FanFic.nl

Wherever I fall, you catch me- Niall Horan

Hoofdstuk 1

Zwijgend zit ik achterin de auto, mijn armen over elkaar geslagen. Boos kijk ik uit het raam, de drukke vertrouwde stad nam langzaam plaats voor drassige weilanden. Alles moest ik achter laten, mijn vrienden, mijn slaapkamer, zelfs mijn vriendje.
Ik keek naar mijn ouders die elkaar glimlachend aankeken, terwijl hun handen verstrengeld waren. Nou dat hadden ze voor mij mooi verpest.
Daarna keek ik weer naar buiten en om te zien hoe de regen op de ramen drupte, de koeien stonden te grazen, een herder zijn schapen bij een dreef en de hoe de zon onderging. Ik leunde achter over en probeerde te slapen, wat niet echt makkelijk ging door het gehobbel, we waren nu al in Ierland op weg naar Mullingar. Mijn ouders wouden verhuizen, want mijn vader had hier een betere baan aangeboden gekregen. En ik moest mee!
Een diepe zucht verliet mijn mond en mijn moeder keek even achterom. Ze maakte haar hand los uit die van pap en keek me medelevend aan.
' Je vindt daar vast ook vrienden liefje.'
' Ja, en mijn vriendje dan?!'
Boos gooi ik mijn handen in de lucht en maak een dramatische beweging. Mijn moeder rolt met haar ogen en draait zich weer om.
Ik ging weer normaal zitten en keek weer naar buiten. Alles flitste in een waas aan me voorbij, ik hoopte ook dat zo mijn leven zou gaan. Snel. Zo snel dat ik het bijna niet kan volgen. Ik word geboren, ik leeg en ik ga dood. Alleen voel ik me nu meer dood dan levend.
Vanuit mijn oog hoek zie ik ook mijn vader door de achteruitkijkspiegel naar mij kijken.
Ik glimlach flauwtjes en ik krijg een grinnikende knipoog terug. Een grote bult in de weg zorgt ervoor dat met mijn hoofd tegen het autodak aan stoot.
Kreunend en vloekend van de pijn grijp ik naar mijn hoofd en even word het duizelig voor mijn ogen, maar meteen was het weer weg.
' Sorry Sky, gaat het?'
' Ja hoor, alleen stootte ik mijn hoofd hard tegen het plafon omdat een of andere man achter het stuur zo nodig naar Ierland moest verhuizen!'
' Sky doe rustig.'
' Nee, ik doe niet rustig! Ik moet mijn vrienden en mijn vriendje achterlaten alleen omdat jullie naar Ierland verhuizen. Ik ben 18 en kan goed voor mezelf zorgen maar nee jullie lieten me niet alleen.'
' Het is voor je eigen best wil Skylar Brooklyn Jordan!'
En met die woorden was onze kleine conversatie afgelopen. De weilanden minderde weer en er kwamen huizen in zicht, we draaide rechtsaf en de auto stopte voor een knus huisje, het was wel leuk, maar nog steeds haatte ik het hier.

Dit was het eerste stukje voor jullie.....!!!!!!
xxxx maud

Reacties: