FanFic.nl

SA op aanvraag

SA voor Depay

Ik lag op mijn bed en staarde naar het plafond. Mijn blik dwaalde af naar een foto van mij en Zayn en ik checkte voor de vierde keer mijn telefoon - hij had me beloofd tussen drie en vier uur te bellen. Het was inmiddels half vijf geweest, en nog steeds had ik niets gehoord. Ik slaakte een diepe zucht en hield mezelf voor dat er weer een groot aantal fans was, die de band waren komen opzoeken, en dat het daarom langer duurde.
Plotseling klonk mijn ringtone door de ruimte en snel nam ik op.
"Amy."
"Hey. Sorry dat het zo lang duurde!" Verontschuldigde hij zich direct en ik glimlachte zwak.
"Ik snap het; je hebt het druk. Nou, waarvoor zou je me bellen?"
"Ik wilde vragen of je mee wilde komen naar het interview vanavond."
"Waar is het?"
"Ik heb géén idee, maar we worden erheen gebracht dus maakt het niet heel veel uit. Het is live op tv, dus je krijgt een plaats in het publiek en mag natuurlijk backstage." Legde hij uit en ik dacht even na.
"Oké, ik ga mee. Hoelaat zijn jullie hier?"
"Het begint om half negen, dus als je om half zeven klaar bent, zullen wij bij je zijn."
"Prima! Dan zie ik jullie vanavond."
"Ja, tot dan." Zei hij en ik hing als eerste op.
Ik legde glimlachend mijn mobieltje opzij en liep naar mijn kledingkast, om een geschikte outfit voor vanavond uit te kiezen.
Zayn en ik waren in het geheim aan het daten en zijn nu op twee dates geweest. We kenden elkaar van vroeger, en gelukkig was onze band niet veranderd nadat we deze stap hadden gezet - dit maakte het tevens, dat Zayn mij nu vaker meevroeg naar uitstapjes als interviews en optredens. De rest van de band wist hiervan en had er gelukkig nooit een probleem van gemaakt - waarschijnlijk omdat ze mij al kenden en wisten hoe ik was.

Om half zeven precies zag ik dat er een zwart busje voor de deur stopte en een aantal seconden later werd er aangebeld. Ik wierp een snelle blik in de spiegel, pakte mijn tas en deed toen de deur open. Zayn omhelsde me kort en liep toen voor me uit richting het voertuig. Ik stapte in en werd vriendelijk begroet door de anderen. Toen de deur dicht gegooid was, werd de motor gestart en reden we met een hoge snelheid de straat uit.
Eenmaal bij de studio aangekomen, kon ik de gillende fans al horen en reden we tussen de menigte door. Er werd op het busje geslagen en verschillende namen geroepen. Bij de ingang werd de deur geopend door een van de bodyguards en werden we alle zes door de andere bodyguards omsingeld. In een hoog tempo moesten we naar binnen lopen en eenmaal binnen keek ik Louis aan.
"Ik snap niet hoe jullie hieraan kunnen wennen."
"Weetje, soms snap ik dat ook niet." Gaf hij eerlijk toe en ik grinnikte.

~~~

Het was gisteravond erg laat geworden, maar had me prima vermaakt. Het was een leuk interview geweest en er waren een aantal fans in het publiek, die ook een vraag mochten stellen. Ik had op de voorste rij gezeten en hoorde van een aantal kanten wat rare opmerkingen - ik besloot ze te negeren.
Deze ochtend had ik moeite met opstaan. Het was gisteravond erg laat geworden en ik lag pas om één uur in bed - wat niet heel verstandig was, aangezien ik de vorige nacht ook bijna niet had geslapen. Ik opende mijn ogen en knipperde een aantal keer, zodat ik kon wennen aan het zonlicht dat zwak door mijn gordijnen heen scheen. Bijna automatisch greep ik mijn telefoon van mijn nachtkastje en keek ik naar de tijd. Half elf. Ik vergrendelde mijn scherm en keek op Twitter. Ik zag dat ik erg veel mentions had en scrolde door de lijst. Mijn ogen werden groot door wat ik allemaal las en er rolde een kleine traan over mijn wang. Als ik dit nú al naar mijn hoofd geslingerd krijg, hoe erg zal het dan worden wanneer ze erachter komen dat Zayn en ik daten?
Snel sloot ik Twitter af en legde ik mijn telefoon opzij, waarna ik naar het plafond staarde. Ik haalde onhandig een hand door mijn haar, toen mijn berichttoontje afging. Mijn mobieltje werd weer opgepakt en ik bekeek de afzender: 'Zayn'. Een glimlach vormde zich op mijn gezicht en ik las het whatsapp bericht door.

Hey
Ik hoop dat je goed geslapen hebt, want om half één sta ik voor je deur en daar kan je niets aan veranderen (;
x

Ik grinnikte kort en stond op om mijn kleding te pakken en vervolgens richting de badkamer te gaan voor een lange douche.

Het was vijf voor half één toen ik de bel hoorde gaan en opstond om open te doen, maar toen ik wat stemmen hoorde van beneden maakte ik eruit op dat iemand me voor was geweest.
"Ze is in haar kamer." Hoorde ik mijn moeder zeggen en ik snelde mijn kamer in, toen ik merkte dat Zayn naar boven zou komen.
Ik zat op mijn bed televisie te kijken toen er op de deur geklopt werd.
"Binnen." Zei ik en Zayn kwam mijn kamer binnen.
Ik liep naar hem toe en zag dat hij me een klein kusje wilde geven, maar ontweek zijn gezicht en omhelsde hem. Hij keek me wat verbaasd aan en nam toen plaats op bed. Ik kwam bij hem zitten en kroop tegen hem aan. Hij sloeg zijn armen om me heen en verschoof wat. We begonnen rustig te praten en kwamen toen uit op gisteravond.
"Hoe vond je het om erbij te zijn?" Vroeg hij en ik slikte.
"Het was leuk." Antwoordde ik kort en ik keek naar mijn vingers.
"Dat klinkt niet enthousiast. Wat is er? Heeft het met mij te maken?"
"Nee! Dat moet je niet denken."
"Er is dus wel iets. Je kunt het gewoon vertellen."
"Laat maar, er is niets." Zei ik zachter en er volgde een korte stilte.
"Het is gisteravond, niet?" Vroeg hij toen en ik schudde mijn hoofd, "dat is dus een ja. Wat is er gebeurd?"
Ik dacht kort na en maakte me los uit zijn greep, zodat ik mijn telefoon kon pakken en ik overhandigde deze aan hem.
"Twitter." Was het enige wat ik zei en ik volgde zijn vingers die bewogen over het touchscreen.
Ik probeerde van zijn gezicht af te lezen wat hij dacht, maar het behield dezelfde uitdrukking. Mijn ogen dwaalden af naar het scherm en een aantal tweets kwamen weer langs.
"Who are you? You're ugly as hell"
"Where did you pig come from?"
"I beg for the boys you're not dating one of them"
"I already hate you, stupid bitch"
Mijn ogen werden opnieuw vochtig bij het zien van deze opmerkingen en ik zag dat Zayn mijn mobieltje aan de kant legde. Hij keek me aan en ik zag een blik gemengd met teleurgesteldheid, schuldgevoel en een klein beetje boosheid.
"Het spijt me." Bracht hij uit en ik keek hem ongelovig aan.
"Wat bedoel je?"
"Het spijt me dat je dit over je heen krijgt. Het komt doordat onze fans veel te snel jaloers zijn en de meeste niet kunnen accepteren dat wij hen in alle waarschijnlijkheid nooit als meer dan een fan zullen zien." Zei hij en hij keek me aan, "weet wel, dat je dit niet verdient. Als je echt zo erg was als zij zeggen, had ik hier niet gezeten. Dit is jaloezie. Je bent een super lief en leuk meisje en ik ga graag met je om. Ik wil niet dat je anders bent dan nu, ik wil dat je alles probeert te doen om dit te negeren. Ik ben je leuk gaan vinden, Amy. En als zij dat niet willen accepteren, dan is dat jammer. Dit is ónze keuze."
Ik sloeg mijn ogen neer en beet op mijn lip.
"Maar het is zo moeilijk.." Zei ik zacht en hij knikte.
"Het lukt wel. Ik geloof in je en de andere jongens doen dat ook."
Hij streek over mijn lange haar en ik keek in zijn donkere ogen. Hij bracht zijn gezicht naar de mijne en ik sloot mijn ogen, waarna ik een paar lippen op die van mij voelde en ik hem zachtjes terug kuste.
Hij gelooft in mij. Misschien wordt het tijd om ook in mijzelf te gaan geloven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.