FanFic.nl

Wherever I fall, you catch me- Niall Horan

Hoofdstuk 12

' Maar-.'
' Geen gemaar Sky, ik wil het zelf. Kom naar mij toe als er wat is oké?'
Ze kijkt me bijna dwingend aan, mijn ogen richt ik weer op mijn thee, en ik probeer mijn handen warm te wrijven.
' Oké.'
Sophia zucht tevreden en zakte achteruit op de bank. Lux lag nog steeds te slapen en ik drukte mijn neus in haar zachte blonde haren, die nu naar Niall roken, maar ik had dan ook nog steeds zijn sweater aan. Niall's sweater rook naar iets zoets gemengd met jongens zweet. Het zoete leek wel op snoep of suiker.
Voorzichtig tilde ik Lux van me af en gaf haar weer aan Sophia.
' ik moet maar weer eens gaan, mam heeft me nodig.'
Ik wou eigenlijk helemaal niet weg hier, ik wilde niet naar huis naar mijn dronken moeder. En ik wilde al helemaal niet haar troep opruimen. Ze glimlachte alleen en knikte daarna.
' De weg vind je zelf wel he?'
Grinnikend draaide ik me om en liep de grote deur uit, op straat merkte ik weer hoe koud het was en bedankte ik in stilte Niall voor zijn sweater.
Toen ik naar mijn huis liep, stond er een auto voor onze oprit, die auto kwam me wel heel bekend voor. Ik rende letterlijk naar binnen en schrok toen ik een jongen op de tafel zag zitten. Jason. Jason was voordat ik met Luke was mijn vriendje, dat is dan wel al twee jaar geleden maar wat hij me aandeed zal ik nooit meer vergeten.
' J-jason, n-niet doen stop ik w-wil dit niet!' Ik probeerde met al mijn kracht het gespierde jongens lichaam van mijn vriendje van me af te duwen, maar natuurlijk was hij sterker dan mij.
' Werk niet tegen bitch, je zult genieten.'
Ik raakte in paniek toen hij mijn truitje van me losscheurde, Jason zelf had alleen nog maar een boxer aan en zat boven op mij, ik kreeg daardoor bijna geen lucht. Toen ook mijn broek van me werd afgescheurd, begon ik te gillen en te spartelen waardoor ik Jason een paar rake klappen verkocht.
Woede stond in zijn ogen te lezen, en ik voelde een pijnlijke stomp in mijn buik en daarna in mijn gezicht een paar. Kreunend gaf ik me over en jammerde ik van de pijn. Waar was de lieve zorgzame Jason van eerst? Ik lag nu nog in slipje onder hem en zijn ademhaling was versneld, en een paar grommende geluidjes verlieten zijn keel. Langzaam stroopte hij mijn slipje ook naar beneden en ik was nu volledig naakt. Verkrachting, zo zou je dit kunnen noemen. Ook zijn boxer vloog door de kamer en toen kwam hij...
Angstig schudde ik die gruwelijke gedachten van me af. Ik was op een brute manier mijn maagdelijkheid verloren aan mijn tijdelijke vriendje. ik heb het alleen pap verteld en hij had de politie ingeschakeld. Daarna heb ik nooit meer iets van hem gezien of gehoord. En nu na twee jaar zit hij hier op mijn keuken tafel. De jongen waar ik zelfs nog meer bang voor ben dan voor Niall. Mijn ex.
' O, Skylar je bent helemaal nat!'
' H-hoe heb je me gevonden?'
' Simpel, facebook, zie je het Skylar, ik ben weer vrij!'
Ja, ik zag het maar blij was ik niet.
' En w-wat doe je in Mullingar?'
' Ik had beloofd je leven een hel te maken, en ik breek nooit mijn beloftes Skylar en dat weet jij.'
Weer slikte ik en zette grote ogen op toen hij naar me liep, van deze afstand rook ik al de alcohol. Fijn hij was dronken.
Jason haalde zijn hand op om mijn haar aan te raken, maar bewoog het toen naar mijn wang. Ik draaide weg van zijn hand. Jason pakte mijn gezicht vast met zijn grote handen en dwong me om naar hem te kijken.
' Draai niet weg van me begrepen?!'
Ik hield mijn mond dicht ik kon gewoon niks uitbrengen. Toen gebeurde het, Jason sloeg met zijn handpalm tegen mijn wang aan. Waardoor mijn lichaam op de grond viel, een traan rolde over mijn wang. Jason pakte mijn kleine lichaam op, bij mijn arm in een beweging. De gedachten was Jason kon doen met die twee sterke armen van hem maakte me nog meer aan het huilen.
' Ik zei...Begrepen?'
Ik kneep mijn ogen dicht.' Ja.'
' Ga jezelf schoonmaken, je ziet er vreselijk uit.'
En ik rende meteen naar mijn kamer, met tranen en bloed op mijn gezicht. Ik deed mijn deur op slot en duwde er daarna nog mijn bureau tegen aan.
In de hoop dat het me zou beschermen tegen het monster in de woonkamer.
Ik stortte neer op het bed en begon te huilen, niet van pijn maar van angst. Nooit had ik gedacht dat mijn leven er zo uit ging zien. Ik huilde de hele tijd die nacht, voor alles dat fout was in mijn leven.

MISSCHIEN VANDAVOND NOG EEN STUKJE!!!!!!!!!!!!! EN KUDO OF REACTIE????????????????????
PS. word het niet saai???????
XXX MAUD

Reacties: