FanFic.nl

Believe || Justin Bieber

014 || Sara Jenner

Ik was gisteren bang geworden van Justin, na zijn uitbarsting op mij. Ik durfde geen enkel woord te zeggen. Ik was bang dat hij woedend op me werd. Waarschijnlijk was die dat al maar stel je voor dat hij me iets aan deed. Misschien zou hij me iets aan doen en me willen vermoorden, oké dat was misschien overdreven maar toch. Ik had eerlijk gezegd medelijden dat Justin geen jeugd had gehad, maar wie zegt dat ik een jeugd had gehad. De jeugd die ik had zou ik niemand toe wensen, zelf me grootste vijand niet. 'Hoor je niet in de studio te zijn' vroeg mijn moeder toen ze doorhad dat ik nog thuis was. Ik schudde mijn hoofd 'Ik wil niet' kort keek mijn moeder me boos aan 'Je gaat erheen, je moet beseffen dat jij een kans hebt gekregen waar vele mensen jaloers op zijn, je hebt geluk Sara' Ik had dan geluk dat ik zo'n kans had gehad maar wat was er leuk aan om met een jongen die je niet mag, een hele dag in de studio te zitten, daar was niks leuks aan. 'Breng je mij dan?' vroeg ik aan mijn moeder. Ik was dan al zeventien en had mijn rijbewijs maar ik durfde te niet te rijden, in me eentje. Als ik alleen reed was ik bang, bang dat ik een ongeluk zou veroorzaken. 'Ik kan je niet brengen, dat weet je' mompelde ze vol spijt maar op dat moment kon me het vrij weinig schelen. Ik moest ervan haar heen, terwijl ze wist dat ik er niet kon komen. 'Hoe moet ik er dan heen, zeker lopend! Dan ben ik vanavond pas, dat heeft veel zin' wanneer de woorden mijn mond verlieten had ik meteen spijt. 'Sorry, ik bel wel iemand' vertelde ik mijn moeder nog voordat ik de keuken uitkeek. Veel keus had ik niet, Julia zat op school net als de rest van mijn 'vrienden'. De enige persoon die ik kon vragen was Alfredo, iets waar Justin niet blij mee zou zijn. Ik ging door mijn contactlijst, ik scrolde erdoor totdat ik bij zijn naam kwam. Snel drukte ik op het groene telefoontje. 'Hey, kan jij mij naar de studio brengen'- 'tot dan' mompelde ik nog snel voordat Alfredo er zou zijn. Ik had nog genoeg tijd om me om te kleden, in een pyjama naar de studio leek me niet het slimste idee. ik trok snel wat simpels aan. Net wanneer ik klaar was hoorde ik een luid getoeter, vrolijk huppelde ik de trap af en zei me moeder nog snel gedag. 'Hey Fred' lachte ik vrolijk toen naast hem zat in de auto. 'Hoor jij niet allang in de studio te zijn' beschaamd knikte ik 'Ja maar ik wilde niet'. Hij schudde lachend zijn hoofd. 'Alfredo, wat doe ik met jou' vroeg ik hem waarop hij me vragend aankeek. 'Ik had gisteren een soort ruzie met Justin omdat hij me niet mag. Je doet anders sinds je mij kent, zegt die. Hij denkt zelf dat we een weddenschap hebben afgesloten. Wil je normaal doen tegen Justin, alsjeblieft, ik heb geen zin in nog meer gezeur met hem' vertelde ik hem waarop hij snel zijn hoofd knikkte terwijl hij de rest van mij verhaal negeerde. Ik had het zelf ook gedaan, want kwam misschien nogal raar over. 'Dankjewel' mompelde ik terwijl ik hem een knuffel gaf en de auto uitstapte. Ik liep door naar de studio. Justin, Scooter en een andere vrouw zaten er al. Vriendelijk keek ze me aan, terwijl ze opstond. 'Pattie, de moeder van Justin' 'Sara Jenner' lachte ik vriendelijk terwijl ik haar hand aannam. Net zoals altijd ging op een stoel ver van Justin zitten. Een opgeluchte zucht verliet mijn mond. Ik was gewoon opgelucht dat Scooter niet boos op me was omdat ik te laat was. Er werd niks nuttigs gedaan in mijn ogen, ik besloot een schrift te pakken waar ik al meerdere teksten in had staan. Schrijven van teksten voelde goed. Ik kon mijn problemen van me afschrijven en dat in mijn liedjes verwerken. Het voelde goed, ookal waren mijn problemen maar voor even weg.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.