo mooi geweest. Voor het eerst had ze het weer gevoelt, Reese zijn aanwezigheid die haar compleet in de war bracht, en niet op een slechte manier.
‘En heb je nog iets anders gezien? Uniformen van Zweinstein zijn zwart maar je draagt altijd de accenten van je eigen afdeling. Heb je daar iets van gezien?’
‘Reese leek een rode das te dragen, hij zei ook iets over mijn scherpe verstand, iets wat blijkbaar eigen is aan…Ravenklauwers?’
‘Ravenklauw? Dat is inderdaad een van de afdelingen van Zweinstein. En als Reese rood droeg dan kan je er prat op gaan zijn afdeling Griffoendor was.’
‘Ravenklauw? Griffoendor? Wat is het verschil?’
‘In het begin van ieder schooljaar worden de eerstejaars verdeeld over vier afdelingen; Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich. Dit gebeurt op basis van bepaalde karakterkenmerken.
Griffoendors staan bekend om hun dapperheid en moed, Ravenklauwers zijn inderdaad bekend om hun scherpe verstand, verder heb je Huffelpuf waar hard werk, geduld en loyaliteit centraal staan, dit is trouwens de afdeling waar Tops zat. En dan heb je Zwadderich, die staan bekend, nou ja hen kan je beschrijven als trots maar ook erg sluw, laat ons zeggen dat ze tot alles bereid zijn om hun doel te bereiken.’
Ze had meteen het gevoel dat hij het niet hoog op had met die laatste groep maar ze besloot dat ze er beter nog maar even niet verder op in ging.
‘In ieder geval, deze trip heeft echt wel zijn nut gehad. We kennen nu je achternaam en in welke afdeling je zat. Nu kan het niet zo moeilijk meer zijn om verdere informatie over jou te vinden.’
‘Klinkt goed, maar eeuh, denk je dat je misschien ook iets kan vinden over Reese? We kennen tenslotte nu ook zijn achternaam.’
‘We kunnen het altijd proberen. Maar ben je wel zeker dat je daar klaar voor bent?’
Ja dat was ze, na alles wat ze in die herinnering gezien had wist ze het wel zeker. Ze wou alles weten, wat voor persoon hij was, of hij nog familie had. Gewoon alles.
Haar stilzwijgen was genoeg voor hem.
‘Dan zal ik zien wat ik voor je kan doen.’ Beloofde hij plechtig.






Opgewonden sprong de man heen en weer, het was zo koud dat zijn adem kleine wolkjes vormde en hij was er bijna zeker van dat het ijs zich bijna tot in zijn ondergoed genesteld had.
‘Verdorie, hoe lang moeten we hier nog blijven staan?’
Dat irritante mens had al die tijd geen woord tegen hem gezegd, het enige wat ze deed was af en toe haar zonnebril wat verder op haar neus duwen.
Een zonnebril met dit weer, alsof ze hem nog eens extra duidelijk wou maken dat ze zijn aanwezigheid niet op prijs stelde.
‘Die meid is daar naar binnen gegaan en ik wil weten wat ze zal doen als ze weer buiten komt.’ Zei ze terwijl haar blik nog steeds op de winkel gericht was.
‘Ben je wel zeker dat het Romy was? We zijn nu al maanden naar dat kleine kreng op zoek, het lijkt me gewoon vreemd dat jij haar nu zomaar op straat tegen komt.’
‘Ze was het, en ze was in het gezelschap van die schouwer Tops en die weerwolf Lupos.’
‘Had dat eerder gezegd! Ik heb nog een appeltje te schillen met die halve wolf. Dagenlang heb ik hoofdpijn gehad na dat hij tegen mijn hoofd getrapt heeft, en dan vergelijkt hij het nog met een voetbal.’
Gelukkig maar van de zonnebril want anders had de man wel gezien dat de vrouw hem spottend aankeek.
‘Je kan veel over die weerwolf zeggen, maar ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij de waarheid zei.’ Dacht ze bij zichzelf.
Net op dat moment ging de deur van de winkel open en kwam hun doelwit naar buiten, op de voet gevolgd door die Remus.
‘Goed, nu pakken we hen.’
De man kwam meteen in beweging maar werd tegen gehouden door de vrouw.
‘Wat? Ze zijn maar met twee. Als jij die kleine verraadster pakt neem ik die halve wolf voor mijn rekening.’
‘Tuurlijk en we ontvoeren haar voor het oog van ontelbare getuigen en kunnen we beter ook meteen roepen dat de duistere heer wel degelijk terug is en het ministerie beter in beweging kan komen. Nee, we laten haar nu gaan maar we krijgen haar nog wel.’
‘En hoe wil je dat dan wel doen?’
‘Ik ken wel iemand die ons daarbij kan helpen. Geloof me, binnenkort krijgt die kleine dief haar verdiende loon.’

Reacties: