Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Meant To Be - Harry Styles » Chapter Sixteen
Meant To Be - Harry Styles
Chapter Sixteen
Ik stapte naar binnen en keek om me heen. Alles was nog precies hetzelfde. Ik ging met mijn vingers langs de eettafel toen mijn moeder me uit mijn gedachten haalde.
“Wil je wat drinken lieverd?”
“Een kopje thee is goed hoor mam, ik help je wel even.” Ik probeerde te glimlachen.
“Nee joh, ik doe het wel even snel jij bent vast erg moe ga maar lekker zitten.”
En ze liep richting de keuken.
Tjaa zo is mijn moeder altijd, ik hoef nooit wat van haar te doen.
Ik keek op van mijn tijdschrift toen mijn moeder met een dienblad de woonkamer in kwam lopen. Op het dienblad stonden 2 kopjes thee en een bord vol met zelfgemaakte koekjes. Wat had ik de koekjes van mijn moeder toch gemist.
“Zoo, vertel eens lieverd wat is er aan de hand? Je ziet er niet bepaald vrolijk uit.” Ze zette het dienblad op het salontafeltje en kwam naast me zitten.
Ik begon haar te vertellen over hoe ik Harry had ontmoet, over de jongens, over de band, over de award...
Toen ik het hele verhaal ook aan mijn moeder had verteld wist ze geen woord uit te brengen.
“Amelie, ik weet echt niet wat ik moet zeggen. Heb je het wel goed gezien?”
Ik knikte. Natuurlijk had ik het goed gezien.
“En wat wil je nu gaan doen? Ga je nooit meer terug naar Londen?”
“Ik weet het niet mam. Ik wil een tijdje hier blijven als jullie het ook goed vinden. Ik moet Harry vergeten... En dat gaat niet als ik in dezelfde stad als hem ben.”
“Tuurlijk mag je hier blijven! Dit is ook jouw huis, vergeet dat nooit.” En ze gaf me een knuffel.
“Waar is papa eigenlijk?” Ik keek mijn moeder vragend aan.
“Die is even naar de winkel, hij zal zo wel thuis zijn. Kom we brengen je koffer naar je kamer en dan kan jij even lekker douchen.”
Ik knikte en stond op.
Toen ik mijn koffer naar boven had gesjouwde en mijn oude vertrouwde kamertje weer binnen ging voelde ik me weer helemaal thuis. Het was nog ingericht net zoals vroeger toen ik hier nog woonde.
Ik ging met mijn vingers over de foto’s die op de muur hingen. Ik liet mijn vingers rusten op één van de foto’s. Een foto van mij en Daniel. De laatste foto die we samen hadden genomen. Die nacht sliep ik bij Daniel maar we konden niet slapen, dus we gingen allemaal gekke dingen doen en rare foto’s maken. Een glimlachje vormde zich om mijn lippen toen ik er weer aan terug dacht.
“Hier is een handdoek lieverd ga maar lekker douchen.”
Ik draaide me om en keek mijn moeder aan die met een witte handdoek achter me stond.
“Dank je mam.” Ik nam de handdoek van haar aan en liep naar de badkamer.
Ik kleedde me uit en deed alles in de was. Ik stapte de douche in, draaide de kraan open en voelde hoe het water langs mijn rug zijn weg naar beneden volgde. Het leek wel net of het alle zorgen van me meenam.
Een diepe zucht verliet mijn mond. Waarom moest dit nou gebeuren. Het ging net zo perfect. Tranen vulden mijn ogen en rolden langzaam over mijn wangen. Wat moest ik nu doen, een leven zonder Harry een leven zonder haar. Hoe kon ze… Ze hebben alles verpest, voorgoed…
Toen ik geluiden van beneden hoorde komen draaide ik snel de kraan dicht en droogde me af. Daarna wikkelde ik een handdoek om mijn haren en kleedde me om.
Ik liep de badkamer uit en hoorde een bekende stem van beneden komen.
“Pap!” Ik rende de trap af en vloog hem om de hals.
“Lieverd, ik heb je zo erg gemist.” Mijn vader knuffelde me even stevig en liet me dan weer los.
“Hey Amelie.” Hoorde ik een stem achter me vandaan komen.
Ik draaide me om en kijk recht in de ogen van Daniel.
“Daniel, heey alles goed? Lang niet gesproken.” Ik liep naar hem toe en gaf hem een vriendschappelijk knuffel.
“Nu ik jou heb gezien gaat het veel beter,” zei hij met een glimlach.
Ik schraapte mijn keel.
“Oh daar ben je waar bleef je nou? Heey Daniel hoe gaat het met je?” Vroeg mijn moeder die uit de keuken kwam lopen.
“Het gaat goed mevrouw Jacobs dank u wel.” Haha er was helemaal niks veranderd aan hem, nog steeds zo beleefd.
“Hoe vaak heb ik het nou gezegd? Noem me maar gewoon Karlijn en zeg maar gewoon je anders voel ik me zo oud,” zei mijn moeder lachend.
“Zal ik doen mevrouw Ja- uhm ik bedoel zal ik doen Karlijn.” Nu begon iedereen te lachen.
“Blijf je anders nog mee eten Daniel?” Vroeg mijn vader toen we uitgelachen waren.
Nee alsjeblieft niet, dacht ik. Dit is zo ongemakkelijk, ik bedoel, we hadden afgesproken dat we nog vrienden zouden blijven met elkaar maar het was gewoon niet fijn om samen te zijn met Daniel.
“Ja, graag meneer Jacobs.”
Shit.
“Ik ga mijn koffer uitpakken doeeei.” En ik rende naar boven voordat ze nog iets konden zeggen.
Ik gooide me op mijn bed en staarde naar het plafond totdat ik besloot om toch nog even mijn telefoon aan te zetten.
23 nieuwe berichten stond er op het scherm van mijn iPhone.
Ik ging naar mijn berichten en opende eerst die van Alisa.
“Amelie bel me als je bent geland.”
Nog eentje van Alisa.
“Amelie bel me snel!”
“Niall weet het! Bel me terug!”
Shit, dacht ik weer.
Er waren ook wat berichten van Harry, nou ja de andere 14 berichten waren allemaal van Harry en er waren 6 voicemail berichten, van wie wist ik nog niet maar ik had al een vermoeden van wie ze waren.
Ik opende een paar berichten van Harry.
“Waar ben je in godsnaam mee bezig?”
“Amelie bel me terug.”
“Laat wat van je horen Amelie, wat is er met jou aan de hand?! Eerst zoen je bijna met een vreemde gast en daarna ga je weg zonder iets te zeggen.”
Een zucht verliet mijn mond. Hij dacht serieus dat ik zoiets zou doen.
Ik belde 1233 en wachtte geduldig af om de voicemail berichten te horen.
“Amelie bel me terug.”
“Alsjeblieft Amelie bel me terug, laat iets van je horen.”
“Bel me terug.”
Ik deed mijn telefoon uit, legde het weg en gooide me achterover op mijn bed.
“Amelie, word wakker het eten is klaar.”
Ik werd wakker met een gefluister, langzaam deed ik mijn ogen open en zag dat Daniel zijn gezicht centimeters van de mijne was verwijderd.
Hij haalde een plukje haar weg dat voor mijn ogen stond en glimlachte.
“W-wat doe je?” Ik stotterde.
“Ssst, verbreek dit moment nou niet. Ik heb je gemist, jij mij niet dan?”
“S-stop Daniel, stop.”
Ik probeerde los te komen uit zijn greep maar hij was te sterk...
Reacties:
NO STOUTE DANIEL!!!
Ik weet nog steeds niet WAT er is gebeurd, het zou fijn zijn als je dat zou gaan zeggen.
snel verder!!!
XxxXxxX
OMG Daniel, stop!!!
Ze moet snel naar harry terug!!
snel verder
xXx
Waarom duurt het zo lang tot een nieuw hoofdstuk?