FanFic.nl

Boyfriend. {Janita}

-4-

POV Janita


Ik leg me telefoon weg, helaas dat Elma's vriendje niet kan. Ik ben zo eerlijk om Sem weg te sturen, maar dan wel met pijn in me hart. Maar dat is wel net zo eerlijk tegen over Elma, nu alleen het nieuws aan hem vertellen.
" Em, Sem? " begin ik aarzelend, Sem pakt mijn hand en knijpt erin. Een bom van vlinders knalt los in me maag, ze vliegen door heel mijn lichaam.
" Ja? " antwoord hij, zijn blauwe ogen boren in die van mij. Ik slik, zijn ogen killen me gewoon.
" Kunnen we misschien vanavond of morgen weer afspreken? " vraag ik aarzelend, ik durf hem niet aan te kijken zoveel pijn. Hij legt zijn vinger onder me kin en draait mijn hoofd zo zodat ik direct in zijn blauwe ogen kon kijken, hij kijkt me verward aan.
" Omdat? " vraagt hij, ik slik opnieuw, dit is moeilijker dan ik dacht.
" Elma's vriendje kan vandaag niet afspreken, nu vraagt ze of ik hier was en samen konden afspreken. " vertel ik rustig, zijn ogen worden groot. Vol vraag kijk ik hem aan, hij heeft Elma nog nooit ontmoet.
" Oh, ja ik ga wel. " antwoord hij kort af en staat op, ik sta ook en pak zijn hand voor hij weg loopt.
" Je bent toch niet boos he? " vraag ik snel, hij kijkt me doordringend aan. Hij glimlacht lief naar me, met zijn duim gaat hij langs me wang.
" Nee hoor, ze mag boffen met zo'n vriendin als jou. " antwoord hij, zijn stem klinkt serieus. Elk woord meent hij, dat kun je gewoon horen. Een glimlach tover ik op me gezicht, hij komt dichter bij en geeft me een zoen op me lippen. Ik voel me warm worden van binnen, de vlinders herboren opnieuw en fladderen vrolijk verder waar ze gebleven waren. Hij laat me los en verbreekt onze kus, verliefd kijk ik hem aan. Hij glimlacht en draait zich om, zijn handen steekt hij in zijn zakken en loopt weg. Ik slik, een klein beetje spijt heb ik maar als ik me omdraai en Elma zie verdwijnt het meteen. Ik ren naar haar toe en knuffel haar, lachend laat ze me los.
" Vond hij het niet erg? " vraagt ze, ik schud blij met me hoofd. Ze knikt en samen lopen we het strand verder op, een tof vriendje heb ik!


" Waarom kon jou vriendje niet? " vraag ik als we met onze voeten in het water staan, ze haalt haar ouders op. Haar grijze ogen staan minder vrolijk dan net, ik heb spijt van me vraag.
" Sorry. " fluister ik en kijk dan weer naar het water, met me voet maak ik kleine cirkels in het water.
" It doesn't matter. " antwoord ze, ik hef me hoofd op en kijk haar met een klein glimlachje aan. Gelukkig glimlacht ze terug, ik volg met mijn voeten de kleine mini golfjes.
" Nee Sem kon niet. " voegt Elma er aan toe, ik knik en bekijk de mensen die in het water springen. Erg toevallig dat onze vriendjes de zelfde naam hebben, ik moest erg lachen toen Elma vertelde dat haar vriendje Sem heette, Elma vond het eerst best wel vreemd. Maar ik had gezegd dat mijn Sem nooit vreemd zou gaan, ik ben zelfs op haar verzoek naar hem toe gegaan om te vragen of hij Elma kende. Hij had me raar aan gekeken, dus ik heb het vanaf dat moment laten rusten.
" Joehoe?! Luister je nog? " hoor ik plotseling, ik schrik en geef een gilletje. Ik kijk in het lachende gezicht van Elma, ze pakt me hand en helpt me mee overeind.
" Zullen we naar een terrasje gaan? " vraagt ze, ik knik en klop het zand van me broek af. Samen lopen we naar een terrasje, die toevallig bij het strand staat.

Reacties: