Hoofdcategorieën
Home » Justin Bieber » Believe || Justin Bieber » 011 || Justin Drew Bieber
Believe || Justin Bieber
011 || Justin Drew Bieber
'Justin, wakker worden' hoorde ik een zachte stem. 'Ga weg' mompelde ik. Net toen ik weer ingedommeld was, hoorde ik weer een stem. 'Justin, dit duurt nu al tien minuten' zei hij. 'Ik zei ga weg' mompelde ik nogmaals. 'Justin' Dit keer voelde ik een hand op mijn schouder. 'Ga. Weg' siste ik en ik pakte een kussen om die ergens te gooien. 'Mis' hoorde ik. Snel pakte ik nog een kussen en begon daar mee rond te meppen. Pas toen ik een "auw" hoorde krulden mijn mond hoeken omhoog. Het kussen gooide ik ergens neer en ik draaide me om. Toen ik voor de vierde keer een stem hoorde schoot ik overeind en opende mijn ogen. 'Wat?!' riep ik uit. Kenny stond naast mijn bed en Pattie zat naast me. 'Sorry' zei ik gelijk. Al meteen barstte Kenny in lachen uit. Grommend sprong ik overeind en besprong hem. 'Hé!' riep hij verontwaardigd uit. 'Wat doe jij hier en hoe kom je aan de huissleutel?' vroeg ik hem. 'Die huissleutel heb je me gegeven en ik moest van Scooter je wakker maken omdat je al tien minuten te laat bent' grijnsde hij. 'Fuck' was mijn korte antwoord en onmiddellijk rende ik naar mijn kast. In dit huis had ik gewoon een kast, in mijn andere huizen een inloopkast. Waar moest ik mijn kleding anders laten? 'Wat doe jij hier eigenlijk, mam?' vroeg ik. 'Ik kwam je wakker maken omdat Kenny je niet wakker kreeg' grinnikte ze. Zou best kunnen. Ik pakte een normale outfit bestaand uit een grijs shirt, zwarte broek, donker baseballvest en gympen met studs. Zo liep, oftewel vluchtte ik naar de badkamer om me om te kleden. Na vijf minuten begon ik aan mijn haar wat ik in een simpele kuif deed. Mijn hoofd bonkte als een gek en er stonden wallen onder mijn ogen. Gisteravond was ik weer naar binnen gegaan nadat Sara weg was gelopen en voor de rest kon ik me niet eens meer iets herinneren. Alleen wel nog dat de hele wereld nu wist dat Justin Bieber dronken over straat liep, en dat was niet zo'n succes. In het kastje lagen gelukkig paracetamols dus pakt ik het doosje en nam er snel één in. Jammer genoeg zou die pas over een half uur werken. Gapend kwam ik de badkamer uit en merkte dat Pattie en Kenny naar beneden waren gegaan. Nog even keek ik op mijn wekker. Zes uur 's ochtends. Ugh. Moe strompelde ik naar beneden en liep gelijk door. 'Moet je niet ontbijten?' vroeg Pattie, 'Nee, geen honger' mompelde ik. Ik liep naar de garage waar al mijn auto's stonden en natuurlijk mijn motor. Na even te twijfelen besloot ik toch maar van het haakje de sleutel te pakken en liep naar de Ducati toe. De helm zette ik op waarna ik ging zitten en de motor startte. Gelukkig had Pattie al de poorten en de garage open gemaakt. In nog geen minuut reed ik al weg. Natuurlijk kwam ik onderweg nog paparazzi tegen maar die negeerde ik totaal. Na een kleine tien minuten kwam ik bij de studio aan. Mijn motor zette ik bij de studio en ik zette hem uit. Nog altijd half slaapdronken stapte ik af, zette de helm af, haalde de sleutel eruit en liep de studio binnen. Scooter stond ongeduldig te wachten en schudde zijn hoofd toen ie me aan zag komen. 'Je ziet eruit alsof je net uit bed komt' zuchtte hij. 'Dat kom ik ook' gromde ik. 'Je bent laat, we moeten nog aan de tracks werken en opnemen. Oh, en het duet dat je gaat zingen is met Sara. Dat staat vast' knikte hij. 'Nee' kreunde ik, nog in een slechter humeur. Chagrijnig plofte ik in een stoel neer, niet luisterend naar Scooter die zei dat Sara er elk moment aankwam. Nog geen twee minuten later ging de deur open en daar stond ze, de bitch. Verveeld pakte ik mijn iPhone en scrolde wat door de berichten. Niet echt iets belangrijks. Toch stopte ik hem snel weer weg en keek kil naar Sara. Mijn blik ging de ruimte rond. Hopelijk kwam Ryan straks, daar had ik tenminste nog wat aan. 'Kan ik dat duet niet met Miley of Carly?' vroeg ik Scooter. 'Nee' zei hij vast. 'Best, maar ik schrijf niet mee' zei ik.
wauw JUstin is best wel Bitchie aan het doen