Hoofdcategorieën
Home » Justin Bieber » Believe || Justin Bieber » 002 || Sara Jenner
Believe || Justin Bieber
002 || Sara Jenner
Ik stapte de auto in waarna mijn moeder meteen raar. Ik zag hoe snel de auto’s voorbij vlogen. Het was allemaal zo raar, alles ging zo snel, te snel. Ik stond nog stil op de ene dag wat mijn leven zou veranderen. Het was een dood normale vrijdagmiddag. Zoals elke dag zat ik de vensterbank van mijn raam, gitaar te spelen. Muziek was heel mijn leven al belangrijk voor me. Het zorgde ervoor dat ik mezelf kon zijn, zonder dat ik bang was wat andere van me dachten. Maar die vrijdag was anders dan normaal. Sara, wil je komen, er is iemand voor je’ hoorde ik mijn moeder roepen vanaf beneden. Met een zucht legde in mijn gitaar voorzichtig weg, bang dat er iets mee gebeurde, en huppelde al lachend de trap af. Ik zag hoe mijn moeder de vanaf de woonkamer de keuken in verdween. ‘Jij moet Sara zijn’ vroeg de man die ik nog nooit had gezien. Voorzichtig knikte ik mijn hoofd. ‘Ik ben Scooter’ lachte de man kort waardoor ik verschrikt naar hem keek. Wat er die dag gebeurde kon ik nog steeds niet geloven. Ik had mezelf zo vaak afgevraagd waarom hun mij hadden gekozen. Ik was een normaal meisje, dat net als iedereen een beetje kon zingen, niks speciaals aan. Ik voelde hoe de auto tot stilstand kwam, geschrokken keek ik mijn moeder aan. ‘Wees jezelf en dan komt alles goed’ zei me moeder met een lach op haar gezicht. Ik drukte mijn lippen op haar wang voordat ik de auto uitstapte. Een diep zucht verliet mijn mond toen ik voor het gebouw stond waar ik de afgelopen dagen vaak genoeg was geweest. Ik ging op één van de banken die zitten die in de ruimte stonden. Nerveus tikte ik mijn nagels op de bank. Sara, wees jezelf’ herhaalde elke seconde opnieuw in mijn hoofd. ‘Sara jenner’ klonk de vrouwelijke stem waardoor ik opkeek. ‘je kunt naar hem toe’ vertelde ze me waardoor ik opstond en mezelf probeerde te herinneren waar ik heen moest. De afgelopen maand was ik hier vaak genoeg geweest. ‘Sara, Hoe gaat het ermee?’ lachte Scooter vrolijk terwijl me een hand gaf. ‘Goed maar nog altijd kan ik het niet geloven’ lachte ik. ‘Voordat je het weet ben je eraan gewend, maar heb je er zin in’ vroeg hij waar hij me nog altijd met een lach aan keek. ‘Ja, ik weet alleen niet wat ik moet verwachten’ vertelde ik hem eerlijk, ik had dan ook werkelijk geen idee wat ik moest verwachten, ik vroeg me überhaupt al af wat ik vandaag hier deed. Ik volgde hem, hij liep één of andere ruimte in. Een stem drong mijn oren binnen, aandachtig luisterde ik eraan.
Basically I'm staying here
I can't live without my baby
Loving you is so damn easy for me yeah
Ain't no need for contemplating
Promise you won't keep me waiting
Tell me baby,
I'm all that you need
If I could just die in your arms
I wouldn't mind
Cause everytime you touch me
I just die in your arms
Oooh, it feels so right
So baby baby
Please don't stop girl
If I could die in your arms
Imma make you believe girl
I wouldn't mind
Don't stop baby no
It's what you do to me yeah
Wooh, no oh
Baby please don't go girl
Don't go, no no no
Waarna de muziek zachtjes vervaagde. ‘Dit is Alfredo’ zei Scooter waarna de jongen zijn hand uitstak. Ik nam zijn hand aan en glimlachte ‘Sara’. De jongen die enkele tellen geleden nog in een andere ruimte stond inmiddels naast Alfredo, met een bepaalde blik me aan te kijken. ‘Dit is Sara’ telde hij tegen de jongen. ‘Justin Bieber’ mompelde hij terwijl hij met arrogante blik zijn hand uitstak. ‘Sara Jenner’
De naam Jenner komt me bekent voor...