FanFic.nl

my dreams come treu|| 1D

hospital

Flashback nanette’s p.o.v.!
Ik hoopte dat het nog een leuke dag zou worden na een verschrikkelijk saaie dag op school. Ik ga nog even naar de jumbo, wat lekkers halen voor de anderen.. hebben ze wel verdient! ‘’een paar pakken oreo’s.. wat cola.. en Energy!’’ fluister ik, en pak de spullen. Ik reken af, en loop weer naar buiten. Ik leg het eten in de mand, en fiets dan weg. ik neem de korte weg. als ik bij het afgelegen straatje kom, springen evelien en romy opeens voor me. Nog net op tijd kan ik remmen. ‘’wat is er?’’ vraag ik. ‘’willen jullie de oreo’s hebben?’’ vraag ik. ‘’nee, natuurlijk niet!’’ antwoordt evelien. ‘’ben je alleen?’’ vraagt romy. ‘’uuhh.. ja.. maar ik moet nu gaan, ik moet naar de ortho.’’ Lieg ik. ‘’of moet je naar die goede vrienden van je?’’ vraagt evelien. ‘’ook.’’ ‘’volgens mij zijn het geen echte vrienden.. anders hadden wel voor beveiliging gezorgd!’’ zegt romy. ‘’wouden ze ook doen, maar ik wilde het niet.’’ ‘’ow.. nu krijg je spijt!’’ roepen evelien, en romy. Nog voor ik met mijn ogen kan knipperen, voel ik dat ik op de kiezelstenen wordt gegooid. Ik krijg niet mee wat er gebeurd, ik voel alleen pijn, overal. ‘’STOPPEN NOU!’’ hoor ik vaag. Is dat nou zayn..? eerst voelde ik dat ik werd getrapt, en geslagen, maar nu stopt het. Ik hoor iemand wegrennen, en er komen ook weer mensen naar me toe. Dan wordt alles zwart…
End flasback.

Nanette’s p.o.v.!
Ik open mijn ogen. Alles doet pijn. Wat is er in godsnaam gebeurd? Het ruikt hier naar ziekenhuis. Als ik rondkijk zie ik het.. ‘’ik ben in het ziekenhuis.’’ Fluister ik. er komt een dokter binnen. ‘’mooi, je bent wakker.. weet je nog wat er is gebeurd?’’ vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. ‘’geheugen verlies dus.. voor de duidelijkheid, je bent neergeslagen..’’ legt de dokter uit. Ik knik, wat moet ik anders doen. “ik zal de anderen even halen.’’ Zegt de dokter, en loopt weer weg. ‘’what the… wat een klote ziekenhuis.. leg effe fatsoenlijk uit, wat er aan de hand is?!’’ vloek ik zacht. Ik zucht. Dan gaat de deur open. Demi en maud komen naar me toe gerend. Ik geef hun een knuffel, daarna gaan ze zitten. In plaats van dat maud op de kruk gaat zitten, valt ze ernaast. ‘’natuurlijk, maud gaat weer zitten.’’ Grinnik ik. de jongens, mam, pap, en mijn zusjes komen ook naar binnen. ‘’hou het wel rustig he mensen!’’ roept nog een dokter. ‘’jaja!’’ zegt iedereen in koor. ‘’zeikers.’’ Mompelt pap. ‘’inderdaad.’’ Antwoord ik. ‘’hoe gaat het?’’ vraagt mam. ‘’pijn.’’ Zeg ik. ‘’waar?’’ ‘’overal.’’ Zeg ik weer. ‘’oke, leuk.. mama, nu gaan we weer!’’ zegt jenis (mijn jongste zusje). ‘’wacht es effe.’’ Zegt pap. Ik merk op dat harry en louis er niet zijn. ‘’ze zijn even wat drinken.. harry is niet meer aan te spreken, zo erg was hij geschrokken!’’ zegt demi. ‘’germ.. komen ze dadelijk wel nog?’’ smeek ik. ‘’denk het.’’ Zegt maud. Ik knik. Er gaat een half uur voorbij, als mam, en pap worden geroepen door de dokter. Jolien en jenis gaan ook mee, voordat ze hier de tent afbreken. ‘’wat zou er zijn?’’ vraagt liam. ‘’geen idee.. misschien hoelang ik hier nog moet blijven.’’ Antwoord ik. ‘’ik hoop niet lang meer.’’ Zegt demi. Ik glimlach. ‘’luff ya!’’ zeg ik dan. ‘’love you to!’’ zegt ze. ‘’hoelaat is het?’’ vraagt niall. ‘’1 uur.’’ Antwoordt zayn. ‘’in de morgen?’’ schreeuw ik bijna uit. ‘’nee, middag.’’ Zegt hij. ‘’hebben jullie hier gewacht al die tijd?’’ ‘’nee, we zijn vannacht naar huis gegaan, en hebben ons afgemeld op school, wegen omstandigheden.’’ Zegt demi. ‘’oh.’’ Zeg ik. mam komt terug met een dokter. ‘’we hebben goed nieuws.’’ Zegt de dokter. ‘’en dat is?’’ vraag ik. ‘’je mag naar huis, op een voorwaarde!’’ ‘’en dat is?’’ ‘’je neemt zoveel mogelijk rust.. dat heb je nodig.’’ ‘’niet waar.’’ Zeg ik, maar precies daarna gaap ik, waardoor we moeten lachen. ‘’LOL!’’ roept maud. ‘’oh nee, niet weer.!’’ Lacht demi. Als we opgehouden zijn zegt de dokter; ‘’dus je beloofd me, dat je rustig doet, toch?’’ ‘’beloofd.’’ Zeg ik.

Harry’s p.o.v.!
We zijn ondertussen een half uur verder, nadat nanette’s vader, en zusjes langskwamen, met goed nieuws.. nanette mocht weer naar huis. Ik heb louis verteld, wat ik van nanette vind, maar hij zegt dat ik niet op uiterlijk moet letten, maar op het innerlijk. Eigenlijk geloof ik er niet in, maar goed. Louis’ telefoon gaat. ‘’hey zayniey, wat isser?’’ zegt louis. ‘’oke, we komen eraan.’’ Zegt hij, en hangt dan op. ‘’harry.. nanette smeekt dat wij moeten komen.. we gaan erheen, oke..?’’ ik knik, en sta op. ‘’waarom eigenlijk.?’’ Vraag ik dan. ‘’geen idee, dat zei zayn niet.’’ antwoordt louis. ‘’oke.’’ We lopen door, naar de kamer van nanette. Als we daar zijn, komt haar moeder net naar buiten. ‘’ik ga nu maar, het is al laat.’’ Zegt ze, en geeft me een knip oog. Iewll.. raar mens. Ik en louis lopen naar binnen. Nanette zit op bed, met de rest eromheen. Een kleine glimlach siert mijn gezicht, als ik me realiseer, dat het goed met nanette gaat. ‘’harry, je huilt.. waarom?’’ zegt nanette. Huil ik..? ik voel met mijn vingers, onder mijn ogen, ja, het is nat. ‘’geen idee.’’ Antwoord ik dan maar. Nanette opent haar armen, voor een knuffel. oke, ik wordt verliefd op haar, maar zij ook op mij..?

Reacties: