Hoofdcategorieën
Home » One Direction » The Wizard [END] » Chapter 7
The Wizard [END]
Chapter 7
Zayn POV
Liam en Niall zijn een stukje verderop aan het smoezen. Ik weet niet waar ze het over hebben, maar ik denk niet dat ik het wil weten. Dorothy heeft steeds opnieuw wat moeite met ademen, maar als we straks verdergaan, willen we haar wel tillen. 'Jongens, zullen we zo maar weer verdergaan?' vraag ik aan de groep. Iemand tikt me opeens op m'n schouder. Ik draai me om, en voor me staat Perrie. 'Ik moet je iets vertellen.' zegt ze verlegen. Ik schrik. Perrie klinkt nooit zo! Ze klinkt altijd zo zelfverzekerd en enthousiast, en nu is ze zo verlegen. Als er maar niks ergs is... Ik loop met haar mee, weg van de rest. Niet te ver, anders vinden we nooit de weg weer terug. 'Wat is er babe?' vraag ik. Perrie bijt op haar lip. Awh, het ziet er zo schattig uit als ze dat doet! 'Eh Zayn... Aangezien Debby helemaal druk bezig is met Harry, en Demi... eh... ik ken haar nog niet zo goed, net als Dorothy trouwens. Dus... ik vertel het maar aan jou...' verteld ze. Ik knik. 'Sure, je kan me alles vertellen,' zeg ik. Ze knikt en kijkt me aan. 'Ik eh... ben... hoe zeg je dat...' ze twijfelt. 'Zwanger!?' vraag ik bijna-roepend. Ik schrik, oh nee oh nee oh nee! Dit is absoluut niet het goede moment om zwang... 'Nee! Nee! Dat niet! Echt niet, Zayn.' zeg Perrie. Ik haal opgelucht adem. Pfieuw! 'Wat is er dan?' Perrie zucht. 'Ik ben eh... ongesteld. Maar ikkeh... heb geen maandverband of tam...' Zo snel als ik kan, leg ik mijn wijsvinger tegen haar mond. 'Sstt!' zeg ik. Verder hoef ik het niet te horen. Waarom moet ze dit soort dingen nou met mij bespreken? Ik zucht. Daar heb je toch vriendinnen. Ik pak Perrie bij haar schouders. 'Blijf hier.' zeg ik, en ik loop weg. Ik loop richting Harry en Debby, die waarschijnlijk proberen om elkaar door te slikken. Ik vind het geweldig dat het weer goed gaat tussen die twee, maar ik heb ze wel even nodig. 'Pardon, tortelduifjes!' roep ik. Meteen laten ze elkaar los, en ze kijken me aan. 'Eh... wat is er, Zayn?' vraagt Harry. 'Debby, jij heb ik nodig!' zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Nou ja... ik bedoel eigenlijk: Perrie heeft je hulp nodig. Meidendingen.' zeg ik. Debby bedenkt zich geen moment, en rent naar Perrie toe. Opeens breekt het zweet me uit. 'Alles goed, bro?' vraagt Harry aan me. Ik lach, Harry hoort er al helemaal bij. 'Eh, Sure. Ik word alleen een beetje nerveus van Perrie en haar meidentroubles. Brr...!' Ik ril. 'Ze heeft me alles tot in de details verteld. Ongeveer.' vertel ik. Harry klopt op mijn schouder. 'Poor you.' zegt hij. Ik grinnik en zucht. Poor Perrie... Verderop zie ik struiken met grote ovaal-vormige bladeren. Hé, Perrie had toch eh... Hoe heet het... maandverband nodig? Zou ze niet die bladeren kunnen gebruiken ofzo... Ik heb er niet veel verstand van... maar dit zou toch moeten werken...? Ik loop naar de struik toe. Ik zak op mijn knieën en raap een aantal bladeren op. 'Zayn!' hoor ik opeens iemand sissen. Ik schrik zo erg, dat ik alle bladeren meteen laat vallen. De struik ritselt, en iemand komt tevoorschijn. 'Danielle!' ik herken haar meteen. 'Maar wacht, jij was toch.... oh nee.' Opeens schaam ik me enorm. 'Ja Zayn, inderdaad. Jullie zijn me vergeten. Gewoon vergeten! Ik moest in het ziekenhuis naar de wc, en opeens waren jullie weg. Ik rende naar buiten. Ik zag jullie nog net een hotel binnenlopen. Toen verdwenen jullie opeens in de lift! Ik dacht dat ik droomde. Maar toen jullie weg waren, nam ik ook de lift. Toen kwam ik, net als jullie, hier terecht. Maar hoe konden jullie mij vergeten!?' snauwt ze. 'Ik eh... het spijt me enorm! En de rest ook, denk ik. We hadden echt helemaal niet gemerkt dat je nog in het ziekenhuis was... sorry, Dani.' zeg ik verlegen. Danielle zucht. 'Het is al goed... Maar eh... waar zijn we!?' Ik zucht opnieuw. Die vraag hangt me nu echt de keel uit. 'We hebben geen idee.' zeg ik. Danielle fronst. 'Oké. Maar waarom zit jij bladeren te plukken?' vraagt ze. 'Ik eh... ga maar naar Perrie, meidentroubles. Je begrijpt het wel als je weet wat er aan de hand is.' Danielle knikt en staat op. Ze loopt naar de groep. Ik hoor allemaal geschrokken mensen door elkaar roepen. Oh my god, wat erg dat we Danielle vergaten! Ik zet het uit mijn hoofd en ga verder met bladeren rapen voor Perrie.
WEIRD HEA? Listen: alleen de mensen die op dit hoofdstuk reageren, krijgen een melding! X
Reacties:
"Elkaar door te slikken"