FanFic.nl

Believe || Justin Bieber

001 || Justin Drew Bieber

'Louis Vuittons on your feet. Take them off and make me say, uhuh. Oh them curves got me going crazy, crazy, crazy, cray, uhuh. Let me ask you girl where your mind is. Let me just tell you’re the fliest, fliest, uhuh' Ik grijnsde en keek omhoog, naar Alfredo die er zat. 'Hoe was dat?' vroeg ik hem. Hij stak zijn duim op, waarbij ik de koptelefoon afdeed en die snel om de microfoon hing. Er was maar een klein beetje hoop dat ie bleef hangen, maar ik gokte er maar op. Vrolijk liep ik de opnameruimte uit. 'De nieuwe cd wordt geweldig, Justin' complimenteerde Alfredo me. 'Bedankt, man. Helaas wilt Scooter nog één track erop, alleen ik zit vast. De schrijvers weten het ook niet meer. Ze zijn druk bezig met een duet, alleen ik weet echt niet met wie ik het moet zingen. Ze moeten nog iemand zoeken. Waarschijnlijk Taylor, of Miley' zuchtte ik, waarbij ik naar Alfredo toeliep. 'Eigenlijk zou iets nieuws wel leuk zijn. Iemand die je nog niet kent. Een jongen kan, maar een meisje ook. Met een meisje krijg je waarschijnlijk betere recensies' vertelde hij me. Ik trok één wenkbrauw op en keek hem niet bepaald onder de indruk aan. 'Sinds wanneer weet jij daar iets over?' grinnikte ik, waarbij ik even mijn snapback afdeed en een hand door mijn haar haalde om daarna de snapback weer op te doen. 'Ik heb geen idee, maar het klonk heel intelligent in mijn hoofd dus waarschijnlijk kwam het er goed uit, of niet soms?' lachte hij. 'Eerlijk gezegd kwam het er nogal stom uit, maar als jij het goed vindt dan ga je gang' zei ik tegen hem. 'Waar is Scooter?' vroeg Alfredo uit het niets. 'Die is.. Uh..' Even dacht ik na. Hij had het me verteld, maar ik was het onmiddellijk alweer vergeten. of ik had gewoon niet geluisterd. Tja, kon ook aangezien hij normaal doodsaaie preken gaf over dat ik normaal moest doen, of dat niet iedereen het zo luxe had als ik. De eerste keren, zo'n zes tot zeven jaar geleden, was het enkel dat ik groot zou worden. Maar op mijn zestiende was het gelijk al dat ik me in moest houden met alles te kopen. Uiteindelijk wist ik hoe ik met mijn geld om moest gaan, en stopte ik om alles wat ik maar wilde te kopen. Geld hadden we eerst niet. Aangezien Pattie muzikale vrienden had en die vaak langs kwamen toen ik drie was, leerde ik van alles. Al even later kreeg ik een klein drumstel, dat niet zo heel duur was. Gelukkig verdiende ze steeds meer, en gaf Jeremy ook geld. De scheiding tussen mijn ouders was moeilijk, dat kreeg ik tenminste te horen. Het was toen ik een paar maanden oud was want het werkte niet meer. Maar als je vader een nieuwe vrouw heeft en je moeder alleen is op je negentiende, is dat toch echt moeilijk. Natuurlijk had ik er iets goeds aan over gehouden. Twee goede dingen zelfs. Jazmyn en Jaxon, mijn halfbroertje en halfzusje. Jeremy en zijn nieuwe vrouw genaamd Erin hadden op mijn veertiende een dochtertje gekregen. Een jaar later hadden ze een zoontje gekregen, waar ik totaal niet mee zat. Enigst kind zijn was altijd zo saai, nu met een broertje en zusje was het echt geweldig. De kleine Jazzy en Jax waren fantastisch, ik kon me prima vermaken met hun in de buurt ook al waren ze pas drie en vier. Nu moest ik helaas wel de hele tijd van Jazmyn aanhoren dat ze bijna vijf werd, maar daar kon ik mee leven. Het was best wel schattig, een klein meisje die zichzelf al erg groot vond. 'Justin? Justin! Aarde aan Bieber' hoorde ik ineens. Alfredo keek me lachend aan. 'Wat? Sorry, ik zat midden in een dagdroom' verontschuldigde ik me. 'Over Selena?' grijnsde hij. 'Nee! Fredo, het is uit met haar en dat blijft het voortaan, oké?' gromde ik. 'Tuurlijk, joh. Je zult zien dat het binnen een maand weer aan is en de volgende week al weer uit. Wat zoet' bulderde hij lachend. Nu had ik zin om een bloempot naar zijn hoofd te gooien, toch hield ik me in. 'Nu die ruimte weer in en opnemen, jij' grinnikte Alfredo. 'Wat dan? De andere liedjes heb ik nog niet' mompelde ik. 'Doe maar Die In Your Arms, gewoon voor de lol' moedigde hij me aan. 'Waarom ook niet?' vroeg ik, meer aan mezelf. Ik holde de ruimte weer in, zette de koptelefoon op en begon te zingen. 'Say you love me. As much as I love you, yeah'

Reacties: