FanFic.nl

Persoonlijke SA's

1. Elientjheu

Het is alweer een jaar geleden dat je voor het eerst naar een One Direction concert was geweest. Je droomt er nog elke nacht over en elke minuut worden je vlinders in je buik dubbel zo veel voor HEM... Je crush...

"ELIENTJE!!!" schreeuwt iemand beneden, je schrikt je kapot uit je dagdromen.
"WAT?!?!?!?!" Schreeuw ik terug
"IK ZIT JE" - gemompel en voetstappen en opeens vliegt de deur open - "ik zit je nu al 5 keer te roepen en je reageert niet!"
oh gosh, mijn moeder kan soms zo driftig worden in dit soort situaties.
"dan moet je ook naar mijn kamer komen" zeg ik
"daar ben ik nu toch ook" zegt mijn moeder
oh my lord.
"nou ja, wat wou je weten?" vraag ik.
"ik wil niks weten, maar er is iemand aan de deur voor je" zegt mijn moeder met een mysterieuze blik.
Een van mijn wenkbrauwen schiet omhoog.
"Voor mij?" vraag ik ongelovig.
ik woon nu ongeveer 7 maanden hier in Londen, en al vanaf het begin dat ik hier was word ik gepest door een pretty popular groepje in mijn buurt en iedereen is bang voor ze dus ik heb geen vrienden. Wie is er dan hier voor mij? Vraag ik me af.
"Jahaa, kom nou maar" haast mijn moeder zich.
Ik spring nog een beetje onzeker over de situatie van mijn hangstoel af en ik loop naar beneden.
Ik loop naar de deur en zie daar een man. Hij lijkt verdacht veel op... PAUL!! Wtf.... Wat komt hij hier doen??
"Hello Elientje" begint hij
"Are you ready?" vraagt Paul.
"Ready? For what?" vraag ik.
"For your day with One Direction, didn't your mom tell you?" zegt Paul.
ik kijk verbaasd, blij, gelukkig, verliefd, overdonderd en vooral opgewonden naar mijn moeder,
"verrassing!!" roept ze.
er komt een opgewonden gilletje uit mijn keel en dat is alles. Paul en mam beginnen te lachen.
"nou schiet op!" zeggen Paul en mijn moeder in een koor.
ik haast me in mijn schoenen en jas en loop al uitzwaaiend naar mijn moeder met Paul naar de limo. Paul doet de deur voor me open en verteld voordat hij de deur dicht doet dat we de jongens gaan ophalen.
Ik zit he-le-maal te shaken in de auto de weg naar Niall. Eenmaal aangekomen bij Niall's huis/villa doet Paul de deur voor me open.
"Kom, we gaan hem samen ophalen" Zegt hij vriendelijk.
ik ga helemaal los van binnen, ik heb al 100 feestjes gegeven in mezelf.
De bel gaat over, OMG ik zie hem lopen, OMG hij. doet. de. deur. open.
"Hey Paul" zegt Niall.
"Goodmorning my little child" zegt Paul met een grijns.
"Ha - Ha - Ha" zegt Niall. Dan wend hij zich tot mij.
"Hello beautiful, what's your name?" zegt hij.
"E.... Elientje" stamel ik. Hij is zooo lief, dat weet ik nu al
"Nice to meet you, my name is Niall" zegt hij met een knipoog.
ik lachte. We liepen naar de limo en Niall en ik stapte in. Paul liep naar het 'chaufferskamertje' en reed door naar Harry's huis.
"Sooo, did you sleep well tonight?" Vroeg Niall.
"Yes very good, you?" antwoorde ik.
"yes me too" zei Niall met een grote glimlach.
vlinders... vlinders o-ver-al. in mijn buik, benen, voeten, keel, hoofd, armen, handen, tenen EN vingers.
Ik begon te blozen, Niall merkte het.
"whatsupp?" vroeg hij
ik begon te giechelen.
Tot mijn grote verbazing begon hij ook te giechelen en keken we elkaar aan.
Uiteindelijk lagen we in een deuk en opeens... Wauw, een warme gloed gin over me heen want in voelde Niall's lippen zachtjes tegen mijn lippen aan.
HIJ ZOENDE ME!
Zo beleven we een paar minuten zitten, tot Niall terugtrok.
"Elientje, i have love at first sight, and i want you to be my girlfriend forever. I know it's fast and everything, but i can't wait longer for an answer." zei hij.
Het was even stil want ik was alle informatie aan het verwerken.
Niall keek me hoopvol aan.
"yes, yes ofcourse i want that!!" riep ik.
Niall's ogen begonnen te stralen en we zoenden elkaar weer.

het was heel gezellig toen we de andere jongens ophaalden. Het was verder een perfecte dag met veel knuffels, kusjes, telefoonnummers en gelach.
We werden dikke vrienden en we spraken elkaar veel.
Na een maand hoorde ik dat ze een nieuwe tour kregen. En guess what! ZE VROEGEN MIJ MEE!! Natuurlijk zei ik ja.
Dit zou een perfecte tijd worden.

Reacties: