FanFic.nl

Until the end

015

Ik hoor Steef met Lisa praten, maar ik besteed er geen aandacht. Ik draai mij weer om naar de muur en stop de oortjes van mijn iPod in mijn oren. Ik sluit mijn ogen en door het geschommel van de bus en het geluid in mijn oren val ik niet veel later in slaap.

Het is eerste wat ik hoor als ik wakker word is het geknor van mijn buik. Behendig spring ik het bed uit en loop naar het woongedeelte. Het is stil en zie dat ieder zijn ding doet. Lisa ligt met haar oortjes in lang uit op de bank met haat laptop op schoot. Steef zit een boek te lezen en Mike zit verveeld uit het raam te kijken.
Ik maak snel een broodje voor mijzelf en besluit Mike te verlossen van zijn gedachtes. Ik loop naar hem toe en plof naast hem neer.
‘Hoi!’ Zeg ik vrolijk en neem een hap van mijn broodje.
‘O, he, Myra.’ Zegt hij met een glimlachje.
‘What’s up?’
Hij haalt zijn schouders op en kijkt weer naar buiten.
‘Wat maakt jou zo depri?’ vraag ik dan maar rechtstreeks naar het probleem.
‘Ach, weet ik veel.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Gewoon een rotdag.’
‘Vertel mij wat.’ Zeg ik met een volle mond.
Ik hoor hem zachtjes lachen. Ik schenk hem eden dodelijke blik maar moet niet veel later zelf ook een beetje grinniken.

‘Dus als ik het goed begrijp ben je een beetje verliefd op een jongen.’ Zeg ik en ik met een brede grijns op mijn gezicht.
Ik heb het toch uit hem weten te trekken en het blijkt dus dat Mike er pas geleden achter is gekomen dat hij op jongens valt. Hij wist niet wat hij er mee aan moest en is toch enigszins blij dat ik het nu ook weet. Alleen wat hij niet wil vertellen is wie die jongen is.
Hij knikt verlegen, wat mij nog meer laat grijnzen en gooi mezelf boven op hem om hem dood te knuffelen.
‘Myra, lucht.’ Hoor ik hem onder mij mompelen en laat hem snel los.
‘Ik ben gewoon zo blij voor je!’ Roep ik en klap blij in mijn handen.
‘Sssst stil nou!’ Zegt hij zenuwachtig en kijkt snel om zich heen of iemand het gehoord heeft. ‘Jij bent nog de enige die het weet.’
‘Okee, dan doe ik het wel zachtjes.’ Fluister ik en in stilte juich ik verder. Ik zie in mijn oog hoek hoe Mike zijn hoofd op de tafel knalt. Waardoor ik weer ik de lach schiet.

We maken een stop bij een tankstation en ik ren gelijk naar buiten waar ik een sigaret op steek en mij ergens in het gras lat vallen. Steef ploft naast mij neer en zonder hem aan te kijken geef ik hem mijn pakje.
‘Thanks.’
Verveelt kijk ik naar de rook die ik uitblaas. En met mijn linker wijsvinger draai rondjes met mijn vinger door de rook.
‘wat doe je?’ Hoor ik naast mij.
Ik haal mijn schouders op. ‘Vervelen.’
Ik hoor Steef naast mij grinniken. ‘He! Tortelduifjes!’ Hoor ik Lisa roepen en ze komt naar ons toe gerend. Ik brom wat en wil opstaan om weg te lopen, maar Steef houd mij tegen.
‘Wat?!’ Snauw ik.
‘Geef haar nou een kans, Myra, Ze bedoelde het goed. Ze is je beste vriendin weet je nog.’
Ik zucht en rol met mijn ogen. ‘Okee.’
‘Drie keer raden wie er ook in Madrid zijn als wij daar zijn.’ Zegt ze met een grote glimlach.
‘Tokio Hotel!’ roept Mike die achter haar aankomt gelopen.
‘Mike! Je moest je mond houden!’ roept Lisa terug.
‘Sorry!’
‘Oh, nee toch.’ En val weer achter over in het gras.
Mike ploft naast me neer. ‘jawel!’
Ik open een oog en kijk hem aan. ‘Mike, kijk maar uit straks is die enthousiasme besmettelijk.’
‘Chagrijn.’ Bromt hij alleen.
Een tijdje blijven we nog zo in het gras genieten van het zonnetje tot dat we weer terug moeten in de bus, zodat we weer verder kunnen.

In de bus loop ik weer terug naar de bedden en spring weer in het hoogste bed.
‘Myra? Wat is er?’ Lisa staat naast mijn bed. Ik haal mijn schouders op en draai me om naar de muur zodat ze mijn gezicht niet kan zien. Ik voel haar hand over mijn rug wrijven.
‘het spijt me.’ Zegt ze uitendelijk. ‘Ik had het niet zo moeten doen, maar ik dacht dat dat misschien wel de manier was om jullie terug bij elkaar te krijgen ik weet nog hoe dol je op hem was en toen ik hoorde dat hij naar Frankrijk was gereisd helemaal voor jou.’
‘Hij is wat?!’ met een ruk draai ik me om.
‘Oh, dat heeft hij je niet verteld?’
‘Nee en nu komt hij dus ook naar Madrid omdat wij daar zijn?’
Langzaam knikt Lisa.
‘Oh nee.’ Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. ‘Lisa?’
‘Ja?’
‘Waarom, als je dit wist zei je dat ik met een jongen het bed in moest duiken?’
‘Oh dat.’ Ze krabt op haar achter hoofd. ‘Tjah, toen wist ik nog niet waarom hij in het zelfde hotel als wij waren. Dus ik dacht je te helpen door dat te zeggen, maar was toch niet zo een goed idee he?’ Schuldig kijkt ze mij aan.
‘nee niet echt nee.’ Grinnik ik. ‘Ik heb nu namelijk wel een probleempje.’
‘Wat dan?’ Nieuwsgierig kijkt ze mij aan. ‘Steef en ik.’
‘Nee!’ Ze slaat een hand voor haar mond. ‘Ik dacht dat Steef al zo iets wou vertellen maar ik geloofde hem niet, Sorry, oh ik maak er een grote puinhoop van, ik ben toch niet zo een goede koppelaar als ik dacht!’ Ratelt ze achter elkaar.
‘Lisa, doe rustig.’ Grinnik ik en leg mijn handen op haar schouders. ‘het is goed, je bedoelde het niet zo.’ Probeer ik haar gerust te stellen. Het lijkt te helpen en ze is al wat rustiger.
‘Vriendjes?’ vraagt ze voorzichtig.
‘Dat zijn we altijd al geweest gekkie, kom hier.’ Ik open mijn armen en ze komt met een gilmlach naar mij toe. Moeilijk geven we elkaar een knuffel, doordat ik in het hoge bed zit.

Reacties: