FanFic.nl

Lily Cullen

1.

‘Edward, Jasper, Alice, wacht nou!’ zeg ik. Ze zijn al bezig met instappen als ik de deur uit kom rennen. ‘Kom op Lily, je bent zelf net zo snel, je treuzelt alleen!’ zegt Edward grinnikend, maar zacht. Waarschijnlijk wou hij dat ik het niet hoorde. ‘Dat hoorde ik Edward Anthony Masen Cullen!’ zeg ik terwijl ik ook instap. Alice begint te grinniken. ‘Alice, hou je gedachten voor je!’ zegt Edward. Ik kijk hem vragend aan. Ik heb het niet gehoord. Allemaal hebben we een gave, Edward kan gedachten lezen, Alice kan de toekomst zien, Jasper kan de gevoelens van mensen beïnvloeden en ik, ik heb ze alle drie. Soms is het best irritant, bijvoorbeeld op school als ik moet opletten en al die gedachtes hoor. Of als ik op school zit en ik krijg opeens een visioen, dan kan ik soms nogal afwezig overkomen en word ik de klas weer eens uitgestuurd. Als we op school aankomen en uitgestapt zijn durft er eens iemand naar ons toe te komen. Ik heb hem nog nooit gezien, zou het een nieuwe zijn?
‘Hoi, ik hoorde van Jessica dat jullie ook nog niet zo lang hier op school zitten!’ begint hij. ‘Alsjeblieft, ga weg!’ hoor ik Edward denken. ‘Ja dat klopt, ben jij ook nieuw?’ zegt hij. Ik grinnik, de jongen kijkt mij raar aan. ‘Ze lacht me uit!’ denkt hij. ‘Is er iets grappigs?’ vraagt hij. ‘Nee hoor!’ zeg ik. Ik zie dat de jongen mij aan blijft staren. ‘Maar wij moeten maar eens verder, de les begint zo! Als ik jou was zou ik ook maar vast vooruit lopen!’ zegt Edward. ‘Vieze gluurder!’ denkt hij er achteraan. ‘Edward!’ grinnik ik. ‘Wat een rare mensen!’ denkt de jongen terwijl hij wegloopt. 'Mensen, hij zou eens moeten weten!' denk ik. ‘Alice, kom, we moeten gaan! Anders komen we te laat voor Engels!’ zeg ik. Edward en Jasper lopen weg voor hun biologieles en Alice en ik gaan op weg naar Engels. ‘Welkom, we zijn blij dat jullie twee er ook zijn! Ga snel zitten, we zijn al begonnen!’ zegt mevrouw Stroes. ‘Het zijn altijd weer dezelfde die te laat zijn!’ denkt ze. Alice en ik gaan snel op onze gebruikelijke plaats achterin zitten. Dan begint de lerares te ratelen over het saaie onderwerp van vandaag: Vogels. Ik zucht. ‘Ah nee, alsjeblieft!’ hoor ik Alice denken. ‘Alice!’ fluister ik. ‘Ja?’ fluistert ze terug. ‘Ik heb dorst!’ antwoord ik. Ik merk dat ze verstijft naast mij. Ik ben de jongste vampier van de familie Cullen, dus voor mij is het nogal moeilijk om me aan het dieet te houden. ‘Doe alsof je je niet lekker voelt en speel mee!’ fluistert Alice. Ik knik en zet een gezicht op alsof ik moet overgeven. ‘Mevrouw! Volgens mij voelt Lily zich niet zo lekker!’ zegt Alice. Mevrouw Stroes kijkt mij aan. Ik schud mijn hoofd. ‘Ga maar even een luchtje scheppen! Alice, jij gaat mee voor het geval dat!’ zegt mevr. Stroes. Alice knikt en zegt: ‘Kom maar Lily!’ We staan op en we lopen het lokaal uit. ‘Kom mee!’ zegt Alice terwijl ze buiten school mijn hand vastpakt en mij mee het bos in trekt. In het bos laat ik me gaan. Als ik merk dat de dorst genoeg gestild is gaan we niet terug naar school, maar naar huis. Alice gaat alleen even terug om mij ziek te melden en te zeggen dat we naar huis gaan, zij om voor mij te zorgen omdat onze ‘ouders’ niet thuis zijn. Alice loopt naar buiten en we rennen naar huis. ‘Zal ik Edward even smsen of doe jij dat?’ vraagt ze. ‘Ik doe het wel!’ zeg ik. Ik pak mijn mobiel en sms: ‘My love, Alice en ik zijn al thuis, je hoeft dus niet op ons te wachten! Ik leg het straks wel uit, of bel me als je pauze hebt! Dikke kus, ik hou van je!’ Ik druk op verzenden. Nog geen 10 minuten later word ik opgebeld. ‘Wat is er?’ vraagt hij. ‘Nou, euhm..’ begin ik. ‘Je had dorst he?’ vraagt hij. Ik knik, maar zeg dan ‘Ja’ omdat ik weet dat hij het niet kan zien. ‘My love, het is niet erg!’ zegt hij. Waarschijnlijk klonk mijn stem dus teleurgesteld of zo. ‘Ik ben zo bang dat ik het een keer ní­ét kan tegenhouden! Dan heb ik ons bestaan verraden en kunnen we wéér verhuizen!’ fluister ik. ‘Ik kom naar huis! Tot zo!’ zegt Edward. ‘Nee! Blijf maar op school! Het gaat wel, Alice is er ook!’ antwoord ik. ‘Nee, ik haal Jasper op, en dan gaan we lekker wat leuks met ons vieren doen!’ zegt hij. ‘Nee hoeft niet!’ zeg ik. ‘Laat hem maar, je houd hem niet tegen!’ zegt Alice, terwijl ze een hand op mijn schouder legt. ‘Tot zo my love!’ zegt Edward. ‘Tot zo! Ik hou van je!’ antwoord ik. Dan hangt hij op. 10 minuten later zijn ze al terug. Edward komt meteen op mij aflopen en denkt: ‘My love, gaat het?’ ‘Ja hoor, jullie hadden niet thuis hoeven komen!’ denk ik. ‘Fijn! Weer zo’n woordloos gesprek!’ zegt Alice. Ik grinnik. ‘Jawel, want we gaan lekker winkelen! Kom!’ denkt hij. Ik kijk hem verbaasd aan, normaal wil hij nooit winkelen! ‘Wat is er? Zie je wat?’ vraagt Alice geschrokken, ook Jasper vliegt op me af. ‘Nee, maar Edward wil gaan..’ begin ik. ‘Wat?’ vraagt Alice. ‘Winkelen!’ antwoord ik blij. ‘Yes! Kom mee!’ zegt Alice. Ik grinnik, wat kan zij altijd blij zijn! Edward grinnikt mee. ‘Ik hou van je!’ denk ik. ‘Ik ook van jou my love!’ denkt hij. ‘Waar gaan we winkelen?’ denk ik. ‘Port Angeles!’ denkt Edward met een glimlach.

Reacties: