Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Wherever I fall, you catch me- Niall Horan » Hoofdstuk 3
Wherever I fall, you catch me- Niall Horan
Hoofdstuk 3
Ik word wakker door de zon die fel in mijn ogen schijnt. Gisteravond was het laat geworden, mijn ouders waren ook blijven eten en we hebben gelachen, en ik heb Lux op bed mogen leggen. Het is zo een schatje! Harry is een fantastische kok en Sophia is een vriendin geworden.
Gelukkig was het zaterdag en kon ik blijven liggen. Sophia en ik hadden om twaalf uur afgesproken om met lux te wandelen. Ik keek op mijn wekker en zag dat het nu al elf uur was. Dus ik kon niet blijven leggen, snel sprong ik op waardoor mijn kat klagelijk bromde.
' Sorry Minnie.'
Ik sprintte naar de inloop kast en trok daar een leuk setje kleren uit. Een douche zou ik erna wel nemen. Rennend en struikelend rende ik over de trap naar onder, mijn ouders zaten aan de keukentafel. Mijn vader las de krant en mijn moeder roerde doelloos in haar onaangeroerde koffie.
' Heey mam...pap.'
' O, tel ik toch nog mee.'
Grinnikte mijn vader, eigenlijk waren we een gewoon gezin, met soms ups en downs.
Mijn leven was heel gemakkelijk maar toch ook weer intens. Mijn vriendinnen uit Nederland hadden me gisteren gesmst dat ze me misten en mijn ex vriendje; Jarno al weer een ander had.
Even was mijn wereld toen in elkaar gestort maar eigenlijk had ik het wel kunnen verwachten. Hij was mij nou niet bepaald trouw.
Ik smeerde me een boterham en ging langs mam zitten die nog steeds hellemaal niks had gegeten, ook mijn vader bleek het te merken maar hij zie niks hij keek alleen maar.
' Heb je geen honger, ben je misselijk?'
' Het is alleen even wennen, een nieuw huis.'
Ik deed alsof ik tevreden was met mijn antwoord en schudde mij een koffie in, twee suikerklontjes en een scheutje melk. Snel roerde ik het door elkaar en nam een gulzige slok.
' HEET!'
Wapperend met mijn hand voor mijn mond en diep ademhalend probeer ik het hete gevoel in mijn keel te laten minderen. Als het wat minder is is mijn koffie al ijskoud e kan ik hem weggooien. Ik hoor de bel en spring op. Daar staat Sophia met Lux in een buggy voor de deur.
' Heey.'
' Heey.'
We begroeten elkaar met een wang kus.
' Mam, pap ik ben weg!'
Ik krijg geen antwoord dus het zal wel goed zijn, Ik sluit de deur en stil lopen Sophia en ik langs elkaar de veranda van mijn huis af.
Niet wetend waar ik heen loop, loop ik Sophia achterna die blijkbaar naar een parkje wilt met een terrasje, vandaag scheen wel de zon en niet bepaald een beetje. Het was echt warm. Het park was prachtig! Sophia ging zitten op een bankje en we praten over van alles en nog wat. Als ik opeens gefluit achter ons hoor. Sophia kijkt me angstig aan.
' Weg hier nu!'
' Wat?! Waarom?'
Snel stonden we op zonder antwoord te geven snelde Sophia weg. Ik probeerde haar bij te komen maar iemand nam mijn pols beet.
' Wie is dit lekkertje?'
Ik werd naar achter getrokken tegen een stevige borst, duidelijk van een jongen. Ik probeerde weg te komen maar natuurlijk was hij veel sterker dan mij.
' Kom op zeg je naam nou babe.''
Zijn accent was duidelijk Iers, en ik werd ruw omgedraaid. Bang keek ik op naar de jongen voor mij.
' D-dat gaat j-jou niks a-aan.'
Fijn Skylar je klinkt echt niet bang hoor...Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan maar dat zou er weer raar uit zien.
' O, nee. Maar ik wil het weten.'
Ik voelde zijn warme adem mijn nek strelen, ik verstijf van angst, even later voel ik zijn lippen tegen mijn hals aan drukken.
Mijn ademhaling versneld, het lijkt net alsof ik elk moment flauw kan vallen.
' I-ik ben n-niet bang voor j-jou.'
hij grinnikt tegen mijn hals aan en even later voel ik mijn huid samen trekken, fijn een zuig zoen.
Na een tijdje begint het pijn te doen maar al snel laat hij los.
' Dat zou ik maar wel zijn. Your 'e mine now.'
Daarna draait hij zich om en loopt terug naar een groepje dat staat te grijnzen en te lachen. Ik kijk naar Sophia maar die is in gesprek met iemand.
Met mijn hand op mijn hals ren ik terug naar Sophia en Lux.
' O, nee wat heeft hij gedaan.'
' Niks.'
' Haal je hand weg.'
' Nee.'
Sophia zucht en trekt mijn hand weg, ze hapt naar adem en haar ogen worden groot.
' Wie heeft dit gedaan?'
' Die blonde.'
' Niall.'
Zuchtte Sophia.
' Wie is Niall?'
' Die blonde jongen die jouw dit gaf. Je zit in de problemen Sky, hij heeft je gemerkt. Je bent nu van hem.'
Ik snuif minachtend.
' Ik ben niet van hem, en dat zal ik ook nooit worden!'
En verdient dit stukje een KUDO of REACTIE???????
xxx MAUD
Reacties:
Omycupcakegawsh dit veranderd de héle boel!
Ik vond het geweldig awesume dat je Niall in een Bad-Boy hebt veranderd, en het is leuk bedacht dat die zuigzoen een "merkteken" word. It's like a dark, mysterious thing *giggles*
However dit vond ik ook leuk;
Snel roerde ik het door elkaar en nam een gulzige slok.
' HEET!'
Ik moest echt even lachen
Ik zag het al hélemaal voor me :3
Anywayss snel verder lezen en niets op aan te merken
Cupcakes wearing glitters
xoxo