Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Until the end » 013
Until the end
013
Steef en ik hebben nog een paar uur samen op het balkon gezeten en wat bij gepraat over de situatie. We zijn er over uit dat we nog niks aan de rest vertellen dat we met elkaar bezig zijn en Steef wil eerst onze relatie op bouwen voor hij een stap verder wilt. Ik heb er op toe gezegd hopend dat ik op deze manier Tom kan vergeten. Begrijp mij niet verkeerd ik gebruik Steef niet, nou ja misschien wel een beetje, maar ik heb mij ook altijd tot Steef aangetrokken gevoeld. Ik heb alleen nooit dat gevoel toegelaten. Het voelde in die tijd zo fout om met iemand anders een relatie op te bouwen en ik durfde het niet, omdat ik bang was om nog een keer zo gekwetst te worden.
Het is avond we avond we hebben net gedineerd met z´n allen ook samen met de jongens van Tokio Hotel. Dat was Lisa haar idee. Ze was de hele dag met Bill op pad geweest en dacht dat het wel gezellig leek om met de twee bands te gaan eten. Ik herinnerde me nog wat ik gister door de kamerdeur van Lisa had gehoord en hield haar dus de hele avond goed in de gaten, maar had niks kunnen ontdekken.
Later op de avond vond Lisa ook een leuk idee om met z´n allen uit te gaan in nabije club, omdat we morgen verder zouden reizen naar de volgende plaats op de kaart en we weer gedag moesten zeggen tegen de jongen van Tokio Hotel. Ik had bedankt en gezegd dat ik liever de laatste avond alleen wou door brengen op mijn hotelkamer. Iedereen had al het nodige alcohol op in het speciaal Tom die al niet meer in rechte lijn kon lopen en zei dat ik hem wel naar de kamer zou brengen. Ik zag Steef mij wel een blik sturen, maar ik heb hem gesust dat er niks zal gebeuren. Hij leek niet heel erg blij mee te zijn, maar liet me toch door gaan om niks te laten merken.
Dus daar loop ik dan niet helemaal nuchter met een dronken Tom om me middel heen. Gelukkig is het niet ver naar het hotel.
‘Myraa, ik houw vwan jouww.’ zingt Tom in mijn oor.
‘Nee Tom je bent dronken.’
‘Hewle maawl nieet. ‘
Ik zucht en besluit maar niks meer te zeggen en stug door te lopen voor zover dat gaat. Met een dronken Tom aan je arm.
Als we bijna bij het hotel zijn struikelt Tom over een los zittende steen en valt voor over. In plaats het van het gebruikelijke gevloek die er meestal volgt als hij struikelt, blijft hij lachend op de grond liggen.
‘Tom kom op, opstaan.’ En probeer hem om hoog te trekken aan zijn arm.
‘nee van af hiewr kun je mooi de sterrwen zien.’ zegt hij nog na lachend.
‘Je ligt midden op het pad, kom op we hebben niet alle tijd.’
‘Kom naast me liggen.’ Zegt hij en slaat op de stenen naast zich. ‘kan jew ook mooiwe sterrewn zien.’
‘Ik ga niet naast jou op de grond liggen.’
‘Saaierd.’
‘Ach weetje laat ook maar blijf hier maar liggen.’
Ik laat zijn arm los en loop zelf door naar het hotel, het is aan het eind van dit pad dus hij kan het moeilijk missen als hij besluit toch maar naar het hotel te gaan. Ik hoor hem mijn naam nog een paar keer roepen maar reageer niet en loop het hotel binnen, waar ik regelrecht naar mijn hotelkamer ga.
In mijn kamer duik in gelijk mijn bed in en val niet veel later in slaap.
Ergens in de nacht hoor ik gestommel, maar geef er niks om. Dat zullen vast de jongens en Lisa zijn die in de nacht terug zijn gekomen van de club.
'k Heb zo 't gevoel dat het nu nog spannender gaat worden... :p