FanFic.nl

The Wizard [END]

Chapter 13

Harry's POV
Perrie, Danielle, Debby en Dorothy gillen hard. De rest staat geschrokken toe te kijken, nog niet helemaal beseffend van wat er zojuist is gebeurd. Louis ligt ligt op zijn buik naast de boom op de grond. Zonder beweging. Na vijf seconden komt nog niemand in beweging, dus ik ren naar Louis toe, en kniel bij hem neer. 'Lou!' Liam komt erbij en knielt ook neer. 'Kom, we draaien hem op z'n rug.' zegt Liam een beetje gestrest. Ik knik en we draaien Lou om. Ik schrik. Louis is helemaal bleek. Ik pak zijn hand. Hij voelt ijskoud. Nee... dit kan niet... Louis moet blijven leven! Ik kijk Liam, die betraande ogen heeft, aan. Hij pakt Louis' pols. 'Ik... hoor en voel niks...' stamelt Liam.
Opeens gebeurd er iets. Iets in mijn hoofd. Het voelt alsof er iets knapt. Langzaam ontstaat er iets, herinneringen komen terug. Herinneringen uit mijn hele leven. Hoe kan dit? 'Ik weet alles weer...' fluister ik. 'Wat zeg je?' vraagt Liam. 'Ik heb mijn geheugen weer terug...!' roep ik. Maar niemand kijkt blij. Ineens flitsen gedeeltes uit mijn leven voorbij. Hoe noemen de fans dat nou ookalweer? Oh ja, Larry momenten. De leukste momenten met Louis komen terug, ik zie allemaal weer helemaal voor me. Ik zie dat Liam met Louis bezig is. Dan staat hij op. 'Louis... hij is... hij is... dood.' zegt hij. Mijn adem stokt in mijn keel. Mijn hart breekt. Nee, dit kan niet! Mijn beste vriend! Meteen druppelen tranen over mijn wangen. Het stroomt, en stroomt, en het lijkt niet op te houden. 'HET IS NIET EERLIJK!' schreeuw ik uit, en ik ren weg. Naar de struiken, en daar ga ik zitten. Nu barst ik helemaal in tranen uit. Waarom moet ik nou nét nu m'n fucking geheugen terug krijgen!?

Liam's POV
Ik heb net vertelt dat Louis gestorven is. Niemand zegt iets. Harry is weggelopen en wij blijven totaal overstuur achter. Bij iedereen lopen tranen over de wangen. Perrie ligt met haar hoofd in Zayn's schouder te snikken. Debby loopt weg, waarschijnlijk Harry achterna. Ik zie dat Danielle het ongemakkelijk vind. Ze is, net als de rest, enorm verdrietig. Maar ze heeft volgens mij het gevoel dat ze er niet echt bijhoort. Ik loop naar haar toe, en sla een arm om haar heen. Hopelijk weet ze dat het vriendschappelijk is. Maar nu maakt het ons niet uit. Louis is dood... Ik zie dat Niall Dorothy troost, en ook dat kan me niks schelen. Danielle's drukt zich tegen me aan en laat haar tranen vallen op mijn t-shirt, en zo mengt het zich met mijn tranen. Ik kan het nog steeds niet geloven. Hoe kan Lou dood zijn... en waarom sprong hij uit die boom? Ik schrik. Dat is het. Het was zelfmoord. Louis heeft zelfmoord gepleegd... voor Demi.

Debby's POV
Ik zoek Harry. Ik ben dezelfde kant op gerend, maar kan hem nergens vinden. 'Harry...?' Opeens hoor ik gesnik ergens vandaan komen. Ik loop op het geluid af. Het komt uit de struiken. Ik duw wat takken opzij, en zie Harry zitten. Hij is opgerold als een bolletje en heeft zijn hoofd op zijn schoot laten rusten. 'Hé Harry...' fluister ik. Ik kruip naar hem toe en ga naast hem zitten. Vrijwel meteen laat Harry zijn hoofd op mijn schoot vallen, en daar huilt hij uit. Ik laat mijn tranen vallen op zijn lieve krulletjes.

Na een halfuur gehuild en een beetje gepraat te hebben, komt Harry overeind. 'Debby, ik hou van je. Enorm veel. Ik wil dat je dit weet. Ik kreeg mijn geheugen terug en herinner me alles weer... Het spijt me dat ik je zo heb laten schrikken, met dat ik je niet kende enzo. Ik...' Zonder hem uit te laten praten, zoen ik hem op zijn mond. Harry is verbaasd, maar zoent gewoon mee. Het is weer net als vroeger.

Reacties: