FanFic.nl

Until the end

014

Ik wordt wakker van de wekker die afgaat. Ik kreun zacht en sla hem uit. Ik wil mij om draaien maar ik kom niet verder door een gewicht dat naast mij ligt. Snel ga ik recht op zitten en zie zwarte haren boven de dekens uit komen.
Nee, het zal toch niet? Ik haal voorzichtig de dekens omhoog en zie inderdaad het gezicht van Tom. Ik kijk snel naar beneden, gelukkig ik draag nog een hemd en mijn string.
‘Tom! Wakker worden!’ Roep ik en schud hem wakker.
‘Wat, wat!’ Roept hij uit en grijpt gelijk naar zijn hoofd.
‘Tom wat doe jij hier.’
Ik zie zijn ogen groot worden.
‘Wat doe jij hier?’
‘Kan ik beter aan jou vragen, jij bent in mijn hotelkamer.’
Hij kijkt om zich heen en gaat daarna weer liggen met zijn ogen dicht.
‘Nee Tom jij gaat nu de kamer uit.’
‘Maar mijn hoofd.’ Kreunt hij.
‘Dat is jammer dan, had je maar niet zoveel moeten drinken. ‘
‘Hebben wij?’ vraagt hij en kijkt mij met twinkelende oogjes aan.
‘Nee.’ Lieg ik, want ik weet het zelf ook niet, hoop het van niet.
‘Nou hup het bed uit.’ Ik sta op en trek een broek aan die over een stoel hangt. ‘En kijk me niet zo aan.’Zeg ik als ik zie hoe Tom mij volgt met zijn ogen. Ik loop naar het nachtkastje en pak er een doosje paracetamol uit en geef er twee aan Tom met een glas water. Hij slikt ze gelijk door.
´Dankje.´ zegt hij en gaat recht op zitten. ´Weetje, ik heb je echt gemist.'
´ja, daar hebben we nu geen tijd voor. Zeg ik bot. ´Kleed je aan en ga weg, ik wil me nog kunnen douchen voor we weg gaan.'
´Ja baas.' Tot mijn verbazing doet hij het ook nog en niet veel later staat hij bij de deur.
´wanneer zie ik je weer?’ Vraagt hij.
‘uhmm, wat dacht je van nooit meer?’
‘auw.’ Zegt hij zacht en wrijft over de plek op zijn bost waar zijn hart zit. ‘Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar ik zou graag met een schone lij willen beginnen.’
‘Dan moet je met iets heel goeds komen.’ Zeg ik en maak de deur al open.
‘Ik zal je terug winnen, nu of over tig jaar ik ga voor je vechten Myra.’ Hij pakt mijn hoofd in zijn handen en drukt een kus op mijn voorhoofd, zoals Steef dat gister ook heeft gedaan, waarna hij de deur uit loopt. Verbluft blijf ik staan. Is hij dan toch veranderd?
Ik bedenk me snel en ren snel de douche in voor dat ik te laat beneden sta.
Een uur later loop ik met mijn bagage de lobby in waar de rest al staat te wachten.
‘Zo nu Myra er ook is kunnen we gaan.’ Zegt Daan en klapt in zijn handen.
Ik zie dat Lisa mij een veel betekende blik stuurt maar ik negeer het en loop achter Daan aan het hotel uit.
We stappen de bus in ons opmakend voor een paar uur durende reis naar Madrid.
Als de Steef en Mark allebei de woongedeelte uit zijn , komt Lisa naar mij toegelopen .
‘En?’ Vraagt ze met een wenkbrauw wiebel.
‘wat, en?’
‘Jij en Tom? Vannacht.’
‘Heb jij ermee te maken?’ Roep ik uit.
‘ssst, niet zo hard maar ja, dat heb ik.’
‘Hoe, wat?’
‘Ik had jou hotelkamer sleutel kunnen bemachtigen van Steef, want ik wist dat hij hem ging vragen bij de receptie en die aan Tom gegeven toen ik hem op de grond zag liggen vannacht. Hij was toch zo stomdronken dat hij geloofde dat jou kamer de zijne was.’ Ze hupt ongeduldig heen en weer van voet. ‘Dus?’ Vraagt ze nieuwsgierig.
‘Dus niks, er is niks gebeurd tussen ons.’
‘Of denk je dat maar?’ zegt ze lachend. ‘Ooh ik ben zoo goed.’
‘nee, wat is er mis met jou’ Roep ik uit met tranen in mijn ogen en stamp het woongedeelte uit.
Ik laat mij op mijn bed vallen en schuif het gordijntje dicht. Ik sluit mijn ogen en slaak een diepe zucht. Waarom maakt iedereen het zo moeilijk, net als ik denk dat ik het een beetje op een rijtje krijg zorgt er iemand, in dit geval Lisa, er weer voor dat alles weer op z’n kop komt te staan. Ik zucht nog eens diep en draai me om met mijn gezicht naar de muur.
´waar is ze?’
‘Ze is boos naar het slaapgedeelte gelopen.’
Ik hoor voetstappen mijn kant opkomen en even later gaat het gordijntje een stukje open.
‘Myra’ Zegt Steef zacht. ‘Mag ik erbij komen liggen.
Ik zeg niks maar schuif alleen een stukje dichter tegen de muur aan. Steef klimt behendig het bed in en schuift het gordijntje weer dicht. Hij komt achter mij liggen en slaat een arm om mijn middel heen.
‘wat is er aan de hand, meisje?’
Ik haal mijn schouders op.
‘heeft het met Lisa te maken?’ Raad hij.
‘Onder andere.’ Zeg ik zacht. Ik draai mij om zodat ik met met mijn gezicht vlak bij de zijne lig.
‘zul je beloven dat je niet boos wordt?’ Vraag ik zacht en speel met de rand van zijn T-shirt.
‘Dat ligt eraan’ Hij strijkt een pulk haar achter mijn oor.
‘Het gaat over Tom.’ Zeg ik na een tijdje. Ik zie de blik in zijn gezicht veranderen, maar hij zegt nog niks. ‘Ik zou hem naar het hotel brengen, maar vlak bij het hotel struikelde hij over een steen en viel op de grond. Hij was te bezopen om weer op te staan en heb hem daar maar laten liggen en ben in mijn eentje verder gelopen. De volgende ochtend werd ik wakker naast Tom.’
Ik voel hoe Steef zijn spieren aan spant ‘H-heb jij met hem’
‘Ik weet het niet, het enige dat ik weet is dat Lisa ermee te maken heeft.’
'Ik wist het.' Zegt hij en voor ik het weet staat hij al weer naast het bed.

Reacties: