FanFic.nl

persoonlijke stand alones

SA janita Mijn reddende engel!

Niet te geloven dat ik dit van Elma moet doen! Waarom moet ik nou weer die lippenstift ophalen bij Tessa. Omdat ik folders moet rondbrengen. Ik hoor het haar nog steeds zeggen. Oké ik snap best dat ze niet zelf die lippenstift wil ophalen. Tessa woont in een best donker steegje, erg rijk is ze niet. Ze komt eerder in de buurt van arm. Voor zover dat kan in Engeland. Daarom mocht Tessa Elma’s lippenstift lenen. Dat is heel aardig van haar maar voor haar beste vriendin is ze een stuk minder aardig. Ze weet me altijd weer te strikken voor dit soort dingen. Nu mag ik door een donker steegje lopen. Ik vind dit doodeng ieder geluid zou mijn dood kunnen betekenen. Opeens hoor ik een geluid, het komt veel in de buurt van voetstappen. Snel draai ik me om, ik hoop dat het niks is! Maar dan staan er 2 jongens voor me van een jaar of 17. “Ben je verdwaald?” zegt de een spottend. “N-nee ik kom lippenstift ophalen van een vriendin. “Zullen wij je eens helpen?” zegt de ander. En langzaam komen ze dichterbij. Nu ze uit de schaduw van de muur stappen zie ik ze beter. Een heeft lang haar met veel slag er in. Het komt erg in de buurt van krullen. De ander heeft wel heel kort haar. Hij is bijna kaal. Nog een millimeter of 3. “Ik kan het zelf wel!” zeg ik. Ze zijn nu zo dichtbij dat ik hun adem kan ruiken! Het ruikt naar alcohol. Ja, ja, dames en heren ik weet hoe alcohol ruikt. Ik loop langzaam achteruit, op een gegeven moment kom ik bij de muur van het steegje. Ondertussen waren de 2 jongens ook steeds dichterbij gekomen. “Kom maar babe.” Zegt de jongen met de krullen. Hij klinkt een beetje schor. Ze staan nu met zijn tweeën om me heen. Van pure angst weet ik niet wat ik moet doen. De jongens staan nu zo dichtbij dat ik ze zou kunnen aanraken. Zij denken waarschijnlijk hetzelfde want de jongen met het korte haar pakt mijn hand. Ik probeer me los te rukken maar hij houd me stevig vast. “W-wat willen jullie?” “Jou!” fluistert de jongen met de krullen in mijn oor. Nadat hij dat gezegd had ging alles heel snel. De jongen met het korte haar liet mijn hand los terwijl de met de krullen mij vastpakte bij mijn nek en me naar me toe trok en me kuste. Toen zijn tong mijn mond binnendrong kreeg ik op de een of andere manier een helder moment. Zijn tong kwam nog verder naar binnen en ik zette zo hard ik kon mijn tanden in zijn tong. Hij vloekte en greep naar zijn tong. Ik probeerde langs hem te dringen maar de andere jongen hielt me tegen. Op dat moment kwamen er nog drie jongens aan. Ik weet zeker dat ik ga flauwvallen van angst! Maar dan roept een van die drie jongens: “Vallen ze je lastig?” “Ja!” roep ik in paniek. “Hou je ***!” En de jongen pakt me nog steviger vast. Op het zelfde moment stapte een blonde jongen uit de schaduw van de muur en hij trok me los. Op hetzelfde moment pakken de twee nog onbekende jongens deze twee vast en roepen: “Wij nemen deze twee wel mee Niall.” Niall , wat een mooie naam! De jongen die niall heette liet me weer los en vroeg: “Gaat het wel met je? Die twee hebben toch niks ernstig met je gedaan?” Ik wist maar al te goed waar hij het over had maar ik wilde er niet aan denken. “D-dankje! Ze hebben me alleen gezoend verder niks.” “Oké gelukkig!” Ik zag zijn blik langs mijn lichaam glijden en aan de blik in zijn ogen kon ik zien dat dat niet was om te controleren of ik wel echt oké was! Ik deed hetzelfde bij hem en kwam tot de conclusie dat hij er best goed uit zag! Langzaam kwam ik dichterbij. Op dit moment kon die lippenstift van Ella me niets schelen ik wilde me maar één ding!

Reacties: