FanFic.nl

Believe || Justin Bieber

003 || Justin Drew Bieber

Na Die In Your Arms, liep ik de opnameruimte weer uit en kwam naast Alfredo staan. Scooter stond er opeens met één of ander meisje. Was dit het meisje dat een duet met me ging zingen? Afkeurend bekeek ik haar even. Ze kwam me niet bekend voor, en leek nieuw. Echt niet, ik was niet verwaand want ik was toch echt normaal gebleven. Alleen het feit dat -dat meisje nieuw was zat me niet lekker. Alfredo leek er geen problemen mee te hebben, maar Fredo was Fredo. 'Dit is Sara' stelde Scooter haar voor. Gelijk zond ik hem een vernietigende blik, waarbij hij mij er een betekenisvolle terug zond. Dat meen je niet. Had hij weer iemand nieuws? Dus ik was ineens niet goed meer. Talloze studio's over heel de wereld wilden me hebben, dat was geen twijfel mogelijk al zeg ik het zelf. Want zeg nou, als je officieel de meest bekende persoon bent op dit moment mag je wel zeggen dat je groot bent, of niet soms? 'Justin Bieber' mompelde ik. Tegen mijn zin stak ik mijn hand uit naar het meisje. Ze pakte hem aan en schudde hem even. 'Sara Jenner' antwoordde ze. Volgens mij wist ze niet eens wie ik was. Je had ook de haters, alhoewel ze me niet echt gelijk al leek te haten. Maar mogen deed ze ook niet echt. Dan zou ik ervoor zorgen dat ze me haatte. Al meteen trok ik mijn hand los en stopte mijn handen in mijn zakken. 'Scoot, kan ik je even spreken?' gromde ik. 'Justin, je moet nog een paar tracks opnemen. Ik heb de teks-''Mee. Komen' kaapte ik zijn zin af. 'Natuurlijk' zuchtte hij. Snel trok ik hem mee aan zijn arm de gang op. Alfredo zou zich wel vermaken met Sara, want als je Alfredo Flores heette kon je -je vermaken met iedereen. De deur trok ik met een harde klap dicht, waarna ik me omdraaide naar Scooter. 'Wat heeft dit te betekenen?' vroeg ik aan hem. 'Ben je soms vergeten hoe jij beroemd bent geworden?' vroeg hij me, volkomen rustig. Dat kon ik niet uitstaan, en dat wist ie maar al te goed. Scooter was echt heel belangrijk voor me. Hij steunde me altijd, ik kon elke seconde bij hem terecht en hij was als een vader voor me. Maar dit kon ik toch echt niet accepteren. 'Néé, en dat zal ik ook nooit vergeten ook. Ik ben je er eeuwig dankbaar voor, dat kan ik je niet vaak genoeg vertellen. Dus nogmaals, wat heeft dit te betekenen?' siste ik. 'Sara is nieuw hier in de opnamewereld, want zij heeft dus het zelfde als jij had. Ik heb haar ontdekt en ik ga haar meehelpen om beroemd te worden. Ze heeft werkelijk een prachtstem' legde hij me simpel uit. 'Het zelfde als ik had? Sorry hoor, maar ik heb toch een heel andere jeugd gehad. Zij is nu ontdekt, en ik op mijn twaalfde. Ik wil gewoon-' Voordat ik verder kon praten snoerde Scooter me de mond. 'Luister eens, Justin. Wat zeg jij wel niet allemaal tegen je Beliebers?' vroeg hij me. Het woord "je" moest hij gebruiken, niet dat hij er moeite mee had. Het waren míjn Beliebers want ik hield van ze en ook al zullen hun ooit bij mij weggaan, ik nooit bij hun. Uit mijn snelle dagdroom opgewekt ging Scooter verder. 'Never say never, hé? Believe, was het niet? Jou uitspraken. Sara verdiend evenveel als ieder ander het om beroemd te worden en hit na hit uit te brengen. Je weet dat ik in het begin alleen maar dacht dat je voor even zou zijn. Moet je jezelf nu eens zien, Justin. Je bent een tieneridool, de droom van iedereen. Wees er blij mee en gun een ander het ook' sprak hij me toe. 'Goed dan. Maar als ze ook maar één woord verkeerd zegt, vliegt ze eruit' waarschuwde ik hem. 'Wie ben jij om dat te zeggen? Je mag dan wel dé Justin Bieber zijn maar deze studio is niet van jou' zei Scooter. Daar had hij inderdaad een goed punt. Volkomen chagrijnig en met mijn gezicht op onweer liep ik de studio weer in. 'Mag ik dan op zijn minst Jax en Jazzy laten overvliegen deze week?' smeekte ik bijna. 'Dat moet je met Jeremy bespreken' wees Scooter me toe. Mijn ogen gingen weer naar het meisje genaamd Sara. 'Als je zo goed kan zingen. Zing dan eens wat' kefte ik naar haar, waarbij mijn norse uitdrukking niks veranderde. Eens kijken of ze echt een goede stem had. Waarschijnlijk wel om anders had Scooter haar niet meegenomen. Nu maar hopen dat ze snel weg zou gaan. Simpel, ik ga arrogant en verwaand doen, meisje gaat me haten, heeft er geen zin meer in en gaat naar een andere studio. Dat zou wel moeten lukken. 'Justin' Scooters stem klonk waarschuwend, en hij keek me even aan. Kinderachtig keek ik weg. 'Wat is je probleem?' vroeg Alfredo, niet begrijpend wat er gebeurt was. 'Niets, oké? Mens, laat me toch. Laat dat kind nou maar gewoon zingen zodat ik kan horen wat er nou zo goed aan is' zei ik bot. 'Oké, oké' Alfredo stak zijn handen in de lucht. 'Ik heb niks gedaan' zei hij onmiddellijk tegen Scooter. 'Dat weet ik' antwoordde Scooter. 'Sara, wil je wat inzingen? Je mag zelf een liedje kiezen' vroeg hij aan Sara. Ongeduldig tikte ik met mijn voet op de grond.

Reacties: