Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Maybe I'll save this -Louis Tomlinson » ~11~
Maybe I'll save this -Louis Tomlinson
~11~
Als we thuis aangekomen zijn, ren ik meteen door naar mijn kamer.
Ik heb me groot gehouden in het restaurant, hier ben ik alleen en kan ik al mijn gevoelens uiten. Ik pak een blaadje en schrijf op:
Waarom? Je doet me pijn. Weet je niet hoeveel ik van je hou? Hoeveel jij voor mij betekent? Pijn, het enige wat ik nu voel in mijn lichaam. Niks kan ik er tegen doen. Niks gaat me nog opvrolijken, nooit. Deze pijn, zal niet meer verdwijnen. Mijn liefde voor jouw is te groot. En deze pijn doet te veel pijn, op een dag ga ik aan deze pijn dood. Omdat jij alles voor mij was. Alles.
Ik leg het blaadje op Louis nachtkastje. Ik zal hem missen. Ik alles missen van wat ik met hem deed. Ik bel mijn nichtje, Kimberley. Niemand weet het dat ze mijn nichtje is. Ik ben er pas achtergekomen, beide hadden we 1 gescheurde foto met ons zelf erop, en die foto hoorde aan elkaar.
'Kimberley. Ik heb je hulp nodig. Kan je naar me toe komen?' Vraag ik snel aan haar. Ik hoor een ja, en ik hang op. Ik ren naar mijn kamer toe, en binnen een minuut komt Kimberley mijn kamer in. ' Ik heb alles gehoord van Thijsie. wat naar voor je!' Zegt ze en ze komt naast me op het bed zitten. Opeens barst ik in huilen uit. 'Hoe kan ik leven zonder Louis?' Vraag ik hardop. 'Dat is het zelfde als leven zonder eten of drinken.' Zeg ik, en mijn tranen komen allemaal neer op mijn bed. 'Hij betekent zoveel voor me...Hoe kan hij dit doen? Beteken ik niks voor hem?' Mijn tranen vormen een grote natte plek op het bed. En het worden er meer en meer.....
Melding alsjeblieft! (:
Super leuk en spannend ;o
Je kan echt goed schrijven!
xx