Hoofdcategorieën
Home » Overige » The darkest skies (horror) » "Not every good thing stays a good thing"
The darkest skies (horror)
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
7 aug 2013 - 12:40
Aantal woorden:
420
Aantal reacties:
2
Aantal keer gelezen:
212
"Not every good thing stays a good thing"
Floris p.o.v.
Nog steeds in shock over het bijna vermoorden van dat kleine meisje rijd ik door naar het huis. Wat snel genoeg opviel achter de bomen. “Het is zo groot!” Lacht Sammy. “Ja zeg dat wel!” Antwoord ik al wat kalmer. Als we eenmaal de oprit op rijden voel ik me al een stuk vrolijker. Maar niet zo vrolijk als Sammy. Ze springt blij uit de auto en roept “YAY! We zijn er”. Ikzelf besluit ook de auto uit te stappen. Er zit geen slot op de voordeur dus de deur had al de tijd opengestaan. Voorzichtig duw ik de deur open. “WAT WAS DAT!” Roep ik een beetje paranoïde als er een vogel langs mijn hoofd afvliegt. “Gewoon een kraai ofzo die zal wel hebben gedacht dat hij binnen mocht, maar kraai guess what! Dat mag je niet” Probeert Sammy de kraai duidelijk te maken. Ik stap naar binnen en het ziet er nog best onderhouden uit. ik had een of ander spook ander spookhuis verwacht maar de lichten en alles deden t nog. “Wanneer komt de verhuiswagen?” vraagt Sammy terwijl ze op t punt staat de kelder in te lopen. “Morgen pas” Zucht ik. Ze loopt de trap af. Het blijft een tijdje stil. “Sammy?” Roep ik de kelder in. Ik krijg eerst geen reactie. “Sammy?” Probeer ik nog is. “FLORIS!” Roept Ze overstuur. Ik storm de trap af en tref Sammy in een hoekje van kelder huilend aan. “Wat is er gebeurd?” vraag ik. “Het meisje!” fluistert ze”. “Wat is er met het meisje?” “Ze stond daar!” Antwoord Sammy terwijl ze naar een deur in wijst. “Dat heb je je ingebeeld!” Probeer ik haar te overtuigen. Sammy schud haar hoofd. Ik pak haar hand vast en neem haar terug mee naar boven. Ik krijg nu al de kriebels van dit huis.
Na een weekje begon alles weer een beetje normaal te worden. we hadden het huis zo goed als af. Dat “Meisje” hadden we niet meer gezien. Waar ik ook niet op hoopte nogmaals te zien. Eigenlijk liep alles wel goed. Ik loop naar de badkamer en draai de kraan van de wasbak open. Ik sluit mijn ogen en geniet van het koude water dat over mijn gezicht druppelt. Ik pak een handdoek en veeg mijn handen en gezicht droog. “WHAT THE!” Ik kan niet uit mijn woorden komen als ik de handdoek bekijk. Ik gooi hem van schrik op de grond en ren naar beneden. “Sammy! Draai de kranen niet open!” Roep ik in paniek.
Nog steeds in shock over het bijna vermoorden van dat kleine meisje rijd ik door naar het huis. Wat snel genoeg opviel achter de bomen. “Het is zo groot!” Lacht Sammy. “Ja zeg dat wel!” Antwoord ik al wat kalmer. Als we eenmaal de oprit op rijden voel ik me al een stuk vrolijker. Maar niet zo vrolijk als Sammy. Ze springt blij uit de auto en roept “YAY! We zijn er”. Ikzelf besluit ook de auto uit te stappen. Er zit geen slot op de voordeur dus de deur had al de tijd opengestaan. Voorzichtig duw ik de deur open. “WAT WAS DAT!” Roep ik een beetje paranoïde als er een vogel langs mijn hoofd afvliegt. “Gewoon een kraai ofzo die zal wel hebben gedacht dat hij binnen mocht, maar kraai guess what! Dat mag je niet” Probeert Sammy de kraai duidelijk te maken. Ik stap naar binnen en het ziet er nog best onderhouden uit. ik had een of ander spook ander spookhuis verwacht maar de lichten en alles deden t nog. “Wanneer komt de verhuiswagen?” vraagt Sammy terwijl ze op t punt staat de kelder in te lopen. “Morgen pas” Zucht ik. Ze loopt de trap af. Het blijft een tijdje stil. “Sammy?” Roep ik de kelder in. Ik krijg eerst geen reactie. “Sammy?” Probeer ik nog is. “FLORIS!” Roept Ze overstuur. Ik storm de trap af en tref Sammy in een hoekje van kelder huilend aan. “Wat is er gebeurd?” vraag ik. “Het meisje!” fluistert ze”. “Wat is er met het meisje?” “Ze stond daar!” Antwoord Sammy terwijl ze naar een deur in wijst. “Dat heb je je ingebeeld!” Probeer ik haar te overtuigen. Sammy schud haar hoofd. Ik pak haar hand vast en neem haar terug mee naar boven. Ik krijg nu al de kriebels van dit huis.
Na een weekje begon alles weer een beetje normaal te worden. we hadden het huis zo goed als af. Dat “Meisje” hadden we niet meer gezien. Waar ik ook niet op hoopte nogmaals te zien. Eigenlijk liep alles wel goed. Ik loop naar de badkamer en draai de kraan van de wasbak open. Ik sluit mijn ogen en geniet van het koude water dat over mijn gezicht druppelt. Ik pak een handdoek en veeg mijn handen en gezicht droog. “WHAT THE!” Ik kan niet uit mijn woorden komen als ik de handdoek bekijk. Ik gooi hem van schrik op de grond en ren naar beneden. “Sammy! Draai de kranen niet open!” Roep ik in paniek.
Reacties:
Elientjheu zei op 7 aug 2013 - 17:07:
wat is in de kraan? bloed? inkt? vleermuizenbraaksel? die laatste lijkt me nog leuk plies wees vleermuizenbraaksel xxx
wat is in de kraan? bloed? inkt? vleermuizenbraaksel? die laatste lijkt me nog leuk plies wees vleermuizenbraaksel xxx
Ja of er zit slijm in. O.o Maar ik denk wel idd bloed. Maar spannen dus gauw verder!