FanFic.nl

Maybe I'll save this -Louis Tomlinson

~09~

Cecily POV

Kimberley komt vandaag naar me toe. Ze dacht dat zij mij ook ergens van kende, en dat willen we gaan uitzoeken. Perrie komt mijn kamer in. 'Cece! Je moet meekomen!' Roept ze, en ze trekt me mee. Naar Harry's kamer. Perrie staat in de deuropening en ik naast haar, net uit het zicht. Ik hoor Louis stem:
'Harry, ik durf het gewoon niet.' Dan klinkt Harry's stem: 'Wat durf je niet Lou?'
Vraagt hij bezorgd. Louis praat verder: 'Nou, wat beginnen met Cece.'
'Je kan met haar praten, misschien begrijpt ze het.' Zegt Harry
'Maar misschien ook niet.' Zegt Louis. Perrie duikt gauw aan de kant. 'Perrie! Hoe lang sta je daar al!' Zegt Louis stem, en ik hoor voetstappen naar de deur lopen. Niet naar mij, niet naar mij. Ik zie Louis de deur uit komen en naar Perrie gaan. 'Je houd je mondje dicht.' Zegt hij tegen haar, en hij draait zich om, en ziet mij...Harry komt ook aanlopen. Perrie rent gauw weg, en ik ren haar achterna. De jongens laten het er niet bij zitten, en rennen ook achter ons aan. Gauw ren ik de woonkamer in, in de hoop dat niemand me ziet. Harry rent als een speer achter Perrie aan. Maar Louis komt naar mij toe. 'Hebben jullie camera's ofzo? Dat je weet dat ik hier zit?' Vraag ik aan Louis. Hij lacht. 'Ik zag dat je hier heen ging, maar ja, we hebben camera's.' Zegt hij lachend. Ik lach, ik vind hem zo leuk. 'Cece, je heb alles gehoord hé?' Vraagt hij, en hij neemt plaats op de bank. Ik ga naast hem zitten. 'Grotendeels wel denk ik.' Zeg ik. Louis knikt. 'En zou je het begrijpen?' Ik kijk Louis aan. 'Tuurlijk, ik begrijp het wel hoor.' Louis kijkt mij nu ook aan. Zijn hand gaat door mijn haar, dan duwt hij mij meer naar hem toe, en zoent me.
Dan horen we gefluit. Harry en Perrie staan in de deuropening. Harry fluit, en Perrie knipoogt naar me. Louis lacht. Harry knipoogt ook naar me. 'Niet flirten met mijn meisje Harry!' En louis pakt me stevig vast. 'Ze is van mij.' En nogmaals zoent hij me.

Reacties: