FanFic.nl

Believe || Justin Bieber

004 || Sara Jenner

Natuurlijk wist ik dat hij dé Justin Bieber was, maar altijd ik hem al een arrogante jongen. Hij bleef me aankijken alsof ik één of andere stuk vuil was. 'Scoot, kan ik je even spreken?' gromde Justin. 'Justin, je moet nog een paar tracks opnemen. Ik heb de teks-''Mee. Komen' kaapte hij zijn zin af. 'Natuurlijk' zuchtte Scooter uiteindelijk waarna Justin hem snel de gang op trok. Een grom verliet mijn mond. ‘Volgens mij mogen jullie elkaar niet echt’ lacht Alfredo. ‘Nee, heb je hem naar me zien kijken, zijn arrogante blik’ gromde ik tegen hem waarna hij hoofdschuddend lachte. Justin Bieber, ik was nooit een fan van hem geweest maar ook geen hater. Zijn muziek was oké maar meer niet. Zijn uiterlijk was beter dan mijn muziek daarom waren vast miljoenen meisjes van over heel de wereld fan van hem. Die jongen vind zich zo geweldig. ‘ik ben Justin Bieber, ik ben zo knap, ik kan alle meisjes krijgen die ik wil’ imiteerde ik zijn stem in mijn hoofd. Nog altijd stond hij met Scooter op de gang te praten en dat ging zeker weter om mij. Hij zou het niet fijn vinden dat ik er was. stemverheffing vanaf de gang was duidelijk te horen in de studio. ‘Goed dan. Maar als ze ook maar één woord verkeerd zegt, vliegt ze eruit' waarschuwde Justin hem. 'Wie ben jij om dat te zeggen? Je mag dan wel dé Justin Bieber zijn maar deze studio is niet van jou' zei Scooter. Ik hoorde hoe Justin stil viel waardoor er een klein lachje op mijn ontstond. volkomen chagrijnig en met mijn gezicht op onweer liep hij de studio in. ik gunde dit hem, Jarenlang kreeg hij wat hij wou maar dit keer niet en dat allemaal door mij. Hier doelde ik op. Ik zou zijn leven veranderen, niet verpesten, ik zou het alleen maar veranderen. Hij gunde mij niks en ik gunde hem ook niks, zo simpel was het. Hij zou er aan moeten wennen dat hij zijn aandacht moest delen met mij. ‘Als je zo goed kan zingen, dan eens wat’ kefte hij naar mij. Zou ik hiervan onder de indruk moeten raken, nee dit was niks. 'Justin' Scooters stem klonk waarschuwend, 'Wat is je probleem?' vroeg Alfredo, niet begrijpend 'Niets, oké? Mens, laat me toch. Laat dat kind nou maar gewoon zingen zodat ik kan horen wat er nou zo goed aan is' snauwde Justin bot. 'Oké, oké' Alfredo stak zijn handen in de lucht. 'Ik heb niks gedaan' zei hij onmiddellijk tegen Scooter. 'Dat weet ik' antwoordde Scooter. 'Sara, wil je wat inzingen? Je mag zelf een liedje kiezen' vroeg hij aan Sara. ‘Doe maar Real all about it van Emeli Sandé’ glimlachte ik waarop Alfredo antwoordde. ‘Ga daar maar heen’ terwijl hij naar de microfoon wees. Ik volgde zijn aanwijzing. Het muziek drong mijn oren binnen en liet mijn stem zijn gang gaan.
You've got the words to change a nation
but you're biting your tongue
You've spent a life time stuck in silence
afraid you'll say something wrong
If no one ever hears it how we gonna learn your song?
So come on, come on
Come on, come on
You've got a heart as loud as lions
So why let your voice be tamed?
Baby we're a little different
there's no need to be ashamed
You've got the light to fight the shadows
so stop hiding it away
Come on, Come on

I wanna sing, I wanna shout
I wanna scream till the words dry out
so put it in all of the papers,
I'm not afraid
they can read all about it
read all about it oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh

At night we're waking up the neighbours
while we sing away the blues
making sure that we remember yeah
cause we all matter too
if the truth has been forbidden
then we're breaking all the rules
so come on, come on
come on, come on,
lets get the tv and the radio
to play our tune again
its 'bout time we got some airplay of our version of events
there's no need to be afraid
I will sing with you my friend
Come on, come on

I wanna sing, I wanna shout
I wanna scream till the words dry out
so put it in all of the papers,
I'm not afraid
they can read all about it
read all about it oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh

Yeah we're all wonderful, wonderful people
so when did we all get so fearful?
Now we're finally finding our voices
so take a chance, come help me sing this
Yeah we're all wonderful, wonderful people
so when did we all get so fearful?
and now we're finally finding our voices
so take a chance, come help me sing this

I wanna sing, I wanna shout
I wanna scream till the words dry out
so put it in all of the papers,
I'm not afraid
they can read all about it
read all about it oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh
oh-oh-oh

I wanna sing, I wanna shout
I wanna scream till the words dry out
so put it in all of the papers,
I'm not afraid
they can read all about it
read all about it oh
Mijn stem en muziek dwaalde af. Tevreden liep ik richting de jongen. ‘Dat was ge-weldig’ melde Scooter me waarop Alfredo een instemmend geluidje maakten. Mijn blik was nu alleen nog op Justin gericht die enkel alleen voor zich uit zat te staren. Een voldaan gevoel ontstond er in mijn lichaam. zonder één woord te zeggen liep hij de studio uit. die arme jongen, hij kon het nu al niet meer aan en dit was nog maar het begin. ‘Wat heeft hij dan weer’ mompelde ik ‘Laat hem maar, ik dacht al dat je goed was maar zo goed had ik nooit verwacht’ complimenteerde Alfredo me waardoor er een dankbare lach op mijn gezicht kwam. Tevreden liep ik de studio uit, richting de voorkant van het gebouw waar mijn moeder in de auto op me zat te wachten. ‘Hoe was het’ vroeg ze me ‘het ging geweldig’

Reacties: