Hoofdcategorieën
Home » One Direction » paranormal? or just stupid? » The Letter
paranormal? or just stupid?
The Letter
Mijn handen trilden, wat zou er in staan? Ik was nieuwsgierig en bang. Bang voor wat er in kan staan. Misschien heeft het met het huis te maken. Ja, dat moet wel. Anders lag het niet hier. Anders was dit alles nooit gebeurd. Dan waren we niet bang. Mijn vingers ontvouwden het briefje voorzichtig. Liam stond ongeduldig naast me. Mijn ogen gingen over de tekst.
24-7-1953
Lief dagboek.
Dit is de eerste keer dat ik in je schrijf. Ik zal je al mijn geheimen vertellen, ik zal beginnen met deze: Mijn pappa doet rare dingen met mijn broer, ik zie hem altijd te trap oplopen met hem en dan rare geluiden maken. En hij schreeuwt en slaat mamma. Pappa doet nu nog niks met mij als alleen schreeuwen. Wat als hij mij binnenkort mee naar boven neemt? Mijn broer zegt dat hij er niet van pappa over mag praten. Ik ben bang. Ik weet niet wat ik moet doen. Help.
Liefs Marieke.
Een rilling gleed over mijn rug, en Liam stond geschokt naast me. De laatste paar zinnen bleven in mijn hoofd steken. Vooral het laatste woord. Help. Stiekem hoop ik dat er niks gebeurd is, maar diep van binnen weet ik wat er gebeurd is. Nou ja, ongeveer dan. Ik weet niet hoe het met haar is afgelopen. Of met haar familie. Kortom ik weet helemaal niets. Aan de ene kant wil ik er niks meer over weten, en aan de andere kant ben ik heel nieuwsgierig hoe het is afgelopen.
Liam stond nog steeds met een open mond naast me. 'Liam?' 'Liam!' 'Liam aandacht!' 'LIAM!' Hij schudde zijn hoofd kort en knipperde een paar keer met zijn ogen. 'hèhè eindelijk.' 'Niall wat is er?' '1. Je reageerde niet, 2. Het zag er idioot uit.' Liam maakte met zijn mond een 'o' vorm en trok daarna het zelfde gezicht. We kregen beide de slappe lach die snel verstoord werd door een bonk op de deur. Verschrikt keken we naar het ding. Het ding dat langzaam open ging. Gelukkig voor ons stond Louis in de deuropening. 'Hebben jullie een spook gezien ofzo?' Grapte hij. 'We dachten dat jij er een was.' Zei Liam opgelucht. Ik keek Liam even aan als teken dat we hem het briefje moesten laten lezen. Zonder een woord te zeggen overhandigde ik Louis het briefje. Hij keek ons verbaasd aan en begon het toen te lezen. Ik volgde de beweging die zijn ogen maakte. Louis trok zijn mond open toen een fluisterende stem begon te spreken. 'Help me.' Mijn ogen werden groot en keken de keuken rond. Louis en Liam keken even verschrikt, waarschijnlijk hebben ze het ook gehoord.
Versteend stond ik aan de grond, bang voor wat er zou komen
Reacties:
BAM, toen stond er een geest voor hun neus 0.0
FF in reactie op wat Ouiam hieronder zegt:
*facepalm, facepalm, facepalm*
xXx
😱so scary o.o maar nu weet ik ook wel dat ik dit een jaar geleden heb gelesen
Xxx