FanFic.nl

Fallen myself

3. een vrije dag

Door de ogen van Rebecca: ik ken de jongens nu al twee weken. Alles wat ik daar meemaakte vertelde ik vol overtuiging aan Daphne en Phoebe. Ik ben zelf al een keer mee geweest op zaterdag naar het feest beneden. Maar de jongens hadden besloten om een vrije dag te nemen vandaag dus gebeurt dat ook.
Op mijn klok zie ik dat het al een uur is. Ik zet mijn computer aan. Langzaam start het ding op. Ik besluit maar eens een keer te kijken op de website van mijn club. En mijn weblog bij te werken hoe het nu met mij is. Foto’s zou ik leuke uitzoeken en er dan ook opzetten. Voor fans zijn er meteen weer leuke foto’s te vinden. Als het stomme ding eindelijk is opgestart zet ik snel internet aan. De site van de club tik ik in en de site verschijnt. Er staat een grote foto van mijn groep op. Allemaal gekleed in korte rokjes en open topjes. Tom moest dit maar niet zien. Die zou de hele dag geilen op dit scherm. Ik open mijn blog. Daar staan foto’s op van in de club maar ook die ik thuis voor de spiegel heb gemaakt. Ik begin te typen over hoe het nu hier is. Als ik een lang stukje heb zet ik het erbij. Start msn op en zie dat Romeo online is. Meteen begint hij te tikken

Romeo: Hey hoe is het nu met jou?
Rebecca: Goed, een beetje druk en met jou?
Romeo: Ook. Heb je de nieuwe partyavond al gezien.
Rebecca: nee welk thema?
Romeo: Hawaï
Rebecca: Lekker zomers! Hou ik wel van wanneer is het?
Romeo: eerste week vakantie dus 11 juli
Rebecca: Dan kom ik ook weer. Stuur maar een nummer dan maak ik er een dans op. En ik zal wel een uitnodiging maken en op de site zetten.
Romeo: dat is goed. daar ben je de beste in. Een nummer zal ik overleggen. Heb je daar wel tijd voor?
Rebecca: Ja ik ben vandaag vrij.

Terwijl ik dit schrijf word er hard op de deur geklopt en komt Tom binnengestormd. De rest volgt langzamer.

Rebecca: ik was vrij. Nu zitten de jongens hier. Maar ik maak die uitnodiging wel.
Romeo: het is ook niet alles. Omgaan met een beroemde band.
Ik begin iets te hard te lachen. waardoor ik meteen vragende blikken voel branden.
Rebecca: als ik kon gaf ik je nu een schop.
Romeo: auw.
Rebecca: grappig. Eens vragen wat die jongens nu willen.
Romeo: hee ik moet gaan. Ik heb nog wel verplichtingen en moet gaan dansen.
Rebecca: geef ze allemaal maar een zoen van me. En doe ze de groetjes.
Romeo: Alleen de meisjes vind ik niet erg. De jongens heb ik wat meer op tegen.
Rebecca: Doei Romeo.
Romeo: Dag Dag Schatje. Ich liebe dich
Rebecca: me too.

Als ik opzij kijk zie ik het gezicht van Tom naast me. Het staat bedenkelijk. “Zo Rebecca, heb je een vriendje”� “Wie Romeo, nee bedankt ik hoef hem niet. Zo eindigen we altijd. We weten toch wel dat de ene geen gevoelens dieper dan vriendschap voor de andere heeft.”� Tom kijkt me lachend aan. alsof ik net iets gezegd heb wat zijn dag weer goed maakt. “Tom, vraag je je af wie Romeo eigenlijk is. Hij zit bij mij in de dansgroep van die club waar ik jullie over vertelde.”� Bill en Tom knikken. Georg en Gustav kijken verbaasd. Hun had ik niet verteld over die club. Ik ga weer terug naar de site van de club en open de startpagina voor een thema te maken. Na kijken 4 paar jongensogen mee en gieren het uit als ze de foto’s van onze groep zien. “Rebecca zo mag je er bij ons ook wel bijlopen hoor”� zegt Georg met een lach. “In je dromen mannetje.”� Ik begin te tikken over het thema Hawaï. “Waarom zijn jullie eigenlijk hier.”� “Bill heeft iets leuks voor je bedacht en nu komen we je ophalen. Ik hoop wel voor je dat je je bikini bij hebt”� lacht Tom. “Wat als ik nee zeg”� “Dan zul je naakt mee moeten.”� Ik geef Tom hard een stomp tegen zijn arm. Die trekt meteen een pijnlijk gezicht. “Jongens, dit maak ik nog wel even af dus vermaak je maar met een tv. Als ik bijna klaar ben met de tekst gaat de deur weer open. “Rebecca, kan dit voor vanavond.”� Ik draai me om. zie de jongens hetzelfde doen wanneer ik Phoebe en Daphne zie begin ik te lachen. “Mijn kleren staan jullie geweldig, niet jongens.”� De jongens draaien beschaamd hun hoofd om. Daphne en Phoebe kijken nu in de richting van het bed. Ik wenk dat ze moeten komen. “Helpen jullie me even”� vraag ik. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe Tom en Georg ze volgen. “Willen de heer Kaulitz en de heer Listing ergens anders naar kijken.”� De jongens beginnen te lachen. Daphne krijgt een kleur op haar wangen. Ik laat ze trots zien wat ik net heb gedaan om ze er nog wat foto’s aan mee te laten toevoegen. Ik lees maar voor wat er staat omdat ze geen Nederlands kunnen. De jongens luisteren gewoon mee.

Hallo mensen
er is binnenkort weer een partyavond
Het thema is Hawaï.
Welkom in de hitte en de sfeer.
Wij zullen er ook weer bij zijn met geweldige dansen.
Het is op 11 juli
Het begint om 10 uur.
Zie ik jullie dan.
Veel plezier.
-xxx-jes The Dolls

Iedereen begint te lachen om de naam. Dat deden wij toen ook, maar we hebben de naam ooit van mensen gekregen. Ze vinden het wel goed en willen opstaan. Maar ik blijf zitten. “Jongens, eigenlijk had ik al iets afgesproken met Daphne en Phoebe”�lieg ik. Ze kijken me niet begrijpend aan maar als ze mijn blik zien snappen ze het. “euh, dan gaan ze gewoon mee”� zegt Bill snel. “Wat gaan jullie doen”� vraagt Phoebe snel. “Zwemmen”�roept Georg. Met zijn 3e gaan we nu voortmaken om onze badspullen te pakken. “Phoeb, Daph kan ik me bij jullie op kamer omkleden? Die jongens hier zouden me toch alleen maar aanstaren.”� De meiden trekken me lachend mee. Ik steek mijn tong uit naar de jongens.

Even later zitten we met zijn allen in de auto op weg naar het zwembad. Phoebe en Daphne zijn blij dat ik ze stiekem mee heb genomen. De jongens vinden het niet eens erg. Bij het zwembad beginnen de jongens zich eerst om te kleden. We zijn sneller klaar omdat we onze bikini’s al aan hebben. Ik heb een prachtige zwart met rode aan. Phoebe een bruin met allemaal kleurtjes. En Daphne een oranje met een rood en gele bloem op haar kont. Als de jongens ons zien zakken hun ogen open van verbazing. Ik let een beetje op Georg en Gustav en zie dat ze hun ogen niet van Daphne en Phoebe. Hierdoor heb ik niet in de gaten dat Tom letterlijk staat te kwijlen naar mijn lichaam. Bill kijkt alle drie de jongens lachend aan. het is ook wat. Als we alledrie iets met elkaar zouden krijgen zou hij erbuiten vallen. Maar dat laten we niet gebeuren. Met zijn allen zoeken we een plekje naast het zwembad. Dat is niet zo heel moeilijk omdat de meeste mensen nog naar school moeten. Met zijn 7e duiken we het water in. Daar beginnen we te stoeien.

Door de ogen van Tom: Ik duw Rebecca onder. Ze kijkt me lachend aan als ze weer bovenkomt. Ze duwt haar gewicht vol op mij en ik ga onder. Ik trek haar mee aan haar pols en zwem een paar slagen onder water van de groep af. Ze zwemt gewillig mee. Als we geen adem meer hebben komen we even boven. Ik wijs naar de hoek en ze knikt. Ze duikt onder water en trekt me mee naar de hoek. We doken onder water omdat anders de rest meteen wist waar we waren. Ik vond het al wat dat ze met me mee ging. In de hoek van het zwembad kwamen we weer boven. Er was een smal randje waar we op gaan staan. Ze kijkt me vragend aan. “Wat”� vraag ik haar. “Waarom neem je me mee naar hier”� zegt ze met een lach. Ja hoe ga ik dat haar zeggen. Ik vind je heel leuk en vraag me af hoe jij mij vind. Dan is er een grote kans dat ze meteen weer wegzwemt. “euh”� zeg ik maar. “Geen idee eigenlijk. Ik wou gewoon met je praten.”� “En dat kun je niet gewoon vragen. Of ergens anders”� antwoord ze uitdagend. Maar ergens zie ik dat ze het helemaal niet erg vind dat ik haar mee heb genomen. “Waarover wil je het dan hebben”� zegt ze. “Weet ik eigenlijk niet”� zeg ik dan eerlijk. Nou ja ik weet het wel maar weet niet hoe ik het moet zeggen. Waarom had ik ook al niet van tevoren een gespreksonderwerp gekozen. Ze begint te lachen en valt bijna van de rand. Snel pakt ze mijn hand. Ik trek haar terug. Haar lichaam komt helemaal tegen mij aan te staan. Haar been schuift tussen mijn benen. Langzaam buigt mijn hoofd naar het hare. Ik kijk haar in de ogen. Ze kijken me liefdevol aan. Ik duw mijn lippen op de hare. Mijn ene arm sla ik om haar heupen om haar tegen te houden met vallen. Met mijn andere houd ik ons vast aan de kant. Haar armen liggen in mijn hals. Ze zoent me terug. Ze duwt haar lichaam tegen mij aan. Ik voel mijn binnenste helemaal warm worden. Langzaam lost haar mond de mijne. In een fractie van een seconde bedenk ik me dat ze een vriendje heeft. Ik kijk haar beschaamd aan. “Sorry”� zeg ik. Ze lacht naar me. “Waarom”� vraagt ze. “Je hebt toch een vriendje.”� Zeg ik voorzichtig. Nu begint ze te lachen. “Had ik niet. Maar nu weet ik het niet meer?”� ze kijkt me vragend aan. “Daar weet ik het antwoord wel op”� ik buig me weer voorover. Druk mijn lippen op de hare. Ze begint met mijn dreadlocks te spelen. Mijn hand ligt nog steeds over haar heupen. Langzaam leg ik mijn andere hand op haar onderrug. Ik voel hoe we ons evenwicht verliezen en omvallen. Ik val bovenop haar. Ze duwt me van haar af en komt weer boven. “Dus dit was eigenlijk wat je me wou vertellen”� “Ja”� antwoord ik. Ze zwemt naar me toe en al watertrappelend drukt ze haar zachte lippen op de mijne. We schrikken allebei als er iemand net langs ons heen springt. Een vloedgolf overspoelt ons. Als we weer proestend boven komen kijken we in het vrolijke gezicht van Georg. Ik duw hem keihard onder. Ik zie in mijn ooghoek dat Rebecca simpel uit het water klimt. En achter haar staat de rest van de band en haar vriendinnen. Ze kijken elkaar betekenend aan. Hierdoor begint Rebecca te lachen. Ik kijk haar vragend aan. Maar ze schud haar hoofd. Ik kijk in het verraste gezicht van mijn broertje. Hij kijkt me met een veelbetekende blik aan. Van je hebt de stap genomen maar let op wat ik gezegd heb. Rebecca lijkt mij anders helemaal nergens bang voor. Ik heb een paar dagen geleden eerlijk gezegd wat ik voel. De jongens reageerde niet verbaasd. Ze dachten zelf dat Rebecca hetzelfde voelt. Ze hadden dus gelijk gehad. Ik kijk in het opgezet verbaasde gezicht van Georg. Dat “Tom kon je weer je handen niet thuishouden”� zei. Wat een hilarische giechelbui opleverde bij de meiden. Ik kijk ze aan en zie Rebecca’s lippen bewegen. Nu liggen ze nog harder in een deuk. Wat zou ze zeggen. Ik ga naast Rebecca op de kant zitten. “Tom ben je zo nieuwsgierig wat ik zeg”� Ik lach in mezelf. De meiden geven haar een duw waardoor ze over mij heen valt. Ik hou haar nog net tegen voordat ze in het water ligt. “Kom we gaan wat drinken”� zegt Gustav. Met zijn 7e lopen we terug naar onze stoelen. Gustav en Georg halen wat te drinken. Ik bestel net als Rebecca een cola. Ik plof naast haar neer op haar ligstoel. Een warm gevoel overspoeld me als ik in haar lachende gezicht kijk. Ik sla mijn arm om haar heen. Ze legt haar hoofd op mijn schouder. Georg geeft ons allebei een glas. Ik neem een slok en zet mijn glas op tafel. Ze geeft me haar glas ook aan. ze blijft nog steeds tegen me aan hangen. “Zo en zijn jullie vandaag nog van plan om elkaar los te laten.”� Roept Georg ons toe. “Nee”� zegt ik en duw haar nog dichter tegen me aan. Daphne draait met haar ogen naar Rebecca en die ligt meteen dubbel. Waarom hebben meiden zo’n soort spreektaal. “Ik moet naar het toilet”� zegt Phoebe. Daphne en Rebecca staan allebei op. En lopen met haar mee. “Waarom gaan meiden altijd met meer naar de wc”� zeg ik gespeeld beledigd. Omdat Rebecca me daarvoor van zich heeft afgeduwd. Ze maakt een teken met haar hand dat ze dat gehoord heeft. Bill begint te lachen. ik zucht in mezelf. Dat was ook niet de bedoeling. “Wat gaan we dadelijk eigenlijk doen”� vraagt Gustav met een vragend gezicht naar mij. “Weet ik veel”� antwoord ik. “Rebecca een beetje vermaken met je gezelschap zeker”� zegt Gustav terug. “Kan”� “Ik heb zin in iets anders. We gaan volleyballen in het water”� zegt Bill. Georg begint te lachen en zegt “Dan zetten we Tom en Rebecca niet bij elkaar dan verliest dat team zeker.”� “Nou jullie worden bedankt voor jullie steun”� zeg ik gemaakt boos. “Welke steun”� hoor ik een meisjesstem achter me. Ik zie dat haar vriendinnen achter de andere drie jongens sluipen. In hun hand zie ik dat ze emmers hebben. Ik begin te lachen tot ik me bedenk dat Rebecca dat waarschijnlijk ook heeft. Ze komt voor me staan en gaat op mijn schoot zitten. Haar handen zijn leeg. Wat heb ik een geluk denk ik bij mezelf. “Oo ze denken dat we niet meer van mekaar af kunnen blijven”� zeg ik nonchalant. “Ooo, nou die wens kunnen we laten uitkomen. Maar we zetten het jullie wel betaalt”� ik zie haar knikken naar Phoebe en Daphne. Die halen een emmer koud water achter hun rug vandaan die ze doodleuk boven de hoofden van de jongens houden. Ze kieperen ze om en die beginnen te gillen. Rebecca kijkt met een lach toe. “Zo, dat is jullie ook weer betaald gezet”� Phoebe komt niet meer bij en moet zich vasthouden aan de stoel van Gustav. Die pakt zijn kans en zet haar bij hem op schoot. “Ik merk dat je graag voor kachel wil spelen. Want door je actie heb ik het wel een beetje koud gekregen.”� “Geen probleem hoor”� antwoord deze. Ze gaat zelf dichter tegen Gustav aan zitten. Ik begin te lachen om de blik van Gustav. Ik voel Rebecca’s elleboog in mijn buik. “Niet lachen, dat is toch hartstikke lief”� fluistert ze. Ik kijk haar beschaamd aan. Ze geeft me een vluchtige kus op mijn wang. Daar ben ik het niet mee eens. Ik sla mijn armen om haar heen en duw haar tegen me aan. ik voel een rilling door haar lichaam. En verslap mijn greep. Ze draait haar hoofd om. kijkt me aan en ik zie iets van angst in haar ogen. Maar die verdwijnt weer even snel. Zou Bill gelijk kunnen hebben. Rebecca heeft haar hoofd weer omgedraaid en leunt op mijn schouder. Met mijn ogen zoek ik mijn broertje. Als onze ogen elkaar ontmoeten. Zie ik hem zachtjes knikken. Hij heeft het ook gezien. Gustav is nog steeds zich op Phoebe aan het concentreren. En Georg pakt Daphne terug. In haar ogen zie ik duidelijk het maakt me niet uit. Doe het maar. Georg ziet mij kijken en trekt een brede grijns. Had Rebecca echt iets met ze afgesproken of loog ze dat. Ze wist wie haar vriendinnen leuk vinden. Ik zie dat Bill opstaat en naast me komt zitten. Hij kijkt me pruilerig aan. met een blik van: broertje laat me niet in de steek. Ik wil er ook bij horen. Ik begin een beetje te lachen. “Gaan we die meiden nou terugpakken”� fluistert hij in mijn oor. Ik kijk hem niet begrijpend aan. “Ben je gek geworden”� fluister ik terug. “Kijk dan die 2 hebben eindelijk ook een beetje plezier. En als jij een vriendinnetje wil heeft ze er vast ook zo een voor jou naar hier getoverd.”� Ik voel hoe ze in mijn hand knijpt. Dat laatste had ze dus verstaan schat ik. Ze draait haar hoofd en kijkt Bill aan. “Moet ik een vriendin voor je zoeken?”�vraagt ze. Bill schudt zijn hoofd. “Voel je je een beetje buitengesloten”� ze kijkt Bill zo recht in zijn ogen dat ik het gevoel heb dat ze recht door hem heen kan kijken. Dat kan Bill soms ook zo goed. dat is echt eng. Ik zie dat Bill hetzelfde gevoel heeft. “Kom”� zegt ze. Ze staat op en trekt mij en Bill mee. Naar Phoebe en Daphne geeft ze een knipoog en ze trekt ons mee naar het bubbelbad. Ik laat me begeleiden. Bill twijfelt af en toe. Ik por hem. “Niet twijfelen gewoon meegaan. Ik vertrouw haar toch wel”� fluister ik. “Niet fluisteren in gezelschap”� klinkt het voor ons. In het bubbelbad laat ze zich tussen ons in vallen. Waardoor ze half op ons terecht komt. Ik zie dat Bill ergens een beetje schrikt. Ik lach hem bemoedigend toe. “Bill, wat is er”� vraagt ze. “En zeg niet er is niks. Want je weet net zo goed als ik dat dat niet waar is.”� Bill begint te lachen. “Je hebt wel een beetje gelijk dat ik me buitengesloten voel.”� zegt hij eerlijk. Ik kijk hem bewonderd aan. ik moet normaal nog even doorzeuren voordat hij het echt verteld. Of komt het dat zij een meisje is. “Bill, kan ik daar iets aan doen.”� “Nee, ik moet me niet zo aanstellen. Maar als jullie allemaal iets krijgen moet ik iedere keer tegen jullie kleffe gedoe aankijken.”� Ik zie dat Rebecca voorover buigt en haar handen om zijn nek slaat. Ze geeft hem een knuffel. Ik zie Bill schrikken. Ik kijk hem lachend aan en schudt mijn hoofd. Ze doet dit uit zichzelf. Ze voelt zich misschien zelf een beetje schuldig. Ten slotte heeft zij Daphne en Phoebe meegenomen. “Ik heb ook nog vriendinnen die jou te gek vinden, moet ik je daar eens aan voor stellen”� fluistert ze in zijn oor. Ik zie zijn blik zachter worden. Zonder woorden begrijpt ze hem. En ik begrijp ook dat ze een onderlinge afspraak maken over dat ze een beetje zou letten op het kleffe gedoe. Ze laat hem weer los en komt terug zitten.

Door de ogen van Gustav: Phoebe zit nog steeds op mijn schoot. Haar lichaam nog steeds tegen het mijne. Haar hoofd ligt op mijn schouder. Mijn hoofd een beetje tegen het hare. Haar haar ruikt naar perziken. In mijn ooghoeken zie ik dat Daphne ook bij Georg op schoot zit. Rebecca is samen met Bill en Tom verdwenen. Of ze wou ze alleen spreken of ze wou ons met rust laten. En daar heb je Tom ook niet mee. Ik aai met mijn hand door de haren van Phoebe. Ze blijft stil zitten. Ik voel aan haar ademhaling dat ze ervan geniet. Ik moet wel zeggen toen ze in Rebecca’s kleren voor de deur had gestaan. Ze viel me toen al op. Haar zag ik als eerste. Daphne zag ik bijna niet. Alleen wist ik mijn blik wel af te wenden. Rebecca bleek ons alleen wel via haar spiegel in de gaten te houden. Anders kon ze nooit zeggen dat Tom en Georg aan het gluren waren. Al wist ik dat ze dat ook kon zeggen zonder te kijken. Dat is dan ook niet uitzonderlijk moeilijk. Maar ik weet zeker dat ze mijn blik ook zou hebben moeten vangen. Net zo dat dat grapje met die koude emmers net van haar was. En dat was ook de reden dat ze alledrie tegelijk naar de wc gingen. Nu voelt ze ons weer perfect aan en laat ons vieren alleen. Om uit te zoeken wat we willen. Ze had me verteld dat Phoebe en Daphne ook fans waren. Al vond ik het knap dat ze niet begonnen te gillen en te springen. Dat ze wel gedaan hebben toen Rebecca vertelde dat ze ons had leren kennen. De volgende dag had ze redelijk pijnlijke armen. Daar bleken de twee dus volop tegen aan zijn gesprongen. En ook nog boven op haar. Langzaam glijdt ik weg uit mijn droom als Phoebe in mijn hand knijpt. “Waar denk je aan”� fluistert ze. “Wat als jullie nou niet de kamer van Rebecca waren ingelopen.”� “Niet aan denken”� zegt ze terug. Dat waren we toch wel. Ook al gaf ze geen toestemming. “Kut, het is al 6 uur”� hoor ik naast me. Phoebe en Daphne kijken elkaar lachend aan. Georg kijkt beschaamd dat hij net volop heeft lopen schelden. “Laten we dan Bill, Tom en Rebecca maar zoeken”� “Ooo, dat is niet zo moeilijk”� zegt Daphne. “Als Rebecca heeft mogen beslissen waar ze heen gaan dan zijn ze in het bubbelbad. Die wees ze net ook al aan.”� met zijn 4e lopen we naar het bubbelbad waar ze inderdaad alledrie zitten. Rebecca in het midden met haar hoofd op Toms schouder en haar ogen dicht. Het is zo’n lief gezicht dat we haar eigenlijk niet wakker willen maken. Tom geeft haar toch maar een kus volop haar lippen. We zien Rebecca ogen open gaan.

Reacties: