FanFic.nl

Fallen myself

10. de repetitie

Hoofdstuk 10 de repetitie

Door de ogen van Claire: De hele verdere week hebben we testweek. Iedere keer zit mevrouw Versteeg erbij. De testen gaan heel goed bij mij. Ze zullen wel niet zo goed gaan als bij Rebecca, maar dat hoeft ook niet. Rebecca is nogal perfectionistisch. Niet in alles maar met haar cijfers wel. Meestal is ze nog niet tevreden met een 8 terwijl ik zit te knokken voor een 7. Maar nu zijn we van de testweek verlost. We zijn net klaar met onze laatste test. De vakantie kan als het ware beginnen.
We lopen met zijn 3e de klas uit. “Klaar om naar mij te komen”� roep ik blij. Rebecca knikt en Fleur rent al naar haar kluisje. We hadden wel eens geoefend toen Rebecca weg was maar niemand kan haar stem vervangen. Dus al snel hielden we er dan mee op. Ik en Rebecca lopen wat langzamer achter Fleur aan. Fleur is wel de speelste van ons 3. ze kan overal mee lachen en is meestal opgewekt en overal voor in. Ikzelf kijk soms een beetje de aap uit de mouw. Maar doe uiteindelijk even gezellig mee. En Rebecca die is veranderd sinds Frank. Nu denkt ze soms eerst even over na voordat ze weer ja zegt. En van jongens moet ze soms niks hebben. Dan kijkt iedereen haar aan. maar als ze dan zegt dat hij alleen uit is op seks moeten we lachen om haar eigen ik. Al heeft ze die nooit meer volledig weten te vinden. En ook dat is te zien. Ze kan soms gewoon minder hebben. Maar toch is ze nog steeds vrolijk. We zijn bij de kluisjes aangekomen. Iedereen pakt zijn jas en legt de laatste boeken erin. Al zonder kaftpapier. Mooi op hun plek voor als we onze boeken moeten wegbrengen. Ik trek mijn jas aan en sluit mijn kluisje. Slinger mijn tas om en ga mijn fiets pakken. Bij de poort staat Fleur al te wachten. Rebecca zie ik ook al aankomen. Al snel zitten we met zijn 3e op de fiets. Mijn huis ligt precies de andere kant op als dat van Fleur en Rebecca. Met zijn 3e naast elkaar fietsen we door de wijk. Hier komen toch bijna nooit auto’s dus ook minder gevaar. Van Fleur naar Rebecca moet je dit niet proberen.

Na een kwartiertje fietsen komen we bij mijn huis aan. we zetten onze fietsen in de tuin. We lopen naar binnen en pakken iets te drinken. Als ik roep dat we er zijn krijg ik geen antwoord. weer niemand thuis dus. We nemen de koekjestrommel en nemen die mee naar de garage. De garage is geluidsdicht gemaakt zodat we er gerust in kunnen spelen. Rebecca loopt langs mijn drumstel en het keyboard van Fleur. Ze laat haar handen over de toetsen gaan. Ze kan ook een heel klein beetje spelen. Al vind ze zelf van niet. Ik zet mijn drinken en de bak koekjes op een bijzettafeltje bij de bank. Ik loop naar mijn drumstel en begin met aansluiten op de versterker. Fleur doet hetzelfde met haar keyboard. Ik sla op de bekken en er komt een prachtig geluid uit. Alleen Rebecca grijpt even naar haar oren. “Claire dank je ik ben alweer wakker”� roept ze gespeeld gefrustreerd. Ik lach. “Welk nummer eerst”� vraagt Fleur. Ik kijk Rebecca aan. Fleur ook. “Waarom moet ik beslissen”� zegt deze. “Omdat jij het langste weg was.”� Krijgt ze als antwoord. Rebecca zucht en zegt dan “My dream van DHT, maar wacht even ik moet nog aansluiten.”� We knikken en ik begin af te tellen. Rebecca sluit nog snel haar microfoon aan en test deze. Dan zet Fleur ook in. Even later begint Rebecca te zingen. Het voelt meteen weer als vanouds. Mijn handen vinden vanzelf het perfecte ritme en blijven door drummen. Ik kijk lachend naar de rest. Dit had ik zo erg gemist. Gewoon met zijn alle oefenen. Lekker muziek maken en de wereld om je heen vergeten. Rebecca begint al harder te zingen. Je hoort de daadkrachtigheid in haar stem. Net alsof ze echt meent wat er gezongen word. Fleur’s handen vinden de toetsen. Zo gemakkelijk. Ze heeft haar ogen gesloten. Ze geniet van de muziek. Er zit een glimlach om haar mond. Een glimlach die nooit meer verbroken hoeft te worden als ze zo doorgaat. Als het nummer is afgelopen begint Fleur het volgende nummer te spelen. Ik luister even maar zet dan in. Rebecca heeft ook al door welk nummer het is en begint te zingen. De gelijkenis van haar stem en die van Bill is echt erg. Fleur lijkt het ook te horen. Ze zingt ich bin nicht ich zo goed dat het lijkt alsof Bill hier zelf staat. Als het nummer is afgelopen zegt Rebecca “Hallo is er iets?”� “Nou, je stem lijkt nu echt op die van Bill”� “Danke ik heb zanglessen gehad van Bill. Of nou ja, hij stond naast me en ik liet mijn stem hetzelfde klinken.”� Nog iets waar Rebecca goed in was. Haar stem precies zoals iemand anders laten klinken. Soms is dat ook het engste wat ik ooit heb gehoord. Zo maakte ze me een keer wakker met de stem van een lerares op school.

Na nog een half uur stoppen we met spelen. We gaan op de sofa zitten en drinken ons glas drinken op. We beginnen ook koekjes op te eten. “Zullen we een nieuw nummer schrijven”� stelt Fleur voor. “Willen we ooit beroemd worden hebben we wel eigen nummers nodig en we hebben er eigenlijk pas een.”� “Ja, klopt”� beaamt Rebecca. Ik sta op en loop naar de kast die in de garage staat. Daar haal ik een schrijfblok uit. Er staan ook een aantal tekeningen in. Maar pas een compleet nummer. Nog wel een aantal halve. “Als we de halve nummers nu eens afschrijven zijn we sneller klaar en hebben we niets alles voor niks verzonnen”� stel ik voor. Rebecca knikt en pakt het blok van me over. Ze bladert het blok door. Bij het eerste halve nummer stopt ze. Ze leest de titel hardop voor “hou van je.”� “Ja”� roept Fleur. Fleur was ooit begonnen aan het nummer toen haar vriendje het net uitmaakte. Ze had alleen nooit de moed gehad om het af te maken. Hij had haar bedrogen met een ander en toen had ze het uitgemaakt. Maar het deed haar pijn omdat ze nog steeds van hem hield. Fleur pakt een pen en schrijft het nummer af. Als ze klaar is leest ze het hardop voor.

Ik zie je
Ik zag je
Ik hou van je
Ik hield van je

Waarom doe je dit me aan
Waarom laat je me voor deze vuren staan
Ik heb je wel gezien
Nooit gedacht dat je het ooit zou doen
Maar dat was maar schijn
Je hebt het toch gedaan

Refrein
ik zie je
Ik zag je
Ik hou van je
Ik hield van je

Is er een reden voor dit alles
Is er iets dat ik fout heb gedaan
Waarom laat je me dit voelen
Waarom laat je mij gaan
Je houd me niet tegen
Je wil me niet terug
Ik was je alles
Maar dat is al lang geleden

Refrein

Je ging nu echt te ver
Ik kon het niet meer aan
Ik moet je laten gaan

2x refrein

“En wat vinden jullie ervan”� vraagt ze opgetogen. We knikken. Ik ga weer achter mijn drums zitten en Fleur gaat achter haar keyboard staan. Rebecca staat er naast. “Hoe wil je het hebben”� vraagt ze. Fleur begint zachtjes te neuriën. Haar handen tikken na een tijdje zachtjes mee. Af en toe probeert Rebecca een beetje mee te zingen. Ik laat ze even. Strakst kom ik er ook wel bij. Na een kwartier heeft Fleur het nummer te pakken. Ze laat Rebecca het zoeken met het zingen. Hier en daar verandert ze iets. Nu moet ik ook mee gaan doen. Ik laat Fleur inzetten en een stukje solo spelen. Dan begin ik te drummen. Rebecca begint te zingen. Ik het midden van het nummer tijdens de brug en vlak erna laat ik Fleur solo spelen. Rebecca had het door en hield ook even haar mond. Daarna zette ze weer in en pakte ik het nummer ook weer op. “Dat was mooi”� zegt Fleur. Maar zouden jullie mij de volgende keer ook even willen waarschuwen als jullie dat doen”� we knikken schijnheilig. “Nog een keer.”� besluit Rebecca. “Fleur jij krijgt op het zelfde stuk een solo en je mag er iets voor verzinnen. Waarschuw me even als je daarmee klaar bent. Dan kunnen ik en Claire weer inzetten”� “Oke”� is het antwoord. fleur begint te spelen en het begint weer van voor af aan. alleen dit keer weet ze dat ze een solo moet spelen en maakt ze er een heel kunstwerk van. Na een halve minuut geeft ze ons weer een teken dat we door kunnen spelen. “Oke Fleur dat is wel erg lang”� zeg ik. Ze grinnikt en zegt “De volgende keer krijg jij een solo”� “Hey, en ik kan geen solo krijgen”� “Nee, je zingt al solo en accapella hebben we geen zin in.”� “Oke, dat klopt”� zegt Rebecca dan tevreden. “Nog een nummer”� vraag ik. Rebecca kijkt op de klok. “Nee, doe maar niet. Ik moet naar huis”� ze sluit haar microfoon af. Ik begin met mijn drumstel uit de versterker te halen en Fleur doet hetzelfde met het keyboard. We lopen samen naar binnen. Fleur en Rebecca lopen allebei naar hun jas en dan naar de tuin. Ze pakken hun fiets en rijden weg. Ik kijk ze nog een hele tijd na. Ze zijn al lang niet meer te zien. De buurjongen laat me ontwaken. Zijn brommer maakt veel lawaai als hij thuiskomt. “Hey Claire, hoe is het met jou?”� vraagt hij beleefd. “Ooh, wel goed. ik ben een beetje moe. Maar niks kan me tegenhouden mijn testweek is voorbij. En we hebben net flink gerepeteerd met de band.”� “Mag ik eens een keer komen luisteren. Ik denk dat jullie wel heel goed zijn.”� Ik knik. “Maar we hebben nog niet echt vaste speeldagen.”� “Als ik iets hoor kom ik wel een keer kijken.”� “Is goed”� zeg ik en we lopen tegelijk ons eigen huis weer in. De garage was redelijk geluidsdicht gemaakt. Maar nog hoorde je het soms op straat. Bijvoorbeeld als we met onze versterkers werkte en dan op vol volume zette. Ik loop naar mijn kamer en zet de computer aan. Op msn is niemand. Ik zucht en zet muziek op. Ik begin te dansen. Me gewoon laten leiden door de muziek. Uiteindelijk beland ik op mijn bed. Ik doe mijn ogen dicht en ga een soort van mediteren. Ik laat alle beelden die bij me op komen gewoon weer gaan. Na een tijdje kijk ik op de klok. Er staat half 6. tijd om het eten klaar te maken. Ik zet de muziek stop en sluit de computer af. Ik de keuken staat precies klaar wat we eten. Ik begin de groente te snijden. Al snel kan ik alles bij elkaar in een pan gooien. Ik zet de pan aan en doe er ook een beetje vet bij. Ik roer door de pan. Ik laat mijn heupen meezwingen op de muziek van de radio. Ik ken de nummers niet maar dat interesseert mij niet. Als het eten bijna klaar is hoor ik een auto voor de deur stoppen. Mijn moeder komt binnen en loopt door naar de keuken. Ze dekt de tafel en ik help haar daarmee. Ik weet dat ze zich schuldig voelt als ik moet koken. Maar dat het mij uiteindelijk niet meer uitmaakt. Ik ben er naar een aantal jaar aan gewend. Toen mijn vader steeds vaker naar het buitenland moest ben ik ook steeds meer gaan doen. We hebben het wel gezellig zo met zijn tweetjes. Het eten is klaar. Ik zet de pan op tafel en ga aan tafel zitten. Onder het eten praten we over wat er die dag is gebeurd. Ik vertel over ons nieuwe nummer. Ze luistert, ze geeft antwoord op de juiste momenten. Ik vind dat zo fijn. Mijn vader kan dat ook zo goed. en ik verheug me erop als hij weer thuis is. Maar dat kan nog wel een tijdje duren. Na het eten ruimen we met zijn 2e op en gaan voor de tv zitten. Samen de soaps bekijkend op tv. Ik ben niet verwend zoals andere kinderen. Nee, ik help gewoon mee. Soms zelf meer als andere kinderen. En ik maak me er niet druk over.

Door de ogen van Fleur: ik loop naar mijn kamer. Ik zet muziek op en ga op bed liggen. Ik leg mijn armen onder mijn hoofd. Mijn mobiel gaat. Ik kijk op het display. Een smsje van Bill. Rebecca had me zijn nummer gegeven nadat ze nog een keer extra gevraagd had of het mocht. Ik open het smsje.

Hey Fleur
Hoe was je laatste test
Ik hoop goed voor je
Groetjes Bill

Ik typ snel een smsje terug

Hey Bill
Ja de laatste test ging ook goed
Hoe gaat het met je
Met mij wel goed
Xxxxjes Fleur

Ik weet dat ik hem nog nooit ontmoet heb. Maar dit is wel grappig. Rebecca heeft hem blijkbaar gevraagd waarom ik zijn nummer mocht hebben. En hij antwoordde dat hij mijn stem wel mooi vind. Dus hij ging gewoon op mijn stem af. Ik vind het best. Alweer het piepje van mijn mobiel.

Hey Fleur
Met mij gaat het goed
Ben druk bezig met de tour
Maar spreek je wel een keer
Groetjes Bill

Het viel me op dat hij nooit kusjes of zo neerzette. Maar alleen groetjes. Ach ja. Zover ik hem ken zou hij dat alleen maar neerzetten bij mensen die hij ook echt ooit ontmoet heeft. En heel erg aardig vind. Ik zucht en ga weer terug liggen. Mijn gsm leg ik op mijn nachtkastje. Ik besluit te gaan douchen. Ik rek me uit en stap van het bed af. Al snel vind ik mijn pyjama en trainingsbroek. Ik draai de kraan van de douche open en ga er al snel onder staan. Het water stroomt heerlijk over mijn lichaam. Ik geniet met vollen teugen. Als ik klaar ben droog ik mezelf af en kleed mezelf aan. mijn haren ontdoe ik van mijn knot en vlecht ze. Ik loop naar beneden om iedereen een kus te geven en ga naar bed.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.