Bij de cinema aangekomen kijken we nieuwsgierig naar de uitloper, waar alle films opstaan. Dan zie ik een titel die mijn aandacht trekt. ‘Twilight’ mompel ik in mezelf. Rosa kijkt op van haar uitloper. ‘Wat zei je?’ vraagt ze nieuwsgierig. Ik grinnikt om haar nieuwsgierigheid en antwoord ‘Oh, ik zag een titel staan van een film die me wel leuk leek. Twilight heet ie. Interesse?’ Vaag trek ik mijn wenkbrauwen op. Rosa begint te knikken. ‘Ja, ik was er zelf ook al naar aan het kijken. Ik heb die titel ergens eerder gehoord, maar ik heb hem nog nooit gezien. Hij lijkt me leuk.’’Oké dan.’ Ik schuif mijn stoel naar achter en sta op. ‘Kom op dan, ik zag dat ie om 3 uur zou beginnen. En het is nu al 14.40. We moeten nog snacks en kaartjes halen!’ Rosa staat ook op en volgt me naar de kassa. ‘Wij zouden graag 2 kaartjes voor de film Twilight willen alstublieft. En één grote zoete popcorn, met 2 drankjes. Rosa, wat voor drinken wil jij? Ik wil 7-up.’ Rosa denkt even na, en antwoord dan ‘en een cola alstublieft’. De meneer achter de kassa knikt en tikt onze bestelling aan op de kassa. ‘Dat wordt dan €21,50 alstublieft mevrouw.’ Braaf reken ik af en neem de spullen aan. Vlug prop ik Rosanna haar drankje in haar handen. Traag lopen we naar zaal 8, de zaal waar de film zo zal draaien. We nemen plaats op de achterste rij in het midden, en dumpen onze spullen. Mijn tas krijgt een plekje op de stoel naast me, waarna ik vervolgens mijn jas er bovenop dump. Ik slaak een diepe zucht. ‘Yeay, eindelijk zitten we weer’ overdrijf ik geacteerd. Rosa lacht. ‘Jaja, dramaqueen. Je voetjes hebben weer rust. Tevreden knik ik. ‘Jep, die pumps begonnen pijn te doen’ klaag ik. Ik schop de schoenen uit en ga in kleermakerszit op de stoel zitten. Rosa lacht weer en doet ook haar jas uit. Die dumpt ze vervolgens bovenop de mijne, waarna ze een handje popcorn neemt. ‘Hé hebberd, eerst vragen!’ grap ik. Rosa zet puppyoogjes op en kijkt me lief aan. ‘Lieve (jouw naam), mag ik alsjeblieft een handje popcorn?’ Smekend kijkt ze me aan. Lachend schud ik mijn hoofd en grinnik. ‘Natuurlijk mag je dat doos, het was maar een grapje.’ Rosa grinnikt nu ook. ‘Wist ik wel hoor.’ Gulzig pakt ze nog een handje popcorn. Dan begint de reclame. Verveeld kijken we naar het scherm, wachtend tot de film begint.