Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Zoveel-shot » 169 - deel 2
Zoveel-shot
169 - deel 2
Met een brede grijns zette Harry een kop thee voor me neer. Voor zichzelf had hij een bak koffie gemaakt, waarmee hij naast me op de bank kwam zitten. Zijn lichaam draaide hij mijn kant op en zijn rechterarm werd over de rugleuning gelegd.
Ook ik draaide mijn lichaam naar hem, en met een bescheiden glimlach keek ik naar hem op.
De kuiltjes in zijn wangen en de vrolijke glans in zijn ogen deed mijn adem stokken. Voor een moment dacht ik dat hij het mee had gekregen dat zijn grijns net íets breder werd, maar ik kon het ook verkeerd gezien hebben.
'Ik heb gehoord dat je zus langs was gekomen?' vroeg Harry, expres een luchtig onderwerp aansnijdend.
Ik knikte en glimlachte bij de herinnering. 'Ze kwam even een preek geven en me door elkaar schudden. Ik heb het magische talent om dingen verschrikkelijk te verkloten en dan te stoppen met écht leven.'
Beiden grinnikten we, ook al wist ik dat het waar was.
'Wat hebben jullie zoal gedaan?'
'Geshopt natuurlijk!' Riep ik uit.
'Natuurlijk.' Beaamde Harry met een glimlach.
'Het was heerlijk weer met Stacy, haar humor, haar stijl, haar stem alleen al liet me beter voelen. Ik had haar zo gemist en nu is ze weer weg.'
'Vind je het niet vervelend dat je niet bij haar kunt zijn wanneer je dat wil? Dat kan ik me namelijk heel goed voorstellen.'
We keken elkaar een moment strak aan, waarna ik naar mijn theemok keek en knikte.
'Het is inderdaad soms lastig, maar zij is zo in haar element daar. En dat is een fijn idee. We zien elkaar nog wel hoor! In de zomervakantie sowieso twee weken en met Kerst ook... Het is wel weinig, en Stacy zou het kunnen betalen om hier vaker heen te komen, maar haar baan houdt haar in Ierland, en daar kan ik wat lastig iets aan doen.' Ik zuchtte, liet de lepel nog een rondje draaien in de mok, voordat ik een slokje nam.
'Als we op tour zijn is het ook zo; mijn werk houdt me dan op de plek waar ik moet zijn, hoewel ik soms mijn zus gewoon nodig heb.' Vertelde Harry na mij.
'Grote zussen geve n ideaaladvies.' Grinnikte ik.
'Wat moeten we nou zonder hen?' Knipoogde hij.
'De vaatwasser doen.' We lachten beiden.
170
De klok tikte maar door, terwijl Harry wijn uit de kast haalde en er steeds meer gelachen werd. Ook de foute én stoute grapjes werden alleen maar van een sterker kaliber en de lachbuien waren steeds hysterischer en lastiger te stoppen.
Ik merkte hoe we steeds dichter bij elkaar gingen zitten en hoe de drank me losser dan los maakte. De alcohol gleed door mijn bloedbaan, verhitte mijn huid en liet mijn grenzen varen.
'Ik kan net zo goed bij je op schoot gaan zitten!' Gierde ik het uit toen Harry na het hervullen van onze glazen nóg iets dichterbij schoof.
'Daar heb ik geen problemen mee!' Met een handige beweging zwierde hij mij zo op zijn schoot waarna ik in een poging mijn glas te redden zonder dat er rode wijn op de bank zou vallen, tegen zijn borstaan knalde.
Zijn groene ogen waren groot en sprankelend, zijn pupillen verwijd. Zijn mondhoeken wezen omhoog en zijn adem streek langs mijn gezicht, de geur van alcohol en dezelfde rode wijn mijn neus indringend. Terwijl mijn blik langs zijn neus en jukbeenderen gleed, zag ik zijn ogen naar mijn lippen kijken. Zijn tong gleed langs die van hem om ze te bevochtigen voordat hij zijn grote hand in mijn nek legde.
'Ik ga je zoenen.' Sprak hij schor.
'Doe maar.' Was mijn antwoord.
Reacties:
ahwww zoo lieff <3
EN JE BENT TERUG!!
ik heb je gemisstttt
snel weer verder hea!?haha,
greetzz
Beter jij gaat verder! Anders heb ik mijn telefoon voor niets laten vallen terwijl ik je stukje veel te snel probeerde te lezen!