Hoofdcategorieën
Home » One Direction » persoonlijke stand alones » SA Bo Walibi love
persoonlijke stand alones
SA Bo Walibi love
We staan voor een reusachtige achtbaan. De speed of sound. Ik kijk omhoog en zie net het karretje vertrekken. “Kom op!” zegt anne, “nu is de rij kort.” Amy doet een stap achteruit. “Ik ga niet hoor! Dat durf ik niet.” Ik zucht, dit is nou al de zoveelste keer dat we ergens niet in kunnen dankzij Amy. Begrijp me niet verkeerd Amy is top! Maar ze is niet dol op achtbanen. Dan zie ik een groepje jongens lopen. Het zijn de leukste jongens van school, bijna alle meiden hebben een oogje op ze. “Ik heb wel een beter idee dan die achtbaan!” en ik wijs met mijn hoofd naar de jongens. Anne en Amy grijnzen. Met zijn drieën lopen we op ze af. “Hey, wat leuk dat we jullie hier tegenkomen!” Zeg ik met een big smile. Ik ben best zelfverzekerd, ik weet namelijk dat mijn blonde haar niet ontzichtbaar is voor jongens. Ook dit keer komt dat goed van pas. “Ja leuk!” Zegt Harry. Ik heb het gevoel dat hij me leuk vind maar ik laat hem nog lekker spartelen. Even een spelletje spelen. “Zijn jullie al in de zweefmolen geweest?” hè Anne is me voor. “Nog niet wilden we net gaan doen!” zegt Niall vrolijk. “Laten we met zijn allen gaan! Wij waren toch ook op weg naar de zweefmolen.” Hmm ik krijg Amy nog wel in die achtbaan maar eerst Harry. Ik ging naast hem lopen en stootte “per ongeluk” tegen zijn arm aan. Hij ving mijn signaal en wilde mijn hand pakken. Ik deed een stap opzij, zo makkelijk kon hij me niet krijgen. Dit signaal begreep hij ook weer en vroeg aan mij: “kom je voor me zitten zo?” Ik giechelde en gooide charmant wat haar over mijn schouder. “Graag.” Ik keek even voor me en zag Niall en Anne grappen met elkaar uithalen. De rest lag dubbel van het lachen. We kwamen bij de zweefmolen aan. Ik wilde in een van de zitjes gaan zitten maar Harry hield me tegen. Hij ging op het zitje zitten en trok mij op zijn schoot. Snel deed hij de beugel om mij heen zodat ik niet meer weg kon. Ik giechelde maar wat en ging goed zitten. Dit zat voor Harry wat minder prettig en snel verschoof ik weer. Er kwam iemand van het zweefmolen personeel aangelopen en die zei dat we niet met zijn tweeën in een stoeltje mochten zitten. Ik keek hem geërgerd aan en zei: “Wat kan mij dat nou weer schelen! Ik ga zitten waar ik wil.” Harry viel me bij en keek daarbij erg intimiderend. De jongen werkte hier vast nog niet zo lang want hij gaf toe aan ons. Ik gaf Harry een box en voelde de zweefmolen langzaam starten. Ik had nog nooit zoveel plezier gehad in een zweefmolen en ondertussen had ik ook een plan bedacht om Amy in de achtbaan te krijgen. Het ritje was afgelopen en Harry gaf me een kus op mijn wang. Nu kon hij zijn gang wel gaan wat mij betreft. Hand in hand liepen we naar de uitgang waar de rest al was aangekomen. Ik fluisterde snel wat in Louis oor. “Help mee Amy in de achtbaan te krijgen. Til haar zo op!” hij knikte en zonder dat Amy het merkte fluisterde hij het weer door aan Zayn. En zo ging dit de hele groep rond. Ik liep naar Amy toe en zei net hard genoeg dat de rest het ook kon horen: “We gaan in de achtbaan.” Nog voor dat Amy kon protesteren tilden de jongens haar al op en riepen. “OP NAAR DE ACHTBAAN! OP NAAR DE ACHTBAAN!” Ik en Anne liepen giechelend achter ze aan en riepen vrolijk mee. Bij de achtbaan aangekomen was het wonder boven wonder nog niet zo druk. Toen we aan de beurt waren plantte Louis Amy in een karretje en ging er snel naast zitten zodat ze niet weg kon. Amy was nog steeds niet over har verbazing heen en kreeg geen kans meer om weg te gaan. Ik plofte neer naast Harry en gaf hem een zoen op zijn mond. Hij grijnsde van oor tot oor. En sloeg een arm om me heen.
Reacties:
leuk