Hoofdcategorieën
Home » One Direction » schuldig » hoofdstuk 24
schuldig
hoofdstuk 24
Hazel POV,
Vandaag is mijn eerste dag. Ik sta met mijn koffer op mijn nieuwe kamer. Hij is best wel groot, hier kan ik wel aan wennen. Vanavond gaan de jongens al weg, dus moet ik op Anne passen. Wat ik helemaal niet erg vind want Anne is echt een schatje. Ik trek mijn vest uit en leg die op mijn koffer, die pak ik vanavond wel uit. Dan loop ik mijn kamer uit naar beneden. Waar iedereen op de bank zit.
‘Zo Hazel, klaar voor?’ vraagt Louis, die Anne op zijn arm heeft zitten.
‘Ja hoor helemaal,’ antwoord ik glimlachend. Anne is ten slotte een super lief meisje.
‘Oké dan gaan we,’ zegt Liam. Louis drukt een dikke zoen op Anne’s wang waardoor ze moet lachen.
‘Bye sweetheart,’ zegt hij. Ik zie dat hij het moeilijk heeft.
‘Dag papa,’ roept Anne waarna ze naar mij toe rent.
‘Tot vanavond,’ glimlach ik. In de hoop dat het hem gerust stelt.
‘Waag het niet haar te leren om mama tegen je te zegen, je vervangt Maddy nooit’ zegt hij met tranen in zijn ogen.
‘en als er ook maar een schram aan mijn kind zit ben je weg hier!’ schreeuwt hij er nog achteraan. Hier schrik ik van, waarom zou ik dat doen?
‘Louis!?’,’Waar slaat dat nou weer op?!’ roept Harry. Louis draait zich om en loopt dan weg, met de rest achter hem aan. Alleen Harry blijft staan. Hij ziet dat de tranen achter mijn ogen branden.
‘Hey, trek je er niets van aan, hij mist Maddy gewoon heel erg’ zegt hij waarna hij me in een knuffel trekt.
‘Ik zie je vanavond, oke? Bel me als er iets is’ zegt hij waarna hij met nog een laatste glimlach wegloopt. Ik staar even voor me uit. Ik kan echt niet geloven dat hij dat zij. Ik zou Anne toch nooit iets aandoen, en ik zou Maddy ook nooit vervangen. Ik word weer uit mijn gedachten gehaald door Anne.
‘Hazel, zullen we prinsesje spelen?’ vraagt ze met superschattige puppy ogen.
‘Natuurlijk doen we dat!’ antwoord ik.
‘Kom mee, ik heb hele mooie jurkjes’ zegt ze waarna ze me mee naar boven trekt. Ze opent haar kast en laat haar grote hoeveelheid prinsessen jurken zien.
‘Kijk, deze is van uncle Zayn’ zegt ze terwijl ze naar een paarse jurk met strikjes wijst. Ik schiet in de lach.
‘Doet uncle Zayn die echt aan?’ vraag ik lachend. Ze schud heftig van ja en pakt wijst dan nog meer jurken aan.
‘Deze is van Papa, en die van uncle Harry. Uncle Liam heeft de roze en uncle Niall wouw hem eerst niet aan, maar toen deed hij het voor mij’ glimlacht ze trots. Ik kan het niet laten om nog een keer te lachen, dat moet ik echt een keer zien.
‘Deze was van Mama, en die mag jij aan!’ zegt ze terwijl ze me een roze hoepel jurk voorhoud. Verschillende gedachten schieten door mijn hoofd. Ik kan niet de jurk aan de Maddy aanhad, dat vind Louis nooit goed.
‘Uhm Anne hang die maar weer terug alsjeblieft, heb je niet een andere, of anders doe ik die van uncle Zayn wel aan’.
‘Nee ik heb nog die van auntie Amy’ (het was uit gegaan tussen Niall en Amy, en Perrie was op tour met little mix).
‘Uhm ja dat is goed,’ glimlach ik. Ze geeft me een licht blauwe jurk met steentjes. Wouw zij is echt het gelukkigste meisje op de hele wereld.
‘Welke doe jij aan?’ vraag ik dan aan Anne.
‘Met bloemetjes,’ zegt ze trots.
Louis POV,
‘schiet nou op ik wil naar huis,’ zeg ik geiriteert als de rest weer is niet opschiet.
‘Louis relax, Hazel is soieso de beste oppas ooit,’ zegt Liam. Ik zucht, waarna ik alvast naar de auto loop. Ik heb de hele avond aan Anne gedacht. Wat nou als er iets erg is gebeurt? Dat vergeef ik mezelf nooit. Ik zucht en stap in de auto, niet veel later de rest ook. Als ik even later de deur open is het helemaal stil in huis.
‘Oh nee he, oh nee he, ik wist het ze heeft haar ontvoert,’ zeg ik totaal in paniek.
‘Louis calm down, laten we boven kijken,’ zegt Harry waarna hij de trap oploopt. Ik loop achter hem aan. Ik zucht van opluchting als Harry de kamerdeur van Annes slaapkamer heeft geopend. Anne licht in haar bedje te slapen, en Hazel licht op de grond naast haar bed. Met een prinsessen jurkje aan, en een leesboek op haar buik.
‘Ik zei het toch, de beste oppas ooit,’ hoor ik Liam achter me zeggen. Ik knik, ik had nooit zo gemeen tegen haar moeten zijn.
Maddy POV,
Nog natrillend zit ik op mijn bed, het liefst zou ik in huilen uitbarsten. Maar dat is een teken van zwakheid. Als je hier zwak bent ben je niets, dan ga je sowieso dood. Ik zucht en zie dan Francienne de kamer inlopen. Zij is hier een van de sterkste, zij is een soort van de baas geworden. Ik slik als ze naast me komt zitten.
‘Heb jij vrienden die je missen?’ vraagt ze.
‘Ze denken dat ik dood ben.’
‘God damn,’ schreeuwt ze waarna ze mijn kussen tegen de muur aan gooit.
‘Luister, ik heb nog voor 10 minuten internet op mijn abbo, mijn telefoon was leeg maar ik heb de oplader van Remco gejat’ zegt ze. mijn gezicht klaart op.
‘ik kan mijn man wel tweeten,’ fluister ik glimlachend.
‘Ben je getrouwd?’ vraagt ze ongelovig.
‘Nou, ik werd neergeschoten en ontvoert op de dag dat hij mij ten huwelijk heeft gevraagt,’ zeg ik terwijl de tranen achter mijn ogen branden.
‘Mooizo, dan zie ik je morgen 12 uur precies in de bezenkast om die gozer van je te tweeten,’ zegt ze koeltjes. Ik zucht. Yes, yes, yes eindelijk gered. Met die gedachten val ik in een diepe slaap.
Reacties:
Omg!! Zo leuk! Snel verder!!
Xx