FanFic.nl

Wraak?! - One Direction - avec Janitaa!!! [PAUZE]

Hoofdstuk 11

A few weeks later

Kimberley pov

Vandaag is het concert van one direction, ze hebben veel concerten maar deze is anders. Janita en ik mochten mee, we moesten alleen wel voorzichtig doen binnen, er kan van alles misgaan. We hebben al een paar weken niks meer van de mannen gehoord of gezien, waar we heel blij mee zijn. We zijn binnen in het gebouw en de jongens moeten soundchecken. ' Janita, kom hier zitten!' roep ik naar haar en ik ga op de eerste rij zitten. Janita komt naast me neerploffen en we praten over van alles en nog wat. We klappen als de jongens klaar zijn, ik spring het podium op en geef Louis een zoen. 'ik vond jou het best' zeg ik en knuffel hem. 'het concert begint al over een uur' hoor ik paul zeggen. 'jullie kunnen kiezen, hier blijven zitten, of Backstage het concert kijken.' ik kijk Janita aan en ze knikt stevig. 'we blijven hier zitten' zeg ik. We nemen plaats en wachten rustig af. De jongens gaan zich omkleden en voorbereiden, de zaal stroomt langzaam vol met mensen. 'dat er zoveel mensen fan zijn van onze boys' zegt Janita. Ik knik n kijk naar het podium. Ik zie dat de jongens opkomen. Ik sta op en trek ook Janita omhoog. We zwaaien naar ze, ze zwaaien terug en geven een handkusje. Ze zingen een aantal liedjes, de boys kijken telkens naar Janita en mij. Maar dan komen er 2 mannen naar Janita en mij toegelopen, ze hebben security pakken aan. Maar ik zie dat het geen security is, het zijn die criminelen! Ze gaan voor ons staan. 'loop mee, zonder gegil of wat dan ook, anders gebeurt er iets met hun' zeg 1 van de mannen. Ik loop mee, en kijk verschrikt om me heen. Is er dan niemand die het ziet? Ik kijk baar Louis en gebaar met m'n mond voor hulp. Hij ziet het, lat z'n microfoon vallen en rent naar achter.

Louis pov

Ik zie dat Janita en Kimberley worden meegenomen door twee mannen, als ik goed naar ze kijk zie ik dat het die criminelen zijn, die criminelen waar we voor gevlucht zijn. Ik laat mijn microfoon vallen en ren naar achter, daar zoek ik haar, ik vraag iedereen of ze haar hebben gezien. De andere bewaker vertelt me dat er twee bewakers weggingen met twee meisjes. Ik val op m'n knieën, huilend van verdriet. Ze zijn weg. Dan voel ik een hand op m'n schouder, ik kijk op en zie het gezicht van Niall.'' We moeten ze vinden, koste wat het kost'' zeg ik en kijk hem aan. Ik sta op, waar zullen ze naartoe worden gebracht? Er spookt van alles door mijn hoofd, maar het enige wat ik nu wil is dat er niks ergs gebeurd...

Reacties: